அருணாச்சலம்

அருணாச்சலம் 1997 ஆம் ஆண்டு வெளிவந்த இந்திய தமிழ் மொழி நாடகத் திரைப்படம் ஆகும். இந்த திரைப்படம் நீதிக்கும் அநீதிக்கும் இடையிலான காலத்தால் அழியாத போராட்டத்தை ஒரு உருக்கமான கண்ணோட்டத்தில் காண்கிறது, குடும்பம், விசுவாசம் மற்றும் மீட்பு போன்ற சிக்கலான கருப்பொருள்களை ஆராய்கிறது. திரைப்படம் திப்புவிலிருந்து தொடங்குகிறது (ராதிகா சரத்குமார் நடித்தார்), ஒரு அழகான மற்றும் நல்லொழுக்கமுள்ள பெண், தென்னார்பந்தேர்தம் கிராமத்தில் தஞ்சம் புகுகிறாள். எங்கு செல்வது என்று தெரியாவிட்டாலும், கிராம மக்கள் அவளை அன்புடன் வரவேற்கிறார்கள். இருப்பினும், அவர்களின் உள்ளார்ந்த கனிவு பழிவாங்கும் முத்துக்குமாரின் (ரகுவரன் நடித்தார்) தீவிர வெறுப்பை அதிகரிக்கிறது, அவர் ஒரு போட்டியிடும் கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஒரு பெண் அவர்கள் மத்தியில் வாழ்வதைக் கண்டு கோபப்படுகிறார். மரண வெறியால் உந்தப்பட்ட முத்துக்குமார், திப்புவைக் கொன்று, அவளுக்கு அடைக்கலம் அளித்த குடிசையை எரிக்கிறான். பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, அருணாச்சலம் (விஜயகாந்த் நடித்தார்), மணி (நாசர் நடித்தார்) - ஒரு அப்பாவி கிராமவாசிக்கும் திப்புவுக்கும் இடையே நடந்த ஒரு கடுமையான மற்றும் தடைசெய்யப்பட்ட அன்பிலிருந்து பிறக்கிறார். அருணாச்சலம் கிராமத்தில் ஒரு மரியாதைக்குரிய மனிதனாக வளர்கிறான். இருப்பினும், அருணாச்சலம் திப்புவின் உருவமான விமலா (மீனா நடித்தார்) என்பவரை மணந்தபோது இருண்ட உள்நோக்கங்கள் வெளிவரத் தொடங்குகின்றன. அருணாச்சலத்தின் சந்தேகம் மெதுவாக எரியத் தொடங்குகிறது, மேலும் பல்வேறு முரண்பாடுகள் மூலம், சிறுவயதிலிருந்தே தனது கடந்த காலத்தின் நினைவுகளைத் தொகுக்கத் தொடங்குகிறார், இது ஒரு தொந்தரவான கதையைச் சொல்கிறது. இறுதியில், ஒரு வெளிப்பாடு அருணாச்சலத்தின் வாழ்க்கையை கடுமையாக மாற்றுகிறது. முத்துக்குமாரின் தீய செயலைப் பற்றி அவர் அறிந்ததும், அவர் அளவற்ற கோபத்தை உணரத் தொடங்குகிறார், மேலும் தனது தாயின் சோகமான மரணத்திற்கு பழிவாங்க வெறி கொள்கிறார். அவரது பழிவாங்கும் தேடல் தார்மீக சங்கடங்களை எழுப்புகிறது, இது நீதிக்கான அவரது புதிய உணர்வை சோதிக்கிறது. அருணாச்சலம் பழிவாங்கத் தேடும்போது, விமலா தனது கணவனின் பழிவாங்கும் தேடலுக்கும் தனது சகோதரனின் இருண்ட எண்ணங்களுக்கும் இடையில் கிழிக்கப்படுகிறாள். விசுவாசங்கள், கூட்டணிகள் மற்றும் துரோகத்தின் சிக்கலான வலையில், அருணாச்சலத்தின் கோபம் கொதிநிலையை அடைகிறது. இருப்பினும், முத்துக்குமார் தனது கொடூர குற்றத்திற்காக கைது செய்யப்பட்டு விசாரிக்கப்பட்ட பிறகு, அருணாச்சலத்தின் பழிவாங்கும் நோக்கம் தூண்டப்படுகிறது. அவர் செய்யாத கொலைக்காக தண்டிக்கப்பட்ட பிறகு, முத்துக்குமார் தப்பி ஓடுகிறார், இது அருணாச்சலத்தின் உயிரைப் பணயம் வைக்கும் ஒரு கடுமையான மோதலுக்கு வழிவகுக்கிறது. ஒரு உச்சக்கட்ட திருப்பத்தில், விமலா தன்னை தற்காத்துக் கொள்ளும் கொடூரமான செயலில் முத்துக்குமாரைச் சுட்டுக் கொல்கிறாள். அரிதான சுயபரிசோதனை தருணத்தில், அருணாச்சலம் தனது கோபத்திற்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்க வேண்டிய நேரம் இது என்பதை உணர்ந்து, கதையின் மீட்புத் தன்மையை எதிரொலிக்கும் வகையில் மன்னிப்பு வழங்குகிறார். பழிவாங்குவதற்குப் பதிலாக, அவர் முத்துக்குமாரை ஒப்படைத்து நீதிக்கு ஒரு வாய்ப்பு கொடுத்துள்ளார். இந்த மாற்றும் ஞானம் அவரை புத்திசாலியாகவும், வலிமையுடனும் ஆக்குகிறது, மேலும் நீதி மற்றும் அவரது கதாபாத்திரத்தின் மீதுள்ள அதன் கோரிக்கைகளைப் பற்றிய புதிய மற்றும் ஆழமான புரிதலைக் காட்டுகிறது. அருணாச்சலம் நீண்ட பயணத்தில் இருந்த ஒரு பெருமைமிக்க, அதே நேரத்தில் மென்மையான மனம் கொண்ட மனிதனின் மாறிவரும் அதிர்ஷ்டத்தை ஒவ்வொருவரும் கைப்பற்றும் ஒன்றுக்கொன்று பூட்டப்பட்ட கதைகளின் தீர்மானத்துடன் அருணாச்சலம் உச்சக்கட்டத்தை அடைகிறது.