2012
พล็อต
เรื่องย่อภาพยนตร์: ในภาพยนตร์ระทึกขวัญภัยพิบัติเรื่อง "2012" กำกับโดย โรลันด์ เอ็มเมอริค ดร. เอเดรียน เฮล์มสลีย์ (จอห์น คูแซ็ค) และทีมงานของเขา กำลังตรวจสอบสนามแม่เหล็กโลกเมื่อพวกเขาค้นพบการเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันและอธิบายไม่ได้ของรังสีจากพายุสุริยะ เมื่อระดับรังสีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เฮล์มสลีย์เริ่มกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับโลก เมื่อทีมงานเจาะลึกลงไปในการวิจัย พวกเขาค้นพบหลักฐานที่น่าตกใจว่าแกนโลกกำลังร้อนขึ้นในอัตราที่ไม่เคยมีมาก่อน นักวิทยาศาสตร์ต่างตกตะลึงกับผลกระทบที่ตามมา: โครงสร้างของโลกดูเหมือนจะสลายตัว คุกคามที่จะกวาดล้างอารยธรรมของมนุษย์ ในขณะเดียวกัน แจ็คสัน เคอร์ติส (แอรี่ กรอสส์) นักเขียนที่กำลังดิ้นรนและพ่อที่หย่าร้าง กำลังพยายามที่จะหาเลี้ยงชีพในขณะที่ต้องจัดการกับคู่หมั้นใหม่ของอดีตภรรยาและลูกสองคนของพวกเขา เมื่อเขาค้นพบว่าลูกๆ ของเขาได้รับการคัดเลือกให้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มผู้รอดชีวิตที่ได้รับการคัดเลือกจากมหาเศรษฐี เฮนรี่ เบิร์ค (แดนนี่ โกลเวอร์) เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงอันโหดร้ายของภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น เมื่อนาฬิกาเดินไปสู่วันที่ 21 ธันวาคม 2012 ซึ่งเป็นวันที่คาดการณ์ว่าสนามแม่เหล็กโลกจะล่มสลายและความหายนะครั้งใหญ่จะเกิดขึ้น เฮล์มสลีย์และทีมงานของเขาพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อเตือนผู้นำโลกเกี่ยวกับหายนะที่กำลังจะมาถึง อย่างไรก็ตาม มันอาจจะสายเกินไปแล้ว เนื่องจากรัฐบาลต่างๆ ต่างก็พยายามตอบสนองต่อวิกฤต ภาพยนตร์เรื่องนี้พุ่งเข้าสู่จุดไคลแม็กซ์ในขณะที่แจ็คสันและลูกๆ ของเขาหนีจากความวุ่นวาย แข่งขันกับเวลาเพื่อไปให้ถึงสวรรค์ที่ปลอดภัย ซึ่งเบิร์ค สัญญากับพวกเขาไว้ พวกเขาจะทำทันเวลาหรือไม่ หรือพวกเขาจะยอมจำนนต่อการทำลายล้างที่ดูเหมือนหลีกเลี่ยงไม่ได้
วิจารณ์
Sutton
The epic scale of destruction is no match for the pervasive, self-satisfied hypocrisy and preachy tone that saturates the film. The ending, with a radiant sunset painting the smiling faces of the survivors, completely fails to convey that these people are alive thanks to the death of 6 billion others. Doesn't a sense of guilt engulf them like the cataclysmic flood? No, some of them are even caught up in passionate embraces.
Aurora
Saw *2012* at the midnight premiere – left me with a headache. The protagonist's plot armor was on full blast from start to finish. I watched planes and limos dodge every conceivable projectile. I realized the highest-grossing "disaster for nerds" film of all time only left me with the impression of a large-scale CG "flying and driving" game. Sorry, I just can't appreciate disaster movies. All the projectile effects, the tired parent-child storyline, and the same old American "savior" heroism just blinded me.
Aiden
A disaster movie pushed to its absolute extreme. It's the kind of film where you know exactly what you're getting into, but you're still utterly blown away when you see it.
Lyla
The Jacksons are like unkillable cockroaches... I would've given it an extra star if Gordon had died.
