แบทแมน และ โรบิน

แบทแมน และ โรบิน คือภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ปี 1997 กำกับโดยโจเอล ชูมัคเกอร์ นำแสดงโดยจอร์จ คลูนีย์เป็นแบทแมน และคริส โอ'ดอนเนลล์เป็นโรบิน ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาคที่สี่ในชุดภาพยนตร์แบทแมนที่สานต่อวิสัยทัศน์ของทิม เบอร์ตัน แต่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในภาคที่แย่ที่สุดในแฟรนไชส์ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นโดยแบทแมน (จอร์จ คลูนีย์) และ โรบิน (คริส โอ'ดอนเนลล์) ถูกนำเสนอว่ามีความขัดแย้งกัน ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนบนหน้าจอ ท่าทีที่เคร่งขรึมและเก็บตัวของแบทแมนสร้างความตึงเครียดให้กับพลวัตของพวกเขา และโรบินรู้สึกว่าถูกมองข้ามและไม่ได้รับความชื่นชม เหล่าวายร้ายที่พวกเขาเผชิญหน้าในภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากมิสเตอร์ฟรีซ (อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์) และพิษไอวี่ (อูมา เธอร์แมน) มิสเตอร์ฟรีซ หรือที่รู้จักกันในชื่อ ดร.วิคเตอร์ ฟรีส์ เป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านไครโอจีนิกส์ (cryogenics) ผู้ซึ่งความหลงใหลในเทคโนโลยีความเย็นถูกจุดประกายจากความปรารถนาที่จะช่วยภรรยาที่ป่วยระยะสุดท้ายของเขาให้พ้นจากความตาย เขาต้องการแก้แค้นเมืองกอธแฮมหลังจากที่แบทแมนขัดขวางแผนการของเขา พิษไอวี่ ชื่อจริง พาเมลา ไอสลีย์ เป็นนักพฤกษศาสตร์ที่กลายมาเป็นวายร้าย ใช้ทักษะของเธอในการควบคุมพืช วายร้ายทั้งสองมีความสำคัญเพียงพอที่จะได้รับการพิจารณาว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจในภาพยนตร์แบทแมนเรื่องอื่นๆ ในตอนแรก แบทแมนและโรบินดูเหมือนจะทำงานร่วมกันได้ดีเพื่อเอาชนะพิษไอวี่และมิสเตอร์ฟรีซ แต่ความแตกต่างและการขาดความไว้วางใจเริ่มทำลายความร่วมมือของพวกเขา ในกระบวนการนี้ แบทแมนต้องเผชิญหน้ากับการแข่งขันจากโรบิน เนื่องจากโรบินสามารถแสดงความสามารถด้านยิมนาสติกและสถานะฮีโร่แอ็กชั่นของเขาในขณะที่เผชิญหน้ากับเหล่าวายร้าย ในขณะเดียวกัน แบทเกิร์ล รับบทโดยอลิเซีย ซิลเวอร์สโตน เป็นสมาชิกใหม่ในกลุ่มตัวเอกของภาพยนตร์ เนื่องจากเธอก็เข้าไปพัวพันกับโลกแห่งอาชญากรรมและการปกป้องที่น่าตื่นเต้นที่แบทแมนและโรบินปฏิบัติการอยู่ อย่างไรก็ตาม โทนโดยรวมของภาพยนตร์ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะให้เป็นแบบเบาสมองและตลกขบขัน หรือมืดมนและจริงจัง ทำให้ในที่สุดมันก็ขาดความสอดคล้องทางอารมณ์และเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน น่าเสียดายที่เคมีบนหน้าจอระหว่างคลูนีย์และโอ'ดอนเนลล์ในบทแบทแมนและโรบินนั้นไม่ถึง ในอีกด้านหนึ่ง มิสเตอร์ฟรีซและพิษไอวี่สร้างการแสดงที่น่าสนใจกว่าด้วยสัดส่วนที่ยุติธรรมของความตระการตาทางภาพยนตร์ที่ช่วยให้การแสดงออกและการพัฒนาตัวละครดีขึ้น วายร้ายทั้งสองนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนในเรื่องราวเบื้องหลังและแรงจูงใจของพวกเขาเพื่อให้ผู้ชมเชื่อว่าพวกเขาไม่ได้เป็นเพียงวายร้ายที่โหดร้ายเพื่อความชั่วร้าย มิสเตอร์ฟรีซ สวมชุดเย็นที่เชื่อมโยงอย่างซับซ้อนกับระบบช่วยชีวิตภรรยาของเขา และพิษไอวี่พัฒนาเป็นคนที่เชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและผู้ที่ต้องการใช้สิ่งนั้นในการรณรงค์ของเธอ แม้จะมีการวิพากษ์วิจารณ์หลายครั้งเกี่ยวกับทิศทางของภาพยนตร์และการแสดงตัวละครของสองฮีโร่ที่โดดเด่นที่สุด แบทแมน และ โรบิน พยายามรักษาแนวคิดหลักของฮีโร่ที่รอบด้านที่ดึงดูดผู้ชม ความพยายามนี้มีส่วนช่วยให้ได้รับประสบการณ์ที่สนุกสนานซึ่งบางครั้งก็ให้ผลกระทบที่น่าตื่นเต้นอย่างมาก ถึงกระนั้น โทนสีที่แตกแยกของภาพยนตร์ก็ส่งผลให้เกิดความสับสนระหว่างประสบการณ์การรับชม เมื่อวิเคราะห์เพิ่มเติม ความงามที่แท้จริงของ แบทแมน และ โรบิน ไม่ได้อยู่ที่การดำเนินการ แต่เป็นการมุ่งหมายอย่างกล้าหาญที่จะนำสิ่งใหม่ ๆ มาสู่ประเภทซูเปอร์ฮีโร่ ในขณะที่มันจะยังคงเป็นส่วนเสริมที่น่ากังวลในซีรีส์แบทแมน ภาพยนตร์เรื่องนี้มีศักยภาพแห่งความยิ่งใหญ่ในฐานะภาพที่ตระการตา ความไม่สอดคล้องกันในโทนโดยรวมของภาพยนตร์บ่งบอกว่าทำไมการแสดงตัวละครและการแสดงบุคลิกของแบทเกิร์ลและทั้งคู่จึงลงเอยด้วยการย่อยไม่หมดในภาพยนตร์ที่เสร็จสมบูรณ์