Cocoon: จากเหล่าเด็กสาวในฤดูร้อนนั้น

ในความร้อนระอุของโอกินาวา ที่ซึ่งช่วงเดือนสุดท้ายของสงครามแปซิฟิกกำลังดำเนินไปอย่างเต็มกำลัง นักเรียนหญิงสองคน ซานและมายู พบว่าตัวเองพัวพันกับชะตากรรมอันโหดร้ายที่เกิดขึ้นกับบ้านเกิดของพวกเธอ ชายฝั่งริวกิวที่ครั้งหนึ่งเคยเงียบสงบและงดงาม บัดนี้อยู่ในซากปรักหักพัง ถูกประทับด้วยร่องรอยจากการยิงปืนใหญ่และการทิ้งระเบิดทางอากาศอย่างไม่หยุดหย่อนของภูมิประเทศที่ถูกทำลายจากสงคราม ซานและมายู ซึ่งทั้งคู่เป็นวัยรุ่น เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเด็กสาวที่ถูกเกณฑ์ให้เข้าร่วมในความพยายามทำสงครามในฐานะพยาบาลสำหรับทหารที่ได้รับบาดเจ็บ ด้วยความไร้เดียงสาและความเยาว์วัยที่ถูกพรากไปอย่างโหดร้าย พวกเธอพบว่าตัวเองถูกผลักเข้าไปสู่ความเป็นจริงอันโหดร้ายของสงคราม นักเรียนหญิง ซึ่งปัจจุบันเป็นเพียงวัยรุ่น ต้องเผชิญหน้ากับความน่าสะพรึงกลัวของสงครามโดยตรง ดูแลทหารที่พิการและกำลังจะตายซึ่งถูกทิ้งไว้ในการดูแลของพวกเธอ ในตอนแรก เด็กหญิงได้รับการชักจูงให้เชื่อว่าการเสียสละของพวกเธอจะได้รับรางวัลด้วยความรุ่งโรจน์ของประเทศชาติ แต่เมื่อความเป็นจริงของสถานการณ์ของพวกเธอเกิดขึ้น พวกเธอต้องเผชิญกับคำสั่งที่โหดร้ายและไร้หัวใจให้ "ตายเพื่อประเทศชาติ" คำสั่งที่น่าสะพรึงกลัวนี้ทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจถึงความไม่ใส่ใจต่อชีวิตมนุษย์ที่นิยามสงคราม ทำให้เด็กหญิงตั้งคำถามถึงธรรมชาติที่แท้จริงของการเสียสละของพวกเธอ เมื่อปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามคำสั่ง ซานและมายู พร้อมด้วยเพื่อนร่วมชั้นกลุ่มเล็กๆ ตัดสินใจที่จะหลีกหนีจากชะตากรรมอันเลวร้ายที่รอพวกเธออยู่ พวกเธอหนีเข้าไปในสวรรค์เขตร้อนที่กลายเป็นสนามรบอันน่าหวาดกลัว ที่ซึ่งภูมิทัศน์เขียวชอุ่มและน้ำทะเลใสราวคริสตัลของเกาะแห่งนี้ ปัจจุบันทำหน้าที่เป็นภาพที่ตัดกันอย่างสิ้นเชิงกับความหายนะและความวุ่นวายที่โหมกระหน่ำ สภาพแวดล้อมที่รุนแรงของป่าโอกินาวาพิสูจน์ได้ว่าเป็นอุปสรรคที่น่าเกรงขามสำหรับเด็กหญิง ซึ่งต้องนำทางผ่านพุ่มไม้หนาทึบ ความร้อนระอุ และภูมิประเทศที่ทรยศเพื่อค้นหาความปลอดภัย ด้วยเสบียงที่ลดน้อยลงและจำนวนของพวกเธอที่ลดลง เด็กหญิงเผชิญกับความท้าทายที่แทบจะเอาชนะไม่ได้ในการแสวงหาการเอาชีวิตรอด ขณะที่พวกเธอดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด ซานและมายูถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันโหดร้ายของสงครามและธรรมชาติที่แท้จริงของการเสียสละของพวกเธอ เมื่อแต่ละวันที่ผ่านไป ความไร้เดียงสาของพวกเธอก็ค่อยๆ ถูกพรากไป ทำให้พวกเธอต้องเผชิญหน้ากับโลกที่โหดร้ายและไม่ให้อภัยรอบตัวพวกเธอ ประสบการณ์ของพวกเธอทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจที่เจ็บปวดถึงผลกระทบที่ร้ายแรงของสงครามต่อเหยื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพลเรือนผู้บริสุทธิ์ที่มักจะติดอยู่ท่ามกลางสงคราม ตลอดการเดินทางที่เต็มไปด้วยอันตราย ซานและมายูได้รับการช่วยเหลือจากกลุ่มทหารจำนวนเล็กน้อย ซึ่งเช่นเดียวกับพวกเธอ ได้หลบหนีจากการควบคุมของสงคราม พวกเขาร่วมกันสร้างพันธะที่เปราะบาง ซึ่งสร้างขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันและความมุ่งมั่นที่จะเอาชีวิตรอดจากความยากลำบาก มิตรภาพของพวกเขาทำหน้าที่เป็นสัญญาณแห่งความหวังในภูมิประเทศที่รกร้าง เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสามารถของจิตวิญญาณมนุษย์ในการยืนหยัดแม้เผชิญกับความทุกข์ยากที่ไม่อาจจินตนาการได้ เมื่อใกล้สิ้นสุดสงคราม ซานและมายูพบว่าตัวเองอยู่บนขอบของจุดเริ่มต้นใหม่ ซึ่งมีความหวังและความเป็นไปได้เกิดขึ้นตามมาจากการทำลายล้างที่พวกเธอเผชิญหน้า ด้วยความไร้เดียงสาที่สูญเสียไป พวกเธอก็ปรากฏตัวขึ้นในฐานะหญิงสาวที่ได้รับบาดแผลจากประสบการณ์ที่พวกเธอได้รับ แต่ก็ได้รับการปรับแต่งด้วยความยืดหยุ่นและความมุ่งมั่นที่ค้นพบใหม่เพื่อสร้างอนาคตที่สดใสยิ่งขึ้นสำหรับตัวพวกเธอเอง ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยโน้ตที่น่าสะเทือนใจ ในขณะที่ผู้รอดชีวิตจากความขัดแย้งโอกินาวามองไปยังอนาคตที่เต็มไปด้วยความหวังและความไม่แน่นอนสำหรับหญิงสาวที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลจากประสบการณ์ของสงคราม