คอนกรีต ยูโทเปีย
พล็อต
เมื่อฝุ่นจางลง ชุมชนชั่วคราวก็เริ่มก่อตัวขึ้นท่ามกลางป่าคอนกรีต ท่ามกลางความวุ่นวายและการทำลายล้าง บุคคลห้าคนจากต่างสาขาอาชีพพบว่าตัวเองถูกนำมารวมกันโดยสถานการณ์: จุนโอ อดีตนักเลงที่กลายเป็นคนเก็บขยะ ฮเยมี หญิงสาวที่กำลังตามหาพี่ชายที่หายไป แจโฮ สถาปนิกผู้ผิดหวังที่ครั้งหนึ่งเคยออกแบบอาคารที่ตอนนี้ลดลงเป็นเศษซาก กีจอง ศิลปินกราฟิตีหัวขบถที่ต้องการทิ้งร่องรอยไว้บนภูมิประเทศที่รกร้าง และดงซู ทหารผ่านศึกจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว หลอกหลอนด้วยความทรงจำในอดีตของเขา ขณะที่พวกเขาเดินทางในโลกใหม่ที่ทรยศนี้ ตัวละครแต่ละตัวต้องเผชิญหน้ากับปีศาจและความยากลำบากส่วนตัว จุนโอ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้บังคับใช้ที่น่าเกรงขาม ตอนนี้เดินบนเส้นแบ่งบางๆ ระหว่างการเอาชีวิตรอดกับการไถ่บาป ความมุ่งมั่นของฮเยมีที่จะตามหาพี่ชายของเธอผลักดันเธอไปข้างหน้า แม้ว่าเธอจะต้องเผชิญกับความเป็นจริงที่รุนแรงของสภาพแวดล้อมใหม่ของเธอ ความผิดหวังของแจโฮกับชีวิตเดิมของเขาจุดประกายความรู้สึกใหม่ของจุดประสงค์ ในขณะที่เขาพยายามสร้างใหม่ ไม่ใช่แค่เมืองเท่านั้น แต่ตัวเขาเองด้วย ในขณะเดียวกัน กิจองพบความปลอบใจในงานศิลปะของเธอ โดยใช้ซากปรักหักพังของเมืองเป็นผืนผ้าใบ ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่มีชีวิตชีวาของเธอกลายเป็นสัญญาณแห่งความหวังและความยืดหยุ่น ในขณะที่เธอทำงานเพื่อนำแสงสว่างมาสู่มุมที่มืดมิดที่สุดของโลกที่แตกสลายแห่งนี้ และดงซูซึ่งถูกหลอกหลอนด้วยความทรงจำในอดีตของเขา ต้องหาทางให้อภัยตัวเองและก้าวไปข้างหน้า เมื่อบุคคลเหล่านี้มารวมกัน พวกเขาก็สร้างชุมชนที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ผูกพันกันด้วยประสบการณ์และความยากลำบากร่วมกัน พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อสร้างใหม่ สร้างสิ่งใหม่จากเถ้าถ่านของสิ่งเก่า ท่ามกลางซากปรักหักพัง พวกเขาค้นพบว่าแม้ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด ก็ยังมีความหวังเสมอ และบางครั้ง สิ่งที่ไม่ใช่สิ่งที่คุณสูญเสีย แต่เป็นสิ่งที่คุณพบต่างหากที่มีความสำคัญอย่างแท้จริง
วิจารณ์
Mason
Korean filmmakers really have a knack for crafting reliably "good" movies that follow a formula (and I don't mean that in a negative way).
Aitana
Lee Byung-hun's acting is as unmatched as his character's position: there's simply no one in a ten-mile radius who can even come close.
Kaia
9.1/10 While the film doesn't quite establish its premise with complete conviction within its limited timeframe, it delivers a weighty and sincere observation of humanity. The story, confined within the group dynamic, restricts the diversity of characters somewhat. However, the gradual transformations of characters within this group create a more uncomfortable yet realistic narrative. Strong visual storytelling, excellent pacing, smooth transitions, natural plot twists, well-placed music, and mature performances all elevate the film's completion and entertainment value, while also endowing the story with...
Peter
It echoes elements of films like "Blindness" and "Lord of the Flies," but it all feels a bit too predictable and lacks a truly rebellious edge. It's like a paraphrased line from "Westworld": "Violent delights have violent ends." P.S. What truly shocked me was the vitriol directed at the female lead on Douban. A swarm of "cockroaches" from the film, championing social Darwinism with fervor – the dark humor of it all is truly something.
Selena
Fascinating post-apocalyptic drama, Concrete Utopia delves into a ravaged Seoul where the once bustling city now lies in ruins. Following a catastrophic earthquake, the film explores the struggles of humanity in the face of unimaginable destruction, as the remnants of society attempt to rebuild and find hope in the desolate landscape, pondering the unknown causes of the disaster that brought their world crashing down.
