ดีว่า
พล็อต
เรื่องย่อของภาพยนตร์เรื่อง "ดีว่า" (Diva): ในภาพยนตร์ระทึกขวัญสัญชาติฝรั่งเศสเรื่องนี้ ฌูลส์ เลโอตาร์ (เฟรเดริก ดีเฟนทัล) บุรุษไปรษณีย์หนุ่มขี้อายและเก็บตัว มีความหลงใหลในโอเปร่า คืนหนึ่ง เขาแอบบันทึกภาพการแสดงคอนเสิร์ตของนักร้องโซปราโนชื่อดัง ซินเทีย ฮอว์กินส์ (ฌานน์ โมโร) ผู้เป็นไอดอลของเขา วันรุ่งขึ้น ฌูลส์ได้พบกับ นาเดีย เคน (คาโรล บูเกต์) หญิงสาวลึกลับที่กำลังถูกตามล่าโดยกลุ่มชายฉกรรจ์ นาเดียสิ้นหวังและตื่นตระหนก ขอร้องให้ฌูลส์ช่วยเหลือ ขณะที่พวกเขาหลบหนีไปตามท้องถนนในปารีส ฌูลส์เข้าไปพัวพันกับโลกอันตรายของนาเดีย ซึ่งดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับอดีตของซินเทีย ฮอว์กินส์ ยิ่งฌูลส์เรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของนาเดียมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งพบว่าตัวเองพัวพันกับใยแห่งการหลอกลวงและการทุจริตมากขึ้นเท่านั้น เมื่อสถานการณ์ทวีความรุนแรงขึ้น ฌูลส์ต้องใช้ไหวพริบและความเฉลียวฉลาดเพื่อปกป้องนาเดียจากผู้ที่ตามล่าเธอ ในขณะเดียวกัน ซินเทีย ฮอว์กินส์ เริ่มหมกมุ่นอยู่กับการบันทึกภาพคอนเสิร์ตของเธอที่ฌูลส์ทำไว้ ซึ่งถูกขโมยไปโดยศัตรูของนาเดีย นักร้องโอเปร่าตั้งใจที่จะเอามันกลับคืนมา แม้ว่ามันจะหมายถึงการทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายก็ตาม เมื่อความตึงเครียดเพิ่มขึ้นและความอันตรายทวีความรุนแรงขึ้น "ดีว่า" พุ่งเข้าสู่จุดไคลแม็กซ์อันน่าตื่นเต้นที่จะทดสอบขีดจำกัดของความกล้าหาญและความภักดีของฌูลส์ ภาพยนตร์ระทึกขวัญที่มีสไตล์และน่าสงสัยเรื่องนี้ สำรวจธีมแห่งความคลั่งไคล้ อัตลักษณ์ และพลังของดนตรีในการนำพาผู้คนมารวมกันหรือฉีกพวกเขาออกจากกัน ด้วยบรรยากาศที่น่าดึงดูด การแสดงที่น่าจดจำ และฉากแอ็คชั่นที่เร้าใจ "ดีว่า" เป็นภาพยนตร์คลาสสิกที่ยังคงดึงดูดผู้ชมมาจนถึงทุกวันนี้
วิจารณ์
Valerie
Hu Ge's performance *did* show some tangible growth, I'll allow. But the absolute showstoppers, dear, those were unequivocally Mr. Du's.
Ashton
Having seen this movie early, I have to say, if I could give it six stars just for Hu Ge, I totally would!
Anna
Honestly, this movie isn't terrible, but the chemistry between Hu Ge and Joey Yung is completely off! How were these actors chosen? And it takes real guts to introduce the so-called male lead almost 40 minutes into the film! The story is quite cliché, but the parallel editing of Red's heartbroken low and J's joyful romance is quite poignant. As a music-related film, the uninspired soundtrack is a definite drawback.
Julian
This blatant vanity project, meticulously crafted for one person, is utterly unnecessary fluff. It's essentially a disjointed compilation of personal music videos, interwoven with an absurdly idiotic plot that screams "low-budget." The conveniently targeted exposé of "behind-the-scenes" showbiz feels utterly contrived. The only redeeming quality is that hints of the director's intentions are still visible, though faint.
