ระทึกHIGH

เมื่อแสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า สาดแสงสีทองลงบนภูมิประเทศที่ว่างเปล่า การผจญภัยที่ไร้กังวลของเบ็คกี้และฮันเตอร์ก็เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี ทั้งสองเพื่อน ขับเคลื่อนด้วยความกระหายในความตื่นเต้นและความรู้สึกว่าไม่มีใครสามารถทำอะไรพวกเขาได้ พวกเขาปีนขึ้นไปบนหอส่งสัญญาณวิทยุร้างที่สูง 2,000 ฟุตได้อย่างง่ายดาย ดื่มด่ำกับการเอาชนะความกลัว แต่เมื่อพวกเขามองออกไปเห็นทิวทัศน์ที่น่าทึ่ง จิตวิญญาณแห่งชัยชนะของพวกเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อค่ำคืนเริ่มมาเยือน เบ็คกี้และฮันเตอร์ตระหนักว่าพวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียว เสียงกรอบแกรบของใบไม้ เสียงเอี๊ยดอ๊าดของคานเหล็ก และเสียงฮัมไกลๆ ของเครื่องยนต์ที่ไม่รู้จักเริ่มทำให้พวกเขากระวนกระวาย ทำลายความมั่นใจในความสามารถในการหลบหนีจากโครงสร้างที่ทรยศ เมื่อความมืดมิดเข้ามา ความกล้าหาญเริ่มแรกของเพื่อนก็ค่อยๆ จางหายไปเป็นความรู้สึกหวาดกลัวที่คืบคลานเข้ามา เมื่อไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือที่จะโทรขอความช่วยเหลือ และไม่มีสัญญาณของอารยธรรมที่มองเห็นได้ เบ็คกี้และฮันเตอร์ต้องพึ่งพาไหวพริบและทรัพยากรของกันและกันเพื่อเอาชีวิตรอดในคืนนี้ ในขณะที่พวกเขาสำรวจทางเดินที่สลับซับซ้อนและทางเดินแคบๆ ที่อันตรายของหอคอย พวกเขาถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความกลัวและความไม่มั่นคงที่ลึกที่สุด ความผูกพันของพวกเขาถูกทดสอบด้วยความเป็นจริงอันโหดร้ายของการติดอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ห่างไกล เมื่อเวลาผ่านไป หอส่งสัญญาณวิทยุที่ครั้งหนึ่งเคยถูกทิ้งร้างก็กลายเป็นคุก ผนังเหล็กของมันบีบพวกเขาเหมือนคีม ความตื่นตระหนกครั้งแรกของเพื่อนค่อยๆ กลายเป็นการดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดอย่างสิ้นหวัง เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับภัยคุกคามที่ไม่รู้จักซึ่งซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืด หรืออาจจะอยู่ภายในตัวพวกเขาเอง เบ็คกี้และฮันเตอร์จะหาวิธีหลบหนีจากเงื้อมมือของหอคอยได้หรือไม่ หรือการผจญภัยของพวกเขาจะกลายเป็นการดำดิ่งลงสู่ความโกลาหลและความสิ้นหวังอย่างน่าเศร้า?