คุณพ่อมีคนเดียว

แสงอาทิตย์เพิ่งเริ่มสาดส่องเหนือบ้านชานเมืองเล็ก ๆ ส่องแสงอบอุ่นไปยังห้องนั่งเล่นที่เป็นระเบียบเรียบร้อยและผู้อยู่อาศัย ฆาเวียร์ ชายวัยกลางคน เอนหลังบนโซฟา จิบกาแฟร้อน ๆ และมองดูอานาภรรยาของเขาที่กำลังวุ่นวายอยู่ในห้อง เตรียมตัวให้ลูก ๆ สำหรับวันใหม่ เด็ก ๆ เป็นมือที่สามอย่างน้อยที่สุด เด็กซนทั้งห้าคนมีอายุตั้งแต่สี่ถึงสิบสองปี แต่ละคนมีบุคลิกและความต้องการที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง บทบาทของฆาเวียร์ในครอบครัวค่อนข้างผิดปกติ อานามักเรียกเขาว่า "สามีตามกฎหมาย" ซึ่งเธอหยอกล้ออย่างน่ารักว่าเขาเหมือนแขกในบ้านมากกว่าที่จะเป็นคู่หูอย่างเต็มตัว แม้ว่าเขาจะมีจิตใจดีและรักครอบครัวอย่างสุดซึ้ง แต่ฆาเวียร์เป็นคนรักอิสระที่ชอบมุ่งเน้นไปที่ความสนใจและงานอดิเรกของตัวเองมากกว่าที่จะรับภาระงานบ้านที่ต้องปฏิบัติจริงมากกว่า เมื่อความโกลาหลในตอนเช้าถึงจุดสูงสุด อานาประกาศว่าเธอจองทริปเดี่ยวไปเที่ยวทะเล และฆาเวียร์จะต้องรับผิดชอบดูแลเด็ก ๆ ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า สีหน้าของฆาเวียร์แสดงออกถึงความตื่นเต้นและความหวาดกลัวเมื่อเขาเห็นภรรยาของเขาเก็บกระเป๋าและบอกลาเด็ก ๆ ด้วยน้ำตา "โอเค โอเค" ฆาเวียร์กล่าว พยายามที่จะฟังดูใจเย็นและมั่นใจ "ฉันจัดการได้น่า พวกเธอไม่ต้องกังวล ฉันจะดูแลทุกอย่างเอง" แต่ทันทีที่อานาออกไป ความโกลาหลก็ปะทุขึ้นในบ้าน เด็ก ๆ เริ่มทะเลาะกันและต่อสู้กันทันที ในขณะที่ฆาเวียร์ยืนแข็งทื่ออยู่กลางห้อง ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มจากตรงไหน เขาพยายามเข้ามาแทรกแซง เสนอคำแนะนำและชี้นำ แต่เห็นได้ชัดว่าเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เกินตัว ลูกคนหนึ่ง ชื่อลูกัส อายุหกขวบ เริ่มขว้างอาหารลงบนพื้น ในขณะที่ลูกอีกคน ชื่อโซเฟีย อายุสี่ขวบ ที่อ่อนไหว ร้องไห้ออกมา โดยอ้างว่าเธอกลัว "อาหารที่ไม่ดี" มากเกินไป ฆาเวียร์พยายามทำให้พวกเขาใจเย็นลง แต่ดูเหมือนว่าทุกวิธีแก้ปัญหาที่เขาเสนอมาดูเหมือนจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงเท่านั้น เมื่อวันผ่านไป สถานการณ์ยังคงควบคุมไม่ได้ ห้องครัวกลายเป็นเขตสงคราม มีเสียงหม้อและกระทะกระทบกัน และเศษอาหารกระจัดกระจายไปทั่ว ห้องนั่งเล่นรกไปด้วยของเล่น หนังสือ และเสื้อผ้า และฆาเวียร์ สามีตามกฎหมายที่ควรจะเก่งกาจ กลับหายตัวไปไหนไม่รู้ ติดอยู่บนโซฟา มองดูความวุ่นวายที่เกิดขึ้นด้วยความสยดสยองและความเป็นอัมพาต แต่เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งแปลก ๆ ก็เริ่มเกิดขึ้น เด็ก ๆ ของฆาเวียร์ แม้จะมีความวุ่นวายในตอนแรก แต่ก็เริ่มเปลี่ยนไป พวกเขาเริ่มมองพ่อของพวกเขาในมุมที่ต่างออกไป ไม่ใช่ในฐานะคู่หูที่ไม่อยู่และไม่รับผิดชอบที่พวกเขารู้จักมาตลอด แต่ในฐานะคนจริง ๆ ที่สามารถทำผิดพลาดและพยายามเรียนรู้จากพวกเขาได้ ทีละคน เด็ก ๆ เริ่มเข้าหาฆาเวียร์ ขอความช่วยเหลือและคำแนะนำ ลูกัสที่ขว้างอาหารเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ตอนนี้เดินเข้ามาขอให้กอด โซเฟียที่สั่นกลัว ตอนนี้เริ่มหัวเราะคิกคักกับพ่อของเขาอย่างสนุกสนาน และลูกคนโต มาเตโอ อายุสิบสองปี ที่ฉลาดและอ่อนโยน รับหน้าที่สอนฆาเวียร์ทำอาหารเย็น ซึ่งเป็นการก้าวไปข้างหน้าที่กล้าหาญ เมื่อพิจารณาว่าฆาเวียร์แทบไม่ได้ต้มน้ำเลยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เมื่อคืนมาถึง ฆาเวียร์นั่งรอบโต๊ะอาหารเย็นกับลูก ๆ ของเขา หัวเราะและพูดคุยกัน และเชื่อมต่อกับพวกเขาอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี แน่นอนว่าอาหารมื้อนี้เป็นหายนะ มีอาหารไหม้และผักที่ปรุงไม่สม่ำเสมอ แต่ก็มีเพื่อนที่ดี ฆาเวียร์รู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวจริง ๆ มากกว่าที่จะเป็นผู้สังเกตการณ์ที่อยู่ห่างไกล เมื่อวันผ่านไป ฆาเวียร์ยังคงสะดุดและล้มเหลว ทำผิดพลาดและก่อให้เกิดความวุ่นวายทุกที่ที่เขาไป แต่ช้าแต่แน่นอน เขาก็เริ่มเติบโตและเรียนรู้ เขาเริ่มมองเห็นลูก ๆ ของเขาเป็นรายบุคคล แต่ละคนมีจุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเอง และเขาเริ่มชื่นชมสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ห้องที่รก อาหารเย็นที่ไหม้ การกอดกันบนโซฟา ในท้ายที่สุด ฆาเวียร์ก็รอดพ้นจากความยากลำบากนี้ด้วยความซาบซึ้งใจอย่างใหม่ต่อครอบครัวของเขาและความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับบทบาทของเขาในนั้น เขายังไม่สมบูรณ์แบบ ห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ แต่เขาไม่ใช่สามีตามกฎหมายที่ไม่อยู่และไม่รับผิดชอบเหมือนเมื่อก่อน เขาเป็นคนจริง ๆ ที่สามารถรัก หัวเราะ และสร้างความวุ่นวายได้เล็กน้อย และสำหรับสิ่งนั้น เขารู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง