ฟิตซ์คาร์รัลโด
พล็อต
ฟิตซ์คาร์รัลโดเป็นผลงานชิ้นเอกทางภาพยนตร์ที่บอกเล่าเรื่องราวของ ไบรอัน สวีนีย์ ฟิตซ์เจอรัลด์ ผู้ประกอบการชาวไอริช-อเมริกันผู้มีเสน่ห์และแปลกประหลาด ผู้ซึ่งมุ่งมั่นที่จะสร้างโรงอุปรากรในอีกีโตส ประเทศเปรู ด้วยแรงบันดาลใจจากความรักในละครโอเปร่าและความปรารถนาที่จะนำวัฒนธรรมมาสู่ภูมิภาคอันห่างไกลแห่งนี้ ฟิตซ์คาร์รัลโดจึงหมกมุ่นอยู่กับการทำให้ความฝันของเขาเป็นจริง อย่างไรก็ตาม การจัดหาเงินทุนสำหรับการลงทุนดังกล่าวพิสูจน์ได้ว่าเป็นงานที่น่าหวั่นเกรง ฟิตซ์คาร์รัลโดไม่ย่อท้อ เขาหันไปหาอุตสาหกรรมยางที่ทำกำไรได้ ซึ่งกำลังเฟื่องฟูในอเมซอนของเปรู เขาเริ่มต้นการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ กล้าหาญเผชิญกับภูมิประเทศที่ทรยศ ชนเผ่าพื้นเมืองที่ทรยศ และสภาพแวดล้อมที่รุนแรงของป่าดงดิบ ขณะที่เขาสำรวจโลกที่ซับซ้อนของการผลิตยาง ฟิตซ์คาร์รัลโดต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย รวมถึงหุ้นส่วนทางธุรกิจที่ทุจริต การเดินทางสำรวจที่เป็นคู่แข่ง และภัยคุกคามจากโรคภัยไข้เจ็บที่คุกคามอยู่เสมอ แม้จะมีอุปสรรคเหล่านี้ เขายังคงแน่วแน่ในการสร้างโรงอุปรากรของเขา โดยเชื่อมั่นว่ามันจะนำมาซึ่งความเจริญรุ่งเรืองและวัฒนธรรมมาสู่ภูมิภาคนี้ ตลอดการเดินทางของเขา ตัวละครของฟิตซ์คาร์รัลโดถูกเปิดเผยผ่านเหตุการณ์เหนือจริงและแปลกประหลาดต่างๆ มากมาย การหมกมุ่นอยู่กับโรงอุปรากรกลายเป็นพลังที่ครอบงำทุกสิ่ง ขับเคลื่อนให้เขาตัดสินใจที่ผิดพลาดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อความเสี่ยงเพิ่มสูงขึ้น สติของฟิตซ์คาร์รัลโดก็เริ่มสั่นคลอน ทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงกับจินตนาการพร่ามัว การใช้ทิวทัศน์ธรรมชาติที่สวยงามของ Werner Herzog ผู้กำกับ ควบคู่ไปกับการใคร่ครวญทางปรัชญาที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา สร้างความรู้สึกกระวนกระวายใจตั้งแต่แรกเริ่ม ซึ่งสะท้อนถึงความวุ่นวายในจิตใจของฟิตซ์คาร์รัลโด ธีมของภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับความหลงใหล ความบ้าคลั่ง และสภาพของมนุษย์นั้นเป็นเรื่องส่วนตัวอย่างลึกซึ้งและเกี่ยวข้องกับสากล ท้ายที่สุดแล้ว การแสวงหาโรงอุปรากรของฟิตซ์คาร์รัลโดกลายเป็นอุปมาสำหรับความไร้ประโยชน์ของความพยายามของมนุษย์ในการเผชิญหน้ากับพลังอันยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ แม้จะมีข้อบกพร่องและความพ่ายแพ้ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณแห่งความคิดสร้างสรรค์ที่ยั่งยืนและความมุ่งมั่นที่ไม่ย่อท้อของจินตนาการของมนุษย์
วิจารณ์
Renata
9/10. Fitzcarraldo, turning failure into triumph, waves triumphantly in his tuxedo and cigar to the cheering crowds on both shores, dedicating the opera performed on his dilapidated boat to his lover, completing his own art through the art of others, staging an opera of humanity's fantastical dreams. Fitzcarraldo represents the modern Enlightenment figure, from happily distributing ice to the local children, abandoning the railway halfway, to playing music at the ship's bow to quell the wild drumbeats of the indigenous people on both sides of the river, using knowledge to guide the Peruvian and indigenous partners to complete the pioneering work of civilization. One thing is worth noting: the ship, regarded as a god, is overturned over the mountain, untied from its cable, and drifts in the rapids. The enlightenment of modernity leads to...
Astrid
Thirty years on, this film retains a singularity, refusing categorization and defying classification. It stands as a testament to the very act of filmmaking, of creating something from nothing.
Jack
Revisited for the third time on March 24, 2018; the image of "they have no word for ice in their language" is comparable to *One Hundred Years of Solitude*; the confrontation and struggle between civilization and wilderness, the complementary tug-of-war between physical strength and will; only Herzog can orchestrate documentary and the fantastical into such a breathtaking spectacle, and only Kinski can convey such relentless and fanatical fighting spirit, a magnificent lament in the tropical rainforest.
Chloe
So, your dream of stripping some leader naked and dragging them through the dirty hallways of the organization is also achievable.
Aiden
Herzog, in his madness, has always chronicled the lives of explorers, idealists, and Don Quixotes – a magnificent obsession, coupled with a touch of sheer lunacy.
