ข้าคือตำนาน

ในปี 2007 นวนิยายดิสโทเปียชื่อเดียวกันของนักเขียน ริชาร์ด แมทธีสัน ได้ถูกผู้กำกับ ฟรานซิส ลอว์เรนซ์ ดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ระทึกขวัญแนวไซไฟเรื่อง ข้าคือตำนาน เรื่องราวเกิดขึ้นในซากปรักหักพังของนครนิวยอร์กหลังหายนะ ซึ่ง โรเบิร์ต เนวิลล์ (แสดงโดย วิล สมิธ) นักวิทยาศาสตร์ เป็นผู้รอดชีวิตที่เป็นมนุษย์คนสุดท้ายจากไวรัสร้ายแรงที่กวาดล้างมนุษยชาติไปเกือบทั้งหมด ภาพยนตร์เริ่มต้นด้วยภาพมุมกว้างของแมนฮัตตัน แสดงให้เห็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งบัดนี้อยู่ในสภาพพังทลาย เงียบเชียบอย่างน่าขนลุก และดูเหมือนจะไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เป็นมนุษย์ เราเห็นภาพผู้คนล้มป่วย เนื่องจากพวกเขายอมจำนนต่อโรคลึกลับและติดต่อได้ง่าย ซึ่งค่อยๆ เปลี่ยนโฮสต์ให้กลายเป็นหนึ่งในสัตว์ร้ายที่เหมือนซอมบี้ เนวิลล์ นักวิทยาศาสตร์การทหาร กำลังทำงานเพื่อรักษา 'ไวรัสคริปปิน' แต่โชคไม่ดีที่ความพยายามของเขาสายเกินไป เมื่อเวลาผ่านไป เนวิลล์ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่มีความมั่นใจและมุ่งมั่น กลับกลายเป็นคนโดดเดี่ยวมากขึ้นเรื่อยๆ ปัจจุบันใช้ชีวิตอย่างสันโดษในอพาร์ตเมนต์ที่เสริมความแข็งแกร่งอย่างแน่นหนา อาคารดังกล่าวได้นำเอาคุณสมบัติในการป้องกันของสวรรค์ที่ปลอดภัยมาใช้ นอกเหนือจากการเตรียมพร้อมสำหรับ 'สัตว์ประหลาด' ที่อาจเกิดขึ้นแล้ว อาชีพหลักของเนวิลล์คือการหาวิธีป้องกันพวกมัน เขาใช้หน้าไม้ทรงพลังและอุปกรณ์ล่าสัตว์เพื่อตามล่าสิ่งมีชีวิตเพื่อพยายามทำความเข้าใจพฤติกรรมและองค์ประกอบของพวกมัน ในขณะเดียวกัน ความโดดเดี่ยวเริ่มบั่นทอนสภาพจิตใจของ โรเบิร์ต เนวิลล์ อย่างรุนแรง ทำให้ความยืดหยุ่นทางอารมณ์ของเขาต้องสั่นคลอน เมื่อรู้สึกหงุดหงิดกับการไม่มีข้อเสนอแนะหรือการตอบกลับใดๆ ต่อข้อความรายวันในอดีตของเขา เนวิลล์เริ่มหลอนและแตกสลายเนื่องจากความเหงาและความสิ้นหวัง ถึงกระนั้น ท่ามกลางความหายนะและความสิ้นหวังที่อยู่รอบตัวเขา เนวิลล์ยังคงรักษาความมองโลกในแง่ดี โดยยังคงความเป็นไปได้ที่เหลืออยู่ว่าอาจมีผู้รอดชีวิตอยู่ที่อื่น เมื่อเนวิลล์ค้นพบ สิ่งมีชีวิตที่ติดเชื้อหรือที่รู้จักกันในชื่อ 'ผู้แสวงหาความมืด' จะตอบสนองต่อแสง อารมณ์ของมนุษย์ และสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างมาก โดยกินสัตว์ล่าเหยื่อและกินซากศพมนุษย์ การใช้ลักษณะพื้นฐานเหล่านี้ นักวิทยาศาสตร์หวังว่าจะหาวิธีรักษาหรือกำจัดโรคให้หายขาดได้ในระยะยาว เนวิลล์พยายามทำความเข้าใจว่าทำไมผู้แสวงหาความมืดไม่เคยมาหาเขาในเวลากลางคืนเมื่อแสงสว่างข้างนอกอาคาร เป็นเพียงเบาะแสหนึ่งไปสู่ความเข้าใจพฤติกรรมของพวกเขา เขาตั้งสมมติฐานว่าพวกเขาอาจต่อสู้ภายใต้สภาพแสง และเมื่อเขาเริ่มสร้างแหล่งกำเนิดแสงความเข้มสูงในท้องถิ่น โดยใช้หลอดฟลูออเรสเซนต์ภายในถังขยะสามถัง เนวิลล์ก็ตัดสินใจว่าพวกมันถูกดึงดูดเข้าหาความสว่างที่รุนแรงอย่างแน่นอน ขณะที่เนวิลล์ทดสอบแสง เราเห็นฝูงผู้แสวงหาความมืดที่น่ากลัวรวมตัวกันอยู่หน้าประตูบ้านของเขา แม้ว่าเนวิลล์จะพัฒนาความอดทนต่อเสียงที่มาพร้อมกับแสงแดดไปในระดับหนึ่งแล้ว แต่คราวนี้ก็ทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ ในฉากหนึ่งที่โรเบิร์ตหนีอย่างไม่ตั้งใจเมื่อตามผู้ติดเชื้อเข้าไปในบ้านตอนพลบค่ำ สิ่งนี้กลายเป็นการเผชิญหน้าที่รุนแรงที่แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของเนวิลล์ที่จะเอาชีวิตรอด แต่ยังเผยให้เห็นถึงสภาพทางจิตใจที่เขายั่งยืนภายใต้น้ำหนักอันหนักอึ้งของการร้างผู้คน ในท้ายที่สุด เนวิลล์พบกวางบนถนน และเมื่อไม่มีการต่อต้านจากสัตว์ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่ามีความเป็นไปได้ที่การรักษาอาจมีอยู่จริงจากสัตว์ที่มีภูมิคุ้มกันต่อไวรัส ฉากที่ดูเหมือนอธิบายไม่ได้อย่างรุนแรงแสดงให้เห็นว่าโรเบิร์ตได้รับการฉีดวัคซีน ซึ่งทำให้เขากลับมาฟื้นตัวได้ และเมื่อได้ยินว่าทุกคนสามารถกลับมาได้เนื่องจากภูมิคุ้มกันที่เป็นเอกลักษณ์ในสัตว์ โรเบิร์ตก็เข้ารับการสลายทางคลินิก โดยเสียชีวิตอย่างวีรบุรุษ ด้วยความหวังใหม่ที่เพิ่มขึ้นจากการรักษา เนวิลล์ก็ประสบความสำเร็จในที่สุด