โจ๊กเกอร์

ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 อาร์เธอร์ เฟล็กค์ นักแสดงตลกเดี่ยวไมโครโฟนที่กำลังดิ้นรน พยายามหารายได้เลี้ยงชีพด้วยการทำงานเป็นตัวตลกให้กับโรงพยาบาลเด็ก เขาพยายามอย่างหนักเพื่อให้แม่ของเขา เพนนี ภูมิใจ ซึ่งคอยสนับสนุนความปรารถนาของเขามาโดยตลอด แม้จะพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่อาร์เธอร์ก็ยังคงติดอยู่ในวังวน ไม่สามารถพบกับความสำเร็จหรือความสุขได้ ขณะที่เขาเดินไปตามตรอกซอกซอยมืดมิดและถนนที่ทรุดโทรมของเมืองก็อตแธม ชีวิตของอาร์เธอร์ก็เริ่มคลี่คลายมากขึ้นเรื่อย ๆ นักบำบัดของเขา ดร.มูนัก มองว่าเขาเป็นแค่ "ตัวตลก ไม่ใช่คนจริง ๆ" ซึ่งยิ่งบั่นทอนความรู้สึกไร้ค่าของเขาที่เปราะบางอยู่แล้ว ในขณะเดียวกัน แม่ของอาร์เธอร์ก็กำลังต่อสู้กับปัญหาสุขภาพของเธอเอง ซึ่งเป็นการเพิ่มความวุ่นวายทางอารมณ์ วันหนึ่ง ขณะทำงานที่โรงพยาบาล ความหงุดหงิดของอาร์เธอร์ก็ปะทุขึ้น และเขาก็ขาดสติ สังหารชายสามคนที่รังแกเขา เหตุการณ์นี้จุดชนวนปฏิกิริยาลูกโซ่ ทำให้อาร์เธอร์เดินไปสู่เส้นทางแห่งการทำลายล้างและความวุ่นวาย เมื่ออัตตาอีกด้านของเขา "โจ๊กเกอร์" ปรากฏตัวขึ้น อาร์เธอร์ก็กลายเป็นบุคคลที่ฉาวโฉ่ในเมืองก็อตแธม เป็นที่รู้จักจากอารมณ์ขันที่บิดเบี้ยวและพฤติกรรมที่คาดเดาไม่ได้ เขาเริ่มสร้างความเสียหายให้กับเมือง โดยเล็งเป้าไปที่ผู้ที่เขาคิดว่าทุจริตหรือโหดร้าย ตลอดทั้งเรื่องราว ภูมิหลังของอาร์เธอร์ค่อย ๆ ถูกเปิดเผย แสดงให้เห็นถึงสาเหตุที่แท้จริงของการก้าวลงสู่ความบ้าคลั่งของเขา การต่อสู้กับปัญหาสุขภาพจิต ความยากจน และการถูกทอดทิ้ง ล้วนถูกเปิดเผย ทำให้เกิดการสำรวจแรงจูงใจของโจ๊กเกอร์อย่างละเอียด เมื่อเรื่องราวคลี่คลาย การกระทำของอาร์เธอร์ก็เริ่มผิดปกติและน่ารำคาญมากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดสูงสุดในการอาละวาดอย่างรุนแรงที่ทิ้งร่องรอยแห่งการทำลายล้างไว้เบื้องหลัง ภาพยนตร์จบลงด้วยอาร์เธอร์ที่โอบรับบุคลิก "โจ๊กเกอร์" อย่างเต็มที่ ยืนอยู่บนกองเศษซากปรักหักพัง โดยประสบความสำเร็จในการปลดปล่อยและความเป็นอิสระที่บิดเบี้ยว