ตำนานแห่งชาเนเกส
พล็อต
ในเมืองซานตาเซซิเลียที่งดงาม เลโอ ซาน ฮวน ครั้งหนึ่งเคยเป็นฮีโร่ผู้ทรงพลังและเป็นตำนาน ปัจจุบันใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายในฐานะคนทำขนมปังกับครอบครัว หลังจากสละความสามารถพิเศษของเขาไปเมื่อห้าปีก่อน เลโอพยายามที่จะทิ้งอดีตที่ชอบผจญภัยไว้เบื้องหลัง โดยมุ่งเน้นไปที่การสร้างอนาคตที่มั่นคงสำหรับตนเองและคนที่เขารัก อย่างไรก็ตาม ความเงียบสงบในชีวิตของพวกเขาถูกรบกวนเมื่อวิญญาณซุกซนกลุ่มหนึ่งที่รู้จักกันในชื่อ ชาเนเกส เริ่มสร้างปัญหาในเมือง พวกเขาว่ากันว่าวิญญาณที่ขี้เล่นแต่สร้างปัญหากลุ่มนี้มีพลังวิเศษ ซึ่งพวกเขาใช้เล่นตลกกับชาวเมือง เมื่อความซุกซนของชาเนเกสทวีความรุนแรงขึ้น ร้านเบเกอรี่ของครอบครัวเลโอกลายเป็นเป้าหมายโปรดปรานของพวกเขา แม้ว่าตอนแรกเลโอจะลังเลที่จะเข้าไปเกี่ยวข้อง แต่ในที่สุดเขาก็ถูกเพื่อนและพันธมิตรชักชวนให้กลับคืนสู่รากเหง้าแห่งวีรบุรุษและยุติความซุกซนของชาเนเกส ด้วยเพื่อนคู่ใจของเขา แมวช่างพูดชื่อแม็กซ์ อยู่เคียงข้าง เลโอเริ่มต้นการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นเพื่อจับวิญญาณที่สร้างปัญหาและฟื้นฟูความสงบสุขให้กับซานตาเซซิเลีย เมื่อเลโอเผชิญหน้ากับความท้าทายใหม่นี้ เขาถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับอดีตของตนเองและจุดประกายความสัมพันธ์กับเพื่อน ๆ ของเขาอีกครั้ง ผู้ซึ่งตามหาเขามาตั้งแต่เขาหายตัวไป ระหว่างทาง เขายังค้นพบว่าชาเนเกสไม่ได้เป็นเพียงตัวสร้างปัญหา แต่เป็นผู้พิทักษ์ป่าศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญสำหรับพลังของพวกเขา เมื่อเลโอเจาะลึกลงไปในความลึกลับที่ล้อมรอบชาเนเกสและความเชื่อมโยงของพวกเขากับป่า เขาต้องใช้ไหวพริบ ความกล้าหาญ และความมุ่งมั่นของเขาเพื่อกอบกู้สถานการณ์ ด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อน ๆ ของเขาและพันธมิตรที่น่าประหลาดใจ เลโอ ซาน ฮวนออกเดินทางในการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่เพื่อจับชาเนเก ฟื้นฟูความสมดุลให้กับเมือง และเปิดเผยความลับที่ซ่อนอยู่ในป่าลึกลับ
วิจารณ์
Mark
Four and a half stars. Behind the horror lies humanity, behind humanity lies politics, and behind politics lies the social structure. This layering far exceeds the framework of a confined space. The youth dies because of his lover's mistake, the mother dies because of her daughter, and the sister dies because of her brother. Coupled with the twist at the end, such irony is by no means the inclination of a typical B-movie. The reason why most zombie movies that followed went astray is because they became increasingly obsessed with the zombies' lifelike image and sensory stimulation, while abandoning the allegory of portraying characters and plots themselves.
Cooper
When evaluating films like "La Leyenda de los Chaneques," it's crucial to look past the technical limitations that may arise from the era in which they were created.
Chloe
While the editing becomes somewhat disjointed later on, the opening wordless chase sequence offers a glimpse into the boundless charm of black and white silent films. The ending, for its time, was quite impressively handled.
Catherine
A true ancestor of zombie movies. Black and white film, classic and unsettling soundtrack, and a test of humanity. Ironically, the black character's ending is the most tragic. From then on, a supernatural force, invulnerable except for brain death, sometimes slow-moving but later exceptionally swift, driven by a primal instinct to eat flesh and with incredible bite force, decaying and malodorous, and capable of transmitting infection with a single bite, has become an enduring staple on Western big screens. 8.0
