Mommy

กำกับโดย Xavier Dolan, "Mommy" เป็นละครที่เฉียบคมและทรงพลังที่เจาะลึกถึงความซับซ้อนของความสัมพันธ์ บาดแผลทางใจ และความเปราะบางของอารมณ์มนุษย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวของ Diane (รับบทโดย Anne Dorval) แม่เลี้ยงเดี่ยวในวัย 40 กลางๆ ที่ต้องดูแล Steven (รับบทโดย Antoine-Olivier Pilon) ลูกชายวัยรุ่นของเธอ หลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ภาพยนตร์เปิดเรื่องด้วยการฉายภาพชีวิตที่วุ่นวายของ Diane และ Steven สตีเวนเป็นเด็กชายอายุ 16 ปีที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคสมาธิสั้น (ADHD) และภาวะที่ทำให้เขาอารมณ์แปรปรวน เขาถูกส่งตัวเข้าสถานบำบัดหลายครั้ง และสภาพจิตใจที่เปราะบางของเขาทำให้ Diane ต้องคอยระวังตัวอยู่เสมอ ความสัมพันธ์ของพวกเขาตึงเครียด โดยสตีเวนมักจะแสดงความรุนแรงใส่ Diane ซึ่งรู้สึกท่วมท้นกับพฤติกรรมที่ไม่สามารถคาดเดาได้ของเขา ในการพยายามอย่างหนึ่งของเธอเพื่อจัดการกับความซับซ้อนของการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว Diane ได้พบกับ Babysitter หรือ 'Babys' (รับบทโดย Suzanne Clément) ศิลปินที่แปลกประหลาดและนอกรีต ซึ่งกลายเป็นผู้ปกครองที่ไม่เหมือนใครสำหรับ Steven แม้ว่า Babys จะไม่มีประสบการณ์ในการดูแลเด็ก แต่เธอก็สร้างสายสัมพันธ์ที่ไม่เหมือนใครกับ Steven โดยสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งแตกสลายอยู่ภายในตัวเขา เมื่อเรื่องราวคลี่คลายออกไป จะเห็นได้ชัดว่า Diane ยังคงเสียใจกับการสูญเสียคู่ครองของเธอ การไม่มีสามีผู้ล่วงลับของเธอ Alain ทิ้งช่องว่างไว้ในชีวิตของเธอ และความสัมพันธ์ของเธอกับ Steven ก็แย่ลงไปด้วย Babys ด้วยธรรมชาติที่รักอิสระและใจรักศิลปะของเธอ มอบการพักผ่อนที่จำเป็นอย่างมากให้กับ Diane ซึ่งเป็นประกายแห่งความหวังในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง อย่างไรก็ตาม วิธีการที่แปลกประหลาดของ Babys ทำให้เกิดความกังวลในหมู่คนในชุมชน เมื่อ Jean (รับบทโดย Patrick Huard) เพื่อนบ้านของ Diane ตระหนักถึงการมีส่วนร่วมของ Babys ในชีวิตของ Diane และ Steven เขาเสนอความช่วยเหลือในฐานะครูสอนพิเศษให้กับ Steven ธรรมชาติที่ชอบบงการและรูปแบบการเลี้ยงดูที่เข้มงวดของเขา ซึ่งชวนให้นึกถึงวิธีการเลี้ยงดูของ Diane เอง ในตอนแรกขัดแย้งกับแนวทางที่เสรีของ Babys เมื่อความตึงเครียดเพิ่มขึ้น จะเห็นได้ชัดว่าตัวละครแต่ละตัวกำลังดิ้นรนเพื่อรับมือกับภาระทางอารมณ์ของตนเอง สภาพจิตใจที่เปราะบางของ Diane ทวีความรุนแรงขึ้นจากพฤติกรรมที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ของ Steven ทำให้เธอต้องเผชิญหน้ากับบาดแผลที่ฝังลึกที่เธอพยายามเพิกเฉยมาตั้งแต่การเสียชีวิตของ Alain Babys ด้วยท่าทางแปลกๆ และการแสวงหาความคิดสร้างสรรค์ของเธอ ถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความจริงอันโหดร้ายที่เธอไม่สามารถจัดหาสภาพแวดล้อมที่มั่นคงให้กับผู้อื่นได้ ในขณะเดียวกัน ความเปราะบางทางอารมณ์ของ Steven ก็ถูกเปิดเผย เผยให้เห็นเด็กที่อยากได้รับการเชื่อมต่อและการยอมรับจากมนุษย์อย่างยิ่ง รูปแบบพฤติกรรมที่ซับซ้อนและการระเบิดอารมณ์ของเขาเป็นการร้องขอความช่วยเหลือที่น่าเศร้า ซึ่งเน้นให้เห็นถึงผลกระทบที่น่าเศร้าของการละเลยและบาดแผลทางใจต่อจิตใจของเด็ก ผ่านความสัมพันธ์ที่วุ่นวายของตัวละคร "Mommy" สำรวจความสมดุลที่ละเอียดอ่อนระหว่างความเห็นอกเห็นใจ ความเข้าใจ และความรับผิดชอบได้อย่างเชี่ยวชาญ เมื่อเรื่องราวดำเนินไปสู่บทสรุปที่เฉียบคม ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งคำถามสำคัญเกี่ยวกับความรับผิดชอบของผู้ดูแล ความเปราะบางของอารมณ์มนุษย์ และความยืดหยุ่นของผู้ที่เผชิญกับความทุกข์ยากที่ไม่อาจจินตนาการได้ การแสดงของนักแสดงนั้นโดดเด่น โดย Dorval นำความเข้มข้นทางอารมณ์ที่ดิบเถื่อนมาสู่บทบาทนำ ในขณะที่ Pilon ถ่ายทอดภาพที่สะเทือนใจถึงความเจ็บปวดและความเปราะบางของ Steven เคมีระหว่างนักแสดงนำทั้งสาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งความผูกพันระหว่าง Diane และ Babys นั้นชัดเจนและสมจริง จับภาพความซับซ้อนที่ยุ่งเหยิงแต่สวยงามของความสัมพันธ์ของมนุษย์ ท้ายที่สุดแล้ว "Mommy" เป็นบทวิจารณ์ที่เจ็บแสบและสะเทือนอารมณ์เกี่ยวกับความคาดหวังทางสังคมของเราและวิธีที่เราล้มเหลวในการสนับสนุนผู้ที่กำลังดิ้นรนท่ามกลางความบอบช้ำและความทุกข์ยาก ในการนำเสนอภาพที่ไม่ย่อท้อของโลกที่แตกสลายของ Diane ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งคำถามที่น่าสะพรึงกลัวว่า: จะเกิดอะไรขึ้นกับผู้ที่ถูกทิ้งให้เผชิญหน้ากับซากปรักหักพังของความรักและครอบครัวด้วยตนเอง