Platoon (กองพันนรก)
พล็อต
คริส เทย์เลอร์ ชายหนุ่มชาวอเมริกันผู้มีความคิดแบบอุดมคติ เข้าร่วมกองทัพสหรัฐในปี 1967 ในช่วงที่สงครามเวียดนามกำลังดำเนินไปอย่างดุเดือด คริสมาจากครอบครัวชนชั้นกลางในเมืองโทเลโด รัฐโอไฮโอ เข้าร่วมกองทัพเพื่อค้นหาความมุ่งหมายและการเป็นส่วนหนึ่ง เขาถูกส่งไปยังเวียดนาม และได้รับมอบหมายให้ประจำการในหน่วยอัลฟ่า กองร้อยที่ 3 ของกองพลทหารราบที่ 25 เมื่อมาถึง คริสได้พบกับความเป็นจริงอันโหดร้ายของการรบ ครูฝึกของเขา จ่าอีเลียส โคเป็ค เป็นคนแรกที่สอนคริสเกี่ยวกับวิถีทางทหาร อีเลียสเป็นทหารผ่านศึกที่ช่ำชอง เน้นย้ำถึงวินัย การเชื่อฟัง และกลยุทธ์การเอาชีวิตรอด เมื่อคริสเริ่มฝึก เขาก็ได้พบกับทหารใหม่คนอื่นๆ รวมถึงรูเพิร์ต เพื่อนที่เรียบง่ายแต่เป็นที่รัก และบันนี่ ทหารร่างท้วมที่ชอบพูดตลก แต่ในที่สุดครูฝึกของพวกเขาก็ตัดสินใจว่าการเรียนรู้ที่แท้จริงจะมาจากการฝึกภายใต้การดูแลของจ่าบาร์นส์ จ่าบาร์นส์เป็นทหารที่เย็นชา ถากถาง และแข็งกระด้างจากการต่อสู้ กลยุทธ์ที่โหดร้ายและทัศนคติที่ไม่ปรานีของเขาทำให้เขาได้รับการเคารพอย่างสูงจากเพื่อนร่วมงาน เขาเห็นว่าสงครามเป็นหนทางในการกำจัดศัตรูและปกป้องเพื่อนทหาร โดยไม่คำนึงถึงราคา บาร์นส์กลายเป็นผู้บังคับบัญชาของคริสในหน่วยอัลฟ่าในไม่ช้า ซึ่งเขาเริ่มทดสอบขีดจำกัดของศีลธรรมและสติของเขา เมื่อมาถึงฐานปฏิบัติการอาร์คไลท์ ความเป็นจริงอันโหดร้ายของสงครามก็เริ่มขึ้น คริสได้สัมผัสกับการต่อสู้ที่รุนแรงเป็นครั้งแรก ซึ่งเขาได้เห็นพฤติกรรมที่โหดร้ายและน่ารังเกียจของเพื่อนทหารของเขา บาร์นส์มีความสุขอย่างมากกับความสำเร็จของหน่วย และกระตุ้นให้พวกเขารักษาแรงผลักดันไว้อย่างไม่ลดละ เขาเต็มใจที่จะกดดันทหารของเขาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่รุนแรง และเป็นมิตรกับมนุษย์น้อยลงขณะดำเนินการตามเป้าหมายเหล่านั้น ในไม่ช้าทหารก็พบว่าตัวเองมีส่วนร่วมในการลาดตระเวนประจำวัน การกวาดล้างป่าโดยรอบเป็นประจำ ซึ่งพวกเขาเผชิญหน้ากับกองกำลังที่เป็นปฏิปักษ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในระหว่างการลาดตระเวนเหล่านี้ ความหวาดกลัวเป็นองค์ประกอบที่ฝังแน่น เมื่อมีการยิงปืนแบบสุ่มๆ เต็มอากาศ และมันก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่ความตายจะเกิดขึ้น คริสเผชิญกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกทางศีลธรรมที่ไม่อาจแสดงออกได้: ระบบวินัยที่ปลูกฝังโดยอำนาจที่เหนือกว่าสามารถพิสูจน์ได้ว่าต้นทุนที่คำนวณได้ของการเสียสละทางศีลธรรมนั้นยุติธรรมหรือไม่ ในทางกลับกัน หากศีลธรรมก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับสงครามด้วย สิ่งนี้สามารถพิสูจน์ความชอบธรรมของวินัยได้หรือไม่ และถ้าเป็นเช่นนั้น วินัยในระดับใดที่ยุติธรรมเหนือศีลธรรม จุดยืนที่แข็งกร้าวของบาร์นส์ขัดแย้งกับอีเลียส ผู้นำหมวดอีกคน ซึ่งเน้นย้ำถึงความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ และความเข้าใจในหมู่ทหารของเขา อีเลียสสนับสนุนให้ผู้ชายเชื่อมต่อกับอารมณ์และความรู้สึกของความเป็นมนุษย์ อีเลียสให้บทเรียนแก่ทหารหนุ่มเกี่ยวกับวิธีการเป็นมนุษย์ที่ดี แม้ว่าการต่อสู้จะนำมาซึ่งความวุ่นวาย เมื่อวันเวลาผ่านไป คริสพยายามที่จะประนีประนอมอุดมคติของเขากับความเป็นจริงอันโหดร้ายของสงคราม เขาเริ่มตระหนักว่าบทเรียนที่เขาเรียนรู้ในค่ายฝึก โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทเรียนที่สอนโดยจ่าบาร์นส์ เตรียมทหารให้พร้อมที่จะพิชิต และถึงกระนั้น พวกเขาก็อ่อนแอต่อภาวะแทรกซ้อนทางจิตใจที่สามารถทำให้แม้แต่คนที่กล้าหาญที่สุดก็อ่อนแอลง จึงต้องมีการประเมินจุดประสงค์ใหม่ที่ยากลำบาก ระหว่างการรบ คริสพบว่าตัวเองกำลังโต้แย้งระหว่างตัวเองกับลูกน้องของเขา บ้าคลั่งจากความขัดแย้งที่ปะทุขึ้นภายในตัวเขา คืนหนึ่ง ความตึงเครียดในหมวดทวีความรุนแรงขึ้น และอีเลียสก็สั่นคลอนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาเห็นเพื่อนร่วมหมวดยิงเพื่อนร่วมหมวดอย่างโหดร้าย และบาร์นส์พยายามเก็บความลับนั้นไว้ อีเลียสสับสนและเหนื่อยล้าอย่างมาก เลือกทางเดียวที่เหลืออยู่อย่างมีศักดิ์ศรี คือยิงตัวตายหลังจากเผชิญหน้ากับชีวิตอีกครั้งโดยแทบไม่มีศักดิ์ศรีเหลืออยู่ และความน่าสะพรึงกลัวอีกมากมายที่กำลังจะเกิดขึ้น เป็นที่ชัดเจนมากขึ้นว่าวันแห่งความไร้เดียงสาได้มาถึงและผ่านไปแล้วสำหรับคริส และ 'ความเป็นจริงอันโหดร้ายของสงคราม' ได้เกิดขึ้นอย่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเดิม ซึ่งมีความโหดร้ายมากจนทหารผ่านศึกบางคนอาจพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะฟื้นตัวและกลับคืนสู่ความเป็นตัวของตัวเองดั้งเดิมที่ไร้เดียงสา ด้วยการผสมผสานความหวาดกลัวและการยอมรับเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของเขา และความเข้าใจที่ไม่อาจปฏิเสธได้เกี่ยวกับเพื่อนทหารของเขาที่เขาร่วมต่อสู้ด้วย ความเป็นมนุษย์และจุดประสงค์ของ "วันนี้" กำหนดความมีอยู่ของเขา ความเป็นสองด้านของมนุษย์นิยามสิ่งที่สังเกตได้ในตัวเขาเองแล้ว: การเผชิญหน้าที่มีมากกว่าการดำรงอยู่ในการต่อสู้ของหลักการของมนุษย์ เกี่ยวกับศักยภาพของมนุษย์และไร้มนุษยธรรมโดยสิ้นเชิง การเปลี่ยนแปลงที่เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น และวิธีที่วงจรแห่งความสิ้นหวังในการต่อสู้เผยตัวเองคือความเป็นจริงทั้งหมดที่ทุกกองพันที่นี่ในวันนี้มีแนวโน้มที่จะจบลงไม่ว่าในชีวิตหรือในความตาย ในการสรุปเรื่องราวที่ละเอียด รอบด้าน และลึกซึ้งอย่างยิ่งของทหารอายุ 19 ปีที่ไร้เงื่อนไขและมีความหวังอย่างใสซื่อชื่อคริส เทย์เลอร์
วิจารณ์
Cora
It's a sentiment, a stark juxtaposition of ideologies, a simple "capitalism is evil, socialism is better!" timestamped December 13, 2013. The jungle, the chaos, the moral void...it all just reinforces that raw, primal scream against the system.
Payton
Unlike previous Vietnam War films that glorified the military, depicting flawless American soldiers defeating the evil and incompetent Viet Cong in a way that was detached from reality, Platoon is a quintessential anti-war film. It completely exposes the dark side of the U.S. military in Vietnam: the massacres, the torture, the rapes, the looting, the drug use, the self-inflicted wounds, the cowardice, and the infighting and suspicion among comrades. It paints a picture far removed from the self-proclaimed righteous army of a modern and civilized superpower, instead resembling a barbaric force from an underdeveloped nation.
Elijah
In war, you'll find plenty of Barnes, but rarely an Elias.
Knox
How belligerent are Americans? In the over two-hundred-year history of the United States, there have only been a little over a decade without war. Among the dozen or so wars initiated since World War II, Korea, Somalia, Afghanistan, and Iraq have all become painful episodes for the U.S. military. Vietnam, in particular, was a quagmire. Twenty years deep, 400 billion dollars spent, and 60,000 American lives lost! It's fair to say that the Vietnam War inflicted tremendous trauma on the United States; it really put them in a funk! The film vividly portrays the heat, insects, and other miseries of the Vietnamese jungle. Many American veterans felt the film's portrayal was quite accurate, although I thought some of the explosions were a bit fake for the time...
คำแนะนำ
