PlayTime
พล็อต
เรื่องย่อภาพยนตร์: "PlayTime" (1967) เป็นภาพยนตร์ชั้นครูในการเล่าเรื่องด้วยภาพ เมื่อ ฌาคส์ ตาติ หลานชายของผู้กำกับภาพยนตร์ชาวฝรั่งเศส ฌอง เรนัวร์ นำเอา Monsieur Hulot ผู้เป็นเอกลักษณ์ของเขามาสู่ชีวิตในปารีสที่มีชีวิตชีวาและวุ่นวาย ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตาม Monsieur Hulot ผู้โชคร้ายและน่ารัก ซึ่งรับบทโดย Tati เอง ในขณะที่เขาสำรวจสิ่งมหัศจรรย์สมัยใหม่ของเมืองด้วยความซุ่มซ่ามอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา เรื่องราวเริ่มต้นด้วยความพยายามของ Monsieur Hulot ที่จะพบกับผู้ติดต่อทางธุรกิจที่สำคัญ แต่สิ่งต่างๆ กลับพลิกผันอย่างรวดเร็วเมื่อเขาหลงทางในถนนเขาวงกตของปารีส การเดินทางอ้อมของเขานำเขาไปยังสถานที่ต่างๆ รวมถึงร้านกาแฟที่คึกคัก สวนสาธารณะที่พลุกพล่าน และห้างสรรพสินค้าที่วุ่นวาย ตลอดการผจญภัยของเขา ความซุ่มซ่ามของ Monsieur Hulot สะท้อนให้เห็นถึงความไร้สาระของชีวิตสมัยใหม่ ในขณะที่ Tati แอบล้อเลียนความไม่ลงรอยกันของเทคโนโลยีและสังคมอย่างชาญฉลาด ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นงานเลี้ยงสำหรับสายตา ด้วยการใช้มุมกล้องที่เป็นนวัตกรรมใหม่ของ Tati การถ่ายทำแบบยาว และการตัดต่อที่ชาญฉลาด สร้างความรู้สึกอัศจรรย์และความสนุกสนาน ในขณะที่ Monsieur Hulot สะดุดจากสถานการณ์หนึ่งไปสู่อีกสถานการณ์หนึ่ง เขาขัดขวางชีวิตประจำวันของผู้คนรอบข้างโดยไม่ตั้งใจ รวมถึงกลุ่มเด็กๆ ที่มาทัศนศึกษา นักธุรกิจที่เร่งรีบ และแม้แต่หญิงสาวที่น่ารัก แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไขสิ่งที่เขาได้ก่อไว้ แต่ความผิดพลาดของ Monsieur Hulot ดูเหมือนจะบานปลาย นำไปสู่ผลที่ตามมาที่เฮฮาและอบอุ่นใจ ด้วย "PlayTime" Tati สร้างสรรค์บทวิจารณ์ที่เป็นอมตะเกี่ยวกับสภาพของมนุษย์ เฉลิมฉลองความงามของช่วงเวลาในชีวิตประจำวัน พร้อมทั้งล้อเลียนแนวโน้มที่เรามักจะจริงจังกับตัวเองมากเกินไป ด้วยอารมณ์ขันที่ชาญฉลาด ภาพที่สวยงาม และตัวละครเอกที่น่ารัก ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้กลายเป็นภาพยนตร์คลาสสิกอันเป็นที่รัก ดึงดูดผู้ชมมาหลายชั่วอายุคนด้วยการสำรวจชีวิตสมัยใหม่ที่แปลกประหลาด
วิจารณ์
Tessa
4K restoration, saw it and my jaw dropped to the floor.
Norah
A true comedy, where you can tell every detail, from the visual language to the plot, is crafted with heart. That directional arrow at the entrance? I'd follow it too... hahaha.
Cora
I really can't appreciate this kind of film with a weak plot, which relies entirely on its audio-visual language to convey all sorts of metaphors. Countless times during the viewing, my mind wandered and I ended up doing other things because it was just so damn boring. But I still forced myself to watch it to the end.
Isaac
Superb ensemble staging, a carousel-like traffic flow, a wonderful world in the mirror, persistent satire, an amusing life, different perspectives.
Talia
A chaotic, bizarre journey through the labyrinthine streets of Paris. Monsieur Hulot's clumsy attempts to navigate this intimidating city are both relatable and utterly amusing, capturing the essence of a man out of his depth. The film’s whimsical charm and quirky humor make it a delightful, if slightly perplexing, experience.
