ดิบ

ภาพยนตร์สยองขวัญจิตวิทยาฝรั่งเศส-เบลเยียมปี 2016 เรื่องดิบ เล่าเรื่องราวของจัสติน วอยต์ นักเรียนวัย 16 ปีที่เพิ่งเริ่มต้นการศึกษาสัตวแพทย์ในโรงเรียนประจำอันทรงเกียรติ ครอบครัววอยต์ประกอบด้วยสัตวแพทย์และผู้ปฏิบัติตามอาหารมังสวิรัติอย่างเคร่งครัด ชีวิตของจัสตินกำลังจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในขณะที่เธอต้องเผชิญหน้ากับปีแรกในโรงเรียนสัตวแพทย์ ซึ่งอเล็กซานดรีน วอยต์ พี่สาวของเธอก็กำลังเรียนอยู่ที่นั่นแล้ว ภาพยนตร์เปิดฉากด้วยการที่จัสตินเดินทางมาถึงโรงเรียน พร้อมด้วยอเล็กซานดรีน พี่สาวของเธอ และพ่อแม่ของพวกเขา เมื่อมาถึง จัสตินได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนร่วมชั้นใหม่ของเธอ ซึ่งทุกคนกำลังเตรียมตัวสำหรับการศึกษาสัตวแพทย์เช่นเดียวกับที่เธอกำลังจะเริ่มต้น ในงานเลี้ยงอาหารค่ำ จัสตินลังเลที่จะกินอาหารมังสวิรัติตามปกติของเธอ รู้สึกไม่สบายใจกับวิถีชีวิตกินเนื้อของเพื่อนร่วมชั้นของเธอ วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน จัสตินและพี่สาวของเธอได้รับการต้อนรับเข้าสู่หอพักและได้พบกับรูมเมทของพวกเขาคืออาเดล อย่างไรก็ตาม กระบวนการเริ่มต้นกลับเริ่มต้นขึ้นอย่างรวดเร็ว และเด็กผู้หญิงถูกบังคับให้เข้าร่วมพิธีกรรมรับน้องใหม่ นำโดยโรเซ็ตต์ นักเรียนรุ่นพี่ ในฐานะส่วนหนึ่งของกระบวนการเริ่มต้น จัสตินถูกบังคับให้กินเนื้อกวางดิบ ซึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ การกระทำนี้จุดประกายการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในตัวจัสติน แต่เริ่มแรกเธอไม่รู้ตัว บรรยากาศของโรงเรียนมีชีวิตชีวา เต็มไปด้วยความสนิทสนมในหมู่เพื่อนนักเรียน อย่างไรก็ตาม จัสตินรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอพยายามปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมของโรงเรียน ในช่วงเริ่มต้นภาคการศึกษา เธอต้องดิ้นรนกับหลักสูตรที่เข้มงวดและรู้สึกขาดการเชื่อมต่อจากเพื่อนร่วมชั้น การที่จัสตินกินเนื้อดิบทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันซึ่งเปลี่ยนแปลงการรับรู้ บุคลิกภาพ และรูปลักษณ์ทางกายภาพของเธอ ทำให้เธอแปลงร่างเป็นคนที่แตกต่างไปจากเดิม การเปลี่ยนแปลงของจัสตินเริ่มต้นด้วยความหลงใหลในลัทธิกินเนื้อ เธอเริ่มสังเกตเห็นความงามในเนื้อดิบ รู้สึกถึงความเชื่อมโยงกับเนื้อหนังที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรังเกียจ ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มประสบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงภายในร่างกายของเธอ จัสตินหมกมุ่นอยู่กับเนื้อดิบมากขึ้นเรื่อยๆ แอบออกจากหอพักในตอนกลางคืนเพื่อกินมันอย่างลับๆ พัฒนาการนี้มีผลกระทบทั้งทางอารมณ์และร่างกาย ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ทางสังคมของเธอกับพี่สาว อาเดล และเพื่อนคนอื่นๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้โทนสีเข้ม บรรยากาศน่าขนลุก เผยให้เห็นถึงการตกต่ำของจัสตินสู่โลกอันน่า disturbing ของการกินเนื้อคนและความหมกมุ่นในเนื้อดิบอย่างค่อยเป็นค่อยไป ผู้กำกับจูเลีย ดูคูร์โน นำทางผ่านธีมการกิน การค้นพบตนเอง และการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายได้อย่างเชี่ยวชาญ ตลอดเรื่อง จัสตินพบว่าตัวเองถูกฉีกออกเป็นสองส่วนระหว่างความปรารถนาที่จะรักษาวิถีมังสวิรัติของเธอและความเชื่อมโยงที่รุนแรงและเหมือนสัตว์ที่เธอพัฒนาขึ้นกับเนื้อดิบ ท้ายที่สุดแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้จะสร้างคำถามที่ซับซ้อนเกี่ยวกับการยอมรับตนเอง ธรรมชาติของตนเอง อัตลักษณ์ และความคาดหวังทางสังคม ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้ผู้ชมตั้งคำถามว่าการเปลี่ยนแปลงของจัสตินเป็นการสะท้อนถึงธรรมชาติที่แท้จริงของเธอ หรือเป็นการกระทำที่ขัดขืนต่อบรรทัดฐานทางสังคมที่เธอเติบโตมาด้วย