ร้องจริง จัดเต็ม: ระทึกขวัญ

ในหนังสั้นแอนิเมชั่นนี้ บัสเตอร์ มูน กลับมาแสดงให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์และความกระตือรือร้นในการจัดแสดงที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้อีกครั้ง ด้วยทีมนักร้อง นักเต้น และนักแสดงตลก เขาใฝ่ฝันที่จะสร้างการแสดงที่ยิ่งใหญ่ที่จะเป็นที่กล่าวขานไปทั่วเมือง ครั้งนี้ เขาตั้งเป้าไปที่หนึ่งในเพลงที่เป็นสัญลักษณ์ที่สุดของไมเคิล แจ็กสัน: "Thriller" หนังสั้นเริ่มต้นด้วยบัสเตอร์ระดมความคิดสำหรับงานโปรดักชั่นครั้งใหญ่ครั้งต่อไปที่โรงละครของเขา เขาวาดภาพถึงค่ำคืนที่น่าจดจำ พร้อมการแสดงที่น่าตื่นเต้น ฉากที่น่าทึ่ง และบางทีอาจมีเรื่องเซอร์ไพรส์บ้าง เมื่อเขาคิดออกมาดัง ๆ ผู้ร่วมงานของเขา รวมถึงจอห์นนี่และมีน่า ก็เข้ามาช่วยแสดงความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ แต่ไม่มีใครจับใจวิสัยทัศน์ทั้งหมดของบัสเตอร์ได้ จนกระทั่งโรซิต้าเดินเข้ามาพร้อมทางออกที่เป็นไปได้ ด้วยแรงบันดาลใจจากท้องฟ้ายามค่ำคืนและพระจันทร์เต็มดวง โรซิต้าแนะนำให้จัดงานโดยมีธีมเกี่ยวกับเพลง "Thriller" บัสเตอร์รู้สึกทึ่งกับความคิดนี้ทันที โดยคาดหวังถึงความเป็นไปได้ของซอมบี้ การเต้นแบทเทิล และแน่นอน จังหวะที่เป็นเอกลักษณ์ของเพลงฮิตของไมเคิล แจ็กสัน เมื่อแผนเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง บัสเตอร์ได้รับการติดต่อจากนักออกแบบท่าเต้นภายนอกที่ได้รับมอบหมายให้เสริมวิสัยทัศน์อันยิ่งใหญ่ของบัสเตอร์ให้ดียิ่งขึ้น สิ่งนี้นำมาซึ่งการแสดงที่น่าจดจำไม่กี่รายการ รวมถึงนักแสดงที่มีทักษะชื่อ 'Boney' ซอมบี้ร้องเพลงฮิปที่สนุกสนาน (มีชิ้นส่วนตลก ๆ บางส่วนให้เห็น) – องค์ประกอบสร้างสรรค์เริ่มคลี่คลาย โดยเข้าที่รอบแนวคิดหลักนี้ ด้วยงบประมาณการแสดงที่เหมาะสมกับการแสดงที่ทะเยอทะยานและน่าทึ่ง ("Thriller") บัสเตอร์จึงจ้างนักเต้นชั้นนำ นักออกแบบท่าเต้นที่มีพรสวรรค์ สเปเชียลเอฟเฟกต์ และทีมออกแบบที่ประกอบด้วยสมาชิกที่มีความสามารถหลากหลายและมีทักษะสูง เมื่อการก่อสร้างเริ่มต้นขึ้น เขาตระหนักว่าขอบเขตของกิจการนั้นเกินทรัพยากรของเขา บัสเตอร์รีบขอความช่วยเหลือเมื่อข่าวแพร่สะพัดว่า Creature from the Black Lagoon อันโด่งดังของ Universal Studios สามารถปรากฏตัวอย่างน่าทึ่งและน่าตื่นเต้นสำหรับการแสดง พวกเขามาถึงสถานที่และได้เห็นว่าแผนการขยายและปรับปรุงอย่างรวดเร็วเพียงใด ด้วยการแสดงที่เพิ่มเข้ามาใหม่แต่ละครั้ง – เพลงดูเหมือนจะก้าวข้ามความหมายปกติไป เหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงก่อนค่ำคืนสำคัญ บัสเตอร์เผชิญหน้ากับตารางการฝึกซ้อมล่วงหน้าที่เพิ่มขึ้นสำหรับนักแสดงจำนวนมาก: ทั้งร้องเพลงและเต้นรำ และแผนการออกแบบท่าเต้นที่ซับซ้อน (อย่างหลังนี้มีเลเยอร์บน) พวกเขาร่วมกันทำให้แน่ใจว่าทุกซีเควนซ์ เพลง และการผสมผสานภาพ/ดนตรีเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ 100% การแสดงเป็นเวลาหลายชั่วโมงภายใต้แรงกดดันมากขึ้นในจุดที่ได้รับการฝึกฝนอย่างสมบูรณ์แบบในการตั้งค่าที่การจับเวลาและการซิงโครไนซ์เต็มรูปแบบเมื่อได้รับสัญญาณต้องเข้ากันได้อย่างราบรื่น แต่ทุกความพยายามที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับอุปสรรคที่ไม่คาดฝัน เมื่อถึงค่ำคืนแห่งงานใหญ่ ปัญหาทางเทคนิคเกิดขึ้นกับระบบเสียง ทำให้ไม่สามารถส่งมอบเสียงที่ชัดเจนได้ ซึ่งทำลายความหวังที่จะส่งมอบสิ่งใด ๆ ที่ใกล้เคียงกับ 'การสร้าง' ที่ทุกคนใฝ่ฝัน บัสเตอร์หันไปใช้โซลูชันที่ใช้ได้จริงแบบเก่า เขาให้นักแสดงของเขาร้องเพลงสดๆ ให้กับผู้คนที่มารวมตัวกันในจังหวะที่สมบูรณ์แบบ พร้อมกำกับการเต้น – สนับสนุนให้ผู้คนสร้างการแสดงกายภาพร่วมกันในการเรียบเรียงดนตรี การแสดง 'ที่ไม่ได้วางแผน' นี้พัฒนาไปเป็นการแสดงที่น่าหลงใหลที่ดึงดูดฝูงชนได้อย่างรวดเร็ว การรวมช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมบางอย่างเข้าด้วยกัน เผยว่าทุกครั้งที่มีบางสิ่งกลายเป็นสิ่งที่น่าทึ่ง บัสเตอร์ มูน ประสบความสำเร็จอีกครั้ง หลังจากเผชิญหน้ากับปัญหามากมาย ความผิดพลาดทางเทคนิค การแก้ไขไปมามากมาย วิสัยทัศน์ที่สร้างสรรค์อย่างจริงจังซึ่งเปลี่ยนแปลงไปหลายครั้ง – ในที่สุดบัสเตอร์ก็จัดการแสดงที่พิสูจน์แล้วว่ามหัศจรรย์ น่าอัศจรรย์ และน่าเกรงขามมากกว่าที่ใคร ๆ เคยคาดคิด