สไปเดอร์-แมน: ผ Spider-Verse

พล็อต
ไมลส์ โมราเลส เด็กหนุ่มวัย 13 ปี จากบรูคลิน กำลังพยายามทำความเข้าใจกับความซับซ้อนของวัยรุ่น เหมือนกับเพื่อนๆ ของเขาหลายคน ไมลส์กำลังดิ้นรนเพื่อหาที่ทางของตัวเองในโลก เขารู้สึกกดดันอยู่เสมอที่จะต้องเป็นคนที่ไม่ใช่ตัวเอง ต้องใช้ชีวิตให้สมกับความคาดหวังของครอบครัวและคนรอบข้าง ที่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีกคือ ตอนนี้ไมลส์แบกรับความคาดหวังของพ่อแม่ไว้บนบ่า เพราะเขาเพิ่งได้รับการตอบรับให้เข้าเรียนในโรงเรียนประจำชั้นนำ เป็นโอกาสที่ทั้งกระตุ้นและทำให้เขากลัว ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ ไมลส์เริ่มที่จะยืนยันความเป็นตัวของตัวเอง เขากำลังหมกมุ่นอยู่กับกราฟิตี และใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการสำรวจท้องถนนในเมือง ที่รายล้อมไปด้วยกระป๋องสเปรย์และสีสันที่โดดเด่น เขาเริ่มพัฒนาสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่างสไปเดอร์-แมน และบุคลิกของเขาเอง ความรู้สึกในการแสดงออกถึงตัวตนที่ค้นพบใหม่นี้ เป็นสิ่งที่เบี่ยงเบนความสนใจจากความวิตกกังวลที่รุมเร้าเขา ชีวิตของไมลส์พลิกผันอย่างมาก เมื่อเขาบังเอิญเข้าไปในอุโมงค์รถไฟใต้ดินลับๆ แห่งหนึ่ง ในขณะที่กำลังสำรวจเมือง ที่นี่เองที่เขาได้พบกับแมงมุมที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรม ซึ่งถูกสร้างขึ้นในห้องปฏิบัติการล้ำสมัย เพื่อผลิตพิษแมงมุม แมงมุมตัวนั้น ยังคงดิ้นรนเพื่อปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ มันรับรู้ได้ถึงพลังงานของไมลส์ และกัดเขา ในตอนแรก ไมลส์ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยคิดว่าเป็นแค่แมงมุมกัดเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ภายในไม่กี่ชั่วโมง เขาก็เริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกทางร่างกายที่แปลกประหลาด ประสาทสัมผัสของเขาเฉียบคมขึ้น และเขาเริ่มสัมผัสได้ถึงความคล่องแคล่วและความว่องไว เมื่อเขาเดินโซเซไปตามละแวกบ้าน ไมลส์ก็ตระหนักว่าเขากำลังพัฒนาพลังของสไปเดอร์-แมน ด้วยความตกใจและสับสน ไมลส์จึงติดต่อไปหา ปีเตอร์ พาร์คเกอร์ (หรือที่รู้จักกันในชื่อ สไปเดอร์-แมน) โดยหวังว่าจะได้รับคำแนะนำและการสนับสนุน อย่างไรก็ตาม หลังจากเผชิญหน้ากันอย่างอึดอัดหลายครั้ง ไมลส์ก็ตัดสินใจที่จะเก็บความสามารถใหม่ของเขาไว้เป็นความลับ โดยตั้งใจแน่วแน่ที่จะก้าวข้ามความเป็นจริงใหม่นี้ด้วยตัวของเขาเอง ในขณะเดียวกัน วิลสัน "คิงพิน" ฟิสก์ เจ้าพ่ออาชญากรที่โหดเหี้ยม ซึ่งผันตัวมาเป็นนักวิทยาศาสตร์ กำลังแอบสร้างเครื่องเร่งอนุภาคขนาดใหญ่ เทคโนโลยีนี้ ซึ่งฟิสก์หวังว่าจะทำให้เขามีความได้เปรียบเหนือศัตรูของเขา กลับสร้างรอยร้าวในเนื้อผ้าของห้วงอวกาศระหว่างมิติโดยไม่ได้ตั้งใจ ในไม่ช้า ไมลส์ก็ค้นพบว่ารอยร้าวนี้กำลังทำให้สไปเดอร์-พีเพิลคนอื่นๆ จากทั่วทั้ง Spider-Verse สะดุดเข้ามาในโลกของเขา ความเป็นจริงของไมลส์พลิกผัน เมื่อสไปเดอร์-พีเพิลลึกลับที่ชื่อ เพนนี พาร์คเกอร์ (หรือที่รู้จักกันในชื่อ SP//dr) พุ่งชนเข้ามาในโลกของเขา สไปเดอร์-แมนเวอร์ชันนี้ ช่ำชองและเต็มไปด้วยพลัง มีสไตล์และจรรยาบรรณที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ในขณะที่ไมลส์พยายามทำความเข้าใจขอบเขตทั้งหมดของ Spider-Verse เพนนีก็ได้แนะนำให้เขารู้จักกับพหุจักรวาล ที่ซึ่งสไปเดอร์-พีเพิลจำนวนมากกำลังต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ในที่สุดไมลส์ก็ได้พบกับ สไปเดอร์-พีเพิลคนอื่นๆ รวมถึง สไปเดอร์-เกวน (เกวน สเตซี่ จากจักรวาลคู่ขนานที่เธอกลายเป็นสไปเดอร์-แมนคนใหม่หลังจากที่ปีเตอร์เสียชีวิต), สไปเดอร์-แมน นัวร์ (สไปเดอร์-แมนที่ดุดันและแข็งกร้าว จากจักรวาลที่มืดมนและได้รับแรงบันดาลใจจากหนังนัวร์), สไปเดอร์-แฮม (สไปเดอร์-แมนที่เหมือนการ์ตูน ตลกขบขัน จากโลกของสัตว์ที่แปลงร่างเป็นมนุษย์) และ สไปเดอร์-แมน: ญี่ปุ่น (หรือที่รู้จักกันในชื่อ อิคุคิ ชิโนดะ สไปเดอร์-พีเพิลที่สงบและสูงส่ง จากโลกที่เงียบสงบและได้รับแรงบันดาลใจจากศาสนาชินโต) สไปเดอร์-พีเพิลแต่ละคนมีเรื่องราว แรงจูงใจ และสไตล์ของตัวเอง บังคับให้ไมลส์ประเมินทุกสิ่งที่เขาคิดว่าเขารู้เกี่ยวกับตำนานสไปเดอร์-แมน ในขณะที่ไมลส์ก้าวข้ามผ่านสไปเดอร์-พีเพิลที่น่าสับสนเหล่านี้ เขาก็เริ่มพัฒนาความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมายและการเป็นส่วนหนึ่ง เขากเริ่มมองเห็นความเป็นไปได้ในการเป็นสไปเดอร์-แมน ไม่ใช่แค่ในฐานะวัยรุ่นที่ไร้พลัง พยายามที่จะใช้ชีวิตให้สมกับตำนาน แต่ในฐานะฮีโร่ด้วยสิทธิของเขาเอง สามารถสร้างความแตกต่างในพหุจักรวาลได้ ในช่วงเวลาที่ร้อนระอุในการต่อสู้ ฟิสก์ได้ปล่อยกองทัพโดรนหุ่นยนต์ เพื่อตามล่าและทำลายสไปเดอร์-พีเพิล ไมลส์ ซึ่งตอนนี้มั่นใจมากขึ้นกว่าเดิม ได้เข้าร่วมกองกำลังกับเพื่อนร่วมงานสไปเดอร์-พีเพิล เพื่อกำจัดหุ่นยนต์และฟื้นฟูความสมดุลให้กับ Spider-Verse ด้วยความพยายามร่วมกัน สไปเดอร์-พีเพิลก็สามารถเอาชนะโดรนของฟิสก์ได้สำเร็จ และขัดขวางแผนการร้ายของเขา ในภายหลัง ไมลส์ได้ไตร่ตรองถึงบทเรียนที่เขาได้เรียนรู้จากการผจญภัยกับสไปเดอร์-พีเพิล เขาตระหนักว่าการเป็นฮีโร่ไม่ได้เป็นเพียงแค่การมีพลังวิเศษเท่านั้น แต่เกี่ยวกับการมีความกล้าที่จะเสี่ยง ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลง และค้นหาเอกลักษณ์ของตนเอง เมื่อเขากลับไปใช้ชีวิตตามปกติ ไมลส์รู้ว่าเขาได้เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล พร้อมที่จะสร้างเส้นทางของเขาเองในฐานะสไปเดอร์-แมน
วิจารณ์
Gabriella
Who would have thought that Sony would challenge Disney's dominance in animated awards with a superhero animation in the last month of 2018? Although the theme is familiar, animation has much more freedom than live-action films in terms of content and form. The comic book-style visual presentation and the highly individual color scheme have created the Spider-Man work that is closest to the original comic. The six Spider-People are unique (actually more than six), but the washed-up version of Peter Parker is definitely my favorite: a hero who is middle-aged, in the depths of his life, but still has a spirit of self-sacrifice. Even while saying, "Don't let me hear about it..."
Selena
The best Spider-Man movie since Sam Raimi's "Spider-Man 2"! From its comic book-like style to its psychedelic colors, the animated format completely unleashes the potential of the multiverse. The dimensional battle in the third act is one of the most imaginative scenes in Hollywood animation in recent years. As for the narrative, it not only captures the quintessential coming-of-age struggles of Spider-Man, but also introduces the mid-life crisis of superheroes through parallel universes. Not to mention the tributes to and parodies of various old tropes from the Spider-Man series, and possibly the best Stan Lee cameo ever. Ironically, every Spider-Person in this film is more interesting than Holland's version in the current MCU.
Ashton
Every minute is a surprise! 'Dad, I love you,' the 'no egg' thing, Stan Lee as the cashier selling Spider-Suits, "Let him feel guilty!", Spider-Man Noir with the cape, the pot-bellied, middle-aged Spider-Man, Spider-Ham...haha, let me laugh for a moment... "It's great to know I'm not the only one." My entire viewing experience was: novelty - laughter - touching moments, one after another. "What's hardest about this job is you can't always save everyone." The 'Love you' when the Spider-Mech armor is damaged is an emotional moment comparable to Gerty's tearful expression in *Moon*. 'Sometimes...'
Roman
Those unfamiliar superpowers will eventually become familiar, and that ill-fitting Spider-Suit will eventually fit. Isn't that how everyone stumbles and grows into adulthood? Practicing the rhythm of the jumps, mastering the web-slinging, it's like the body bitten by the radioactive spider is finally coming into its own, and the world is announcing that you must bear a greater responsibility. That's why the Peter Parker with a paunch is the one who really doesn't want to hear that phrase, he just wants to take the chance the multiverse has given him and say sorry to the girl he loves.
Mckenzie
Visually stunning, but the script is a bit weak.
คำแนะนำ
