Synecdoche, New York
พล็อต
ในภาพยนตร์ที่ชวนให้ฉุกคิดและตระการตาของชาร์ลี คอฟแมน เรื่อง "Synecdoche, New York" เราจะได้พบกับคาเดน โคตาร์ด (ฟิลิป ซีมัวร์ ฮอฟฟ์แมน) ผู้กำกับละครเวทีที่กำลังเผชิญกับวิกฤตทางความคิดสร้างสรรค์ ในขณะที่เขาเดินหน้าจัดการกับชีวิตทั้งในหน้าที่การงานและเรื่องส่วนตัว คาเดนจดจ่ออยู่กับการสร้างฉากที่ยิ่งใหญ่และซับซ้อนสำหรับละครเวทีเรื่องใหม่ของเขา ซึ่งจะจำลองนครนิวยอร์กทั้งเมืองมาไว้ในนั้น โครงการนี้ซึ่งเรียกขานกันว่า "ซีเนคโดกี" คือความพยายามอันทะเยอทะยานที่เข้าครอบงำทุกช่วงเวลาชีวิตของคาเดน เขานำเอาความช่วยเหลือจากเฮเซล (โฮป เดวิส) เพื่อนเก่าและนักออกแบบฉาก ซึ่งเริ่มท้อแท้มากขึ้นเรื่อยๆ กับขอบเขตและความซับซ้อนของโครงการนี้ เมื่อโลกของคาเดนเริ่มเลวร้ายลง เขาพบว่าตนเองต้องดิ้นรนเพื่อรักษาความสัมพันธ์กับผู้หญิงในชีวิต ทั้งมีมี่ (แคเธอรีน คีนเนอร์) ภรรยาของเขา และโอลีฟ (มิเชล วิลเลียมส์) คนรักลับๆ ของเขา เมื่อจำลองนครนิวยอร์กขนาดจิ๋วเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นภายในโกดังขนาดใหญ่ คาเดนก็ค่อยๆ แยกออกจากความเป็นจริง โลกรอบตัวเขาเริ่มหดเล็กลง เช่นเดียวกับโมเดลจำลองที่เขากำลังสร้าง เพราะเขาหมกมุ่นอยู่กับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของโครงการนี้ ความสัมพันธ์ของเขาได้รับผลกระทบ และความรู้สึกเกี่ยวกับตัวตนของเขาก็เริ่มแตกสลาย ตลอดทั้งเรื่อง คอฟแมนได้สำรวจแก่นเรื่องเกี่ยวกับความตาย ความคิดถึงอดีต และการตามหาความหมายในโลกที่แสนวุ่นวาย การดิ้นรนของคาเดนทำหน้าที่เป็นอุปมาอุปไมยสำหรับวิกฤตทางอัตถิภาวนิยมของเราเอง ขณะที่เราต่อสู้กับธรรมชาติที่ไม่จีรังของชีวิตและความไม่ยั่งยืนของสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา ภาพวิชวลของภาพยนตร์นั้นน่าทึ่ง โดยฉากเมืองที่แผ่นกว้างอยู่ภายในโกดังทำหน้าที่เป็นฉากหลังที่เหนือจริงสำหรับความวุ่นวายภายในของคาเดน การแสดงก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน โดยฮอฟฟ์แมนได้แสดงบทบาทอันทรงพลังในฐานะคาเดน โคตาร์ดที่ถูกทรมานด้วยความคิด ในที่สุด "Synecdoche, New York" คือการสำรวจสภาวะของมนุษย์ที่ลึกซึ้งและกระตุ้นความคิด เป็นภาพยนตร์ที่ท้าทายผู้ชมให้เผชิญหน้ากับความเปราะบางของชีวิตและความไม่จีรังของผลงานของเรา ทำให้เรามีคำถามมากกว่าคำตอบ
วิจารณ์
Sylvia
The play within the play mirrors the human condition, where our attempts to control and recreate reality often lead to chaos.
Taylor
The film delves into the complexities of human relationships and the obsessive pursuit of art, as the director's ambition to recreate New York becomes a reflection of his personal struggles.