ทาร์ซาน

ในส่วนลึกของป่าแอฟริกา ทาร์ซานหนุ่มใช้ชีวิตที่แตกต่างจากที่มนุษย์จะจินตนาการได้ ถูกรับเลี้ยงโดยลิงกอริลลาผู้นำ กาลา เขาใช้ชีวิตในวัยเด็กท่ามกลางสัญชาตญาณและพฤติกรรมดั้งเดิมของสัตว์ที่อาศัยอยู่ในโลกอันลึกลับนี้ กาลา ผู้สูญเสียลูกของตัวเอง ได้รับทาร์ซานหนุ่มมาอยู่ภายใต้การดูแลของเธอ เลี้ยงดูเขาเหมือนลูกของตัวเองด้วยความรักและความเอาใจใส่ที่ไม่มีใครเทียบได้ นี่คือที่มาของความทรงจำในวัยเด็กของทาร์ซาน ช่วงเวลาที่เสียงของป่าคือคำพูดของเขา จังหวะการตีกลองคือเพลงกล่อมเด็กแสนอ่อนโยนของแม่ และความอบอุ่นของแสงอาทิตย์บนผิวของเขาคือสัญลักษณ์แห่งความรักที่เขาได้รับจากกาลาและครอบครัวลิงกอริลลาของเขา โลกของทาร์ซานพลิกผันเมื่อศาสตราจารย์อาร์คิมีดีส คิว. พอร์เตอร์ นักสัตววิทยากิตติมศักดิ์ และเจน ลูกสาวของเขา พบว่าตัวเองถูกไล่ล่าโดยเคลย์ตัน นักล่าผู้โหดเหี้ยมในการสำรวจลึกเข้าไปในป่า นักล่ากำลังติดตามเสือจากัวร์ขาวตัวใหญ่ และในการหลบหนีที่น่าใจหาย การสำรวจของทาร์ซานและเคลย์ตันตัดกัน ตามพรหมลิขิต เจนติดอยู่ระหว่างการโจมตีของแรดร้าย และเพื่อตอบสนอง ทาร์ซานพุ่งเข้าไปช่วยเธอ กลอุบายของเขาสร้างความประหลาดใจให้กับเจน และเป็นครั้งแรกในชีวิต ทาร์ซานรู้สึกทึ่งกับสิ่งอื่นนอกเหนือจากป่าและสิ่งมีชีวิตของมัน ขณะที่ทาร์ซานนำเจนลึกเข้าไปในป่า เสน่ห์ของพวกเขาที่มีต่อกันและกันก็เห็นได้ชัดเจน ในระหว่างอาหารค่ำ ทาร์ซานค้นพบภาพวาดของเจน ซึ่งเผยให้เห็นโลกที่อยู่นอกเหนือต้นไม้โดยไม่ได้ตั้งใจ และเปิดเผยส่วนหนึ่งของตัวเขาเองที่เขาไม่เคยรู้ว่ามีอยู่ ภาพวาดลึกลับแสดงถึงวิถีชีวิตที่ดูน่าหลงใหลและน่ากลัวสำหรับทาร์ซาน เรื่องราวของเจนเกี่ยวกับเมือง การศึกษา และสังคมมนุษย์สร้างความปรารถนาในตัวเขาที่จะสัมผัสชีวิตนอกพรมแดนของป่า ศาสตราจารย์พอร์เตอร์ ถึงแม้จะเหนื่อยล้า แต่ก็ยังคงยึดมั่นในความหวังว่าเขาจะหาวิธีนำลูกสาวของเขากลับบ้านได้ ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกไม่สบายใจอย่างสุดซึ้งได้เข้าครอบงำเคลย์ตัน เขาเห็นแผนการที่จะยึดงาช้างกำลังจะพังทลายลง โลกอันลึกลับนี้กำลังถูกคุกคามจากคนแปลกหน้า และคนที่เขาเห็นว่าเป็นคู่แข่ง เคลย์ตันตัดสินใจที่จะไล่ตามทาร์ซานและเจน แต่พลาดไป ติดอยู่ในป่า และถูกไล่ล่าอย่างสิ้นหวังด้วยความโกรธของแรดร้าย ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าเป็นสาเหตุของความทุกข์ของเจนก่อนหน้านี้ ทาร์ซานถูกฉีกขาดระหว่างความภักดีต่อครอบครัวลิงกอริลลาและความรู้สึกที่เขามีต่อเจน ทางเลือกที่เป็นไปไม่ได้นี้ก่อให้เกิดการต่อสู้ที่เจ็บปวดภายในตัวเขา นอกจากนี้ยังเป็นครั้งแรกที่เขาพิจารณาถึงความเป็นมนุษย์ของตัวเองอย่างจริงจัง เจน โดยไม่รู้ถึงผลกระทบอย่างลึกซึ้งที่การปรากฏตัวของเธอมีต่อทาร์ซาน แสดงให้เห็นถึงแนวทางที่ไร้เดียงสา และเมื่อค้นพบภาพร่างของเธอ ค่อย ๆ ทำความรู้จักกับทาร์ซานไม่ใช่ในฐานะสัตว์ร้าย แต่ในฐานะมนุษย์ เธอสร้างความแตกต่างที่เด่นชัดแต่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อภาพยนตร์เรื่องนี้: ทางเลือก – เจตจำนงเสรีที่ทำให้บุคคลสามารถเลือกระหว่างสองตัวเลือกตามความปรารถนา จากการเดินทางและความคิดที่เพิ่งตื่นขึ้นใหม่ ความปรารถนาของทาร์ซานก็ปรากฏขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเขาเริ่มจินตนาการถึงการใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางมนุษย์ เมื่อเขารู้ว่าเคลย์ตันวางแผนที่จะฆ่าศาสตราจารย์พอร์เตอร์เพื่อเอางาช้าง ดังนั้นเขาจึงมีพวกเขาทั้งสองอยู่ในมือเพื่อหลอกให้ศาสตราจารย์ยอมจำนนต่อเขา สถานการณ์ทั้งหมดทำให้ทาร์ซานตระหนักว่าความสัมพันธ์ของเขากับเจนและเพื่อนลิงกอริลลานั้นเปราะบางเพียงใด ท่ามกลางความวุ่นวายในการดำรงอยู่เช่นนี้ กาลารู้สึกถึงภัยคุกคามและขอให้ทาร์ซานสัญญาว่าจะพาเจนออกจากป่าหลังจากที่เธอได้รับการช่วยเหลือ นี่ดูเหมือนเป็นการแก้ไขที่ง่ายอย่างยิ่งสำหรับทาร์ซาน แต่กลับนำเสนอตัวเองเป็นเรื่องที่ซับซ้อนสำหรับผู้ชม ความภักดี ความทรงจำ และประสบการณ์ใหม่ๆ ก่อตัวเป็นรากฐานที่ทาร์ซานไขปริศนาของการเป็นเจ้าของ ความผูกพันของเขากับครอบครัวลิงกอริลลาเริ่มลดลง ยอมจำนนต่อความอยากรู้อยากเห็นและความปรารถนาที่จะสำรวจโลกของมนุษย์ การเปลี่ยนแปลงของเขาจึงก่อให้เกิดการถกเถียงไม่เพียงแต่กับเจน แต่ส่วนใหญ่กับผู้ชม เนื่องจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับอัตลักษณ์ วัฒนธรรม ชุมชน ทางเลือก การเป็นเจ้าของ และการสูญเสียที่อาจเกิดขึ้นในการแสวงหาความรู้และความเชื่อมโยงกับครอบครัวในจินตนาการ โดยแท้จริงแล้ว 'ทาร์ซาน' ครุ่นคิดถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกผ่านการต่อสู้ระหว่างอารมณ์และเหตุผลของเรา และแรงดึงดูดอันลึกลับระหว่างประสบการณ์ของมนุษย์สองแบบ การที่เราผูกพันกับบรรพบุรุษและประสบการณ์ที่เชื่อมโยงกับการเลี้ยงดูของเรา หรือการสร้างความสนใจตามหลักการบางอย่างของการดำรงอยู่แบบอื่นที่กำหนดโดยมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์รอบตัวเรา ทาร์ซานถูกฉีกขาดระหว่างสองโลกและถูกล่อลวงด้วยโอกาสที่จะได้ชีวิตที่ไม่คุ้นเคย ทาร์ซานพยายามที่จะเลือก – เลือกระหว่างการโอบรับความเป็นมนุษย์และการยอมจำนนต่อการเลี้ยงดูของลิงกอริลลา – ทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าความเป็นเจ้าของและความคลุมเครือของอัตลักษณ์ที่แท้จริงนั้นไม่ง่ายที่จะแก้ไขได้และทำหน้าที่สะท้อนถึงความสับสนของมนุษย์ที่เป็นสากลอย่างแท้จริง