วันที่โลกาวินาศ

วันที่โลกาวินาศ (1975) เป็นภาพยนตร์ที่น่าสะพรึงกลัวและไม่สบายใจที่ดัดแปลงมาจากนวนิยายชื่อเดียวกันของนาธาเนียล เวสต์ในปี 1939 ภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากหลังเป็นยุคทองของฮอลลีวูดในช่วงทศวรรษ 1930 เล่าเรื่องราวของท็อดด์ แฮ็กเก็ตต์ จิตรกรหนุ่มที่พยายามสร้างชื่อให้ตัวเองในฐานะผู้กำกับศิลป์ในโลกที่เสื่อมโทรมของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ ขณะที่ท็อดด์เดินทางผ่านภูมิทัศน์ที่โหดร้ายและผิวเผินของทินเซลทาวน์ เขาก็เริ่มหลงใหลในเฟย์ กรีเนอร์ เพื่อนบ้านของเขา นักแสดงหญิงที่ใฝ่ฝันซึ่งกระตือรือร้นที่จะเข้าสู่วงการบันเทิง ความไร้เดียงสาและความไร้ประสบการณ์ของเฟย์ถูกนำมาเปรียบเทียบกับความเสื่อมทางศีลธรรมและความเห็นแก่ตัวที่อยู่รอบตัวเธอ เนื่องจากเธอถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องจากความผิวเผินของชนชั้นสูงในฮอลลีวูด เมื่อท็อดด์เริ่มหมกมุ่นอยู่กับเฟย์มากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มสูญเสียการควบคุมความเป็นจริง โดยลงไปสู่โลกแห่งความบ้าคลั่งและความสิ้นหวัง การยึดมั่นในเฟย์ของเขาถูกสะท้อนให้เห็นในความพยายามทางศิลปะของเขา ซึ่งบิดเบือนและเหนือจริงมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งสะท้อนถึงความรู้สึกผิดหวังและความสิ้นหวังของเขาเอง ในขณะเดียวกัน ชีวิตของเฟย์ก็พลิกผันไปในทางที่มืดมนเมื่อเธอติดอยู่ในวงจรเดิมๆ ของความผิดหวังและความอกหักที่ตามหลอกหลอนเธอมาตั้งแต่มาถึงฮอลลีวูด ความสัมพันธ์ของเธอกับผู้ชายนั้นตื้นเขินและเป็นการแลกเปลี่ยน ทำให้เธอรู้สึกว่างเปล่าและไม่เติมเต็ม เมื่อภาพยนตร์ดำเนินไปถึงจุดไคลแม็กซ์ สภาพจิตใจของท็อดด์ก็ทรุดโทรมลงไปอีก นำไปสู่เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดและไม่สงบซึ่งทำให้เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงและจินตนาการพร่ามัว องก์สุดท้ายของภาพยนตร์เป็นภาพที่เหนือจริงและหลอกหลอนของการดำดิ่งสู่ความบ้าคลั่งของท็อดด์ ขณะที่เขาติดอยู่ในนรกส่วนตัวของตัวเอง วันที่โลกาวินาศเป็นการวิพากษ์วิจารณ์อันทรงพลังเกี่ยวกับความฝันแบบอเมริกัน โดยเปิดเผยความว่างเปล่าและความผิวเผินที่ใจกลางยุคทองของฮอลลีวูด ผ่านการสำรวจด้านมืดของธรรมชาติของมนุษย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอข้อกล่าวหาที่รุนแรงต่อแรงกดดันทางสังคมที่ผลักดันให้ผู้คนเสียสละความเป็นอยู่ที่ดีของตนเองในการแสวงหาชื่อเสียงและโชคลาภ