พรหมลิขิตอลวน หรือ สุขสันต์วันปีใหม่ (The Irony of Fate, or Enjoy Your Bath!)

ในโลกที่แปลกตาแต่ก็วุ่นวายของโซเวียตมอสโก กลุ่มเพื่อนเก่าแก่ได้สร้างประเพณีที่หวงแหน นั่นคือการเฉลิมฉลองปีใหม่ที่โรงอาบน้ำสาธารณะที่คึกคัก ในวันส่งท้ายปีเก่านี้ การเฉลิมฉลองดำเนินไปอย่างเต็มที่ เสียงหัวเราะและเสียงเพลงอบอวลไปทั่ว อย่างไรก็ตาม เมื่อค่ำคืนล่วงเลยไปและเครื่องดื่มยังคงไหลเวียน ความรู้สึกของความสนิทสนมและความครึกครื้นก็จางหายไป กลายเป็นชุดของการผจญภัยที่ผิดพลาด นำเพื่อนสองคนไปสู่เหตุการณ์ที่ไม่น่าจดจำ เมื่อคืนมาถึงจุดไคลแม็กซ์ เซนยาที่ถูกเติมเต็มไปด้วยวอดก้าและเบียร์ สะดุดล้มไปเจอซาช่าที่หมดสติในโรงอาบน้ำ ด้วยความพยายามที่จะช่วยเพื่อนของเขา เซนยาเข้าใจผิดว่าซาช่ากำลังจะไปมอสโก ทั้งที่จริงแล้วซาช่ากำลังจะไปเลนินกราด (ชื่อเดิมของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก) เซนยาในขณะที่สับสนและมึนเมา ตัดสินใจที่จะสวมรอยเป็นซาช่าและขึ้นรถไฟไปยังเลนินกราด โดยไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เรื่องราวพลิกผันอย่างมากเมื่อเซนญาตื่นขึ้นที่สนามบินเลนินกราด สับสนและยังคงยึดติดอยู่กับเศษซากของการเฉลิมฉลองจากคืนก่อน ในสภาพที่สับสนอย่างสมบูรณ์ เซนยาตัดสินใจที่จะเรียกรถแท็กซี่ โดยคิดว่าตัวเองยังอยู่ในมอสโก และมุ่งหน้าไปยังอพาร์ตเมนต์ของเขา โดยไม่รู้ถึงความวุ่นวายที่รอเขาอยู่ เมื่อเซนยามาถึงบ้านที่ควรจะเป็นของเขา คนขับแท็กซี่ก็งงงวยกับชุดของความบังเอิญที่นำเขาไปยังสถานที่ที่ถูกต้อง อาคารที่มีสถาปัตยกรรมสไตล์โซเวียตที่น่าเบื่อแต่คุ้นเคย ดูเหมือนจะมีชีวิตเป็นของตัวเอง สะท้อนอพาร์ตเมนต์ในมอสโก ซึ่งมีหมายเลขอพาร์ตเมนต์และชื่อถนนที่เหมือนกัน ความสับสนของคนขับแท็กซี่เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดระหว่างสองเมือง อย่างน้อยก็ในแง่ของสถาปัตยกรรม เมื่อเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ เซนยาได้รับการต้อนรับจากนัดย่า สาวมอสโก ซึ่งตกตะลึงกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของผู้ชายที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน สวมเพียงชุดชั้นใน สถานการณ์ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเมื่อคู่หมั้นของนัดย่ามาถึง ทำให้สถานการณ์ที่วุ่นวายอยู่แล้วรุนแรงขึ้นไปอีก เซนยาที่ยังอยู่ในอาการมึนงงจากเหตุการณ์ระทึกขวัญในยามค่ำคืน ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในดินแดนที่ไม่คุ้นเคย ล้อมรอบไปด้วยคนที่ไม่ได้รู้จักเขาด้วยซ้ำ ในเหตุการณ์ที่แปลกประหลาด เซนยาไม่สามารถเข้าใจความร้ายแรงของสถานการณ์ของเขาได้ เขาพยายามหาเหตุผลเข้าข้างตนเองว่าการปรากฏตัวของเขาในอพาร์ตเมนต์ของนัดย่านั้นเป็นเพราะ พวกเขาเองก็มีความคุ้นเคยกันบ้าง แม้จะมีความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างพวกเขา ความไร้สาระของสถานการณ์ถูกเน้นด้วยปฏิกิริยาที่ตายด้านของเซนยาต่อความวุ่นวายที่อยู่รอบตัวเขา ท่าทีที่ไม่แยแสของเขา ควบคู่ไปกับการขาดความตระหนักรู้ของเขา ทำให้เกิดการเผชิญหน้าที่เฮฮาและน่าอึดอัด เมื่อเรื่องราวดำเนินไป เรื่องราวของการเข้าใจผิดและความสับสนก็คลี่คลาย เมืองเลนินกราด ผสมผสานสถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ ทำหน้าที่เป็นฉากหลังสำหรับชุดของเหตุการณ์ที่เป็นไปไม่ได้ในสภาพแวดล้อมอื่นใด ตัวละครแต่ละตัวที่มีเอกลักษณ์และลักษณะเฉพาะของตัวเอง นำทางโลกที่ซับซ้อนนี้ด้วยระดับความสำเร็จที่แตกต่างกัน ซึ่งมักนำไปสู่ความเข้าใจผิดและสถานการณ์ที่ตลกขบขัน การนำเสนอชีวิตในสหภาพโซเวียตของภาพยนตร์เรื่องนี้มีความน่าสะเทือนใจและไร้สาระเท่าเทียมกัน โดยเน้นถึงความแปลกประหลาดของระบบราชการโซเวียตและความพิเศษของชีวิตประจำวัน ปฏิกิริยาของตัวละครต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขาเพิ่มความตลกขบขันให้กับเรื่องราว บ่อยครั้งที่ล้อเลียนระบบโซเวียตและกระบวนการที่ดูเหมือนซับซ้อน ตลอดทั้งเรื่อง ธีมของอัตลักษณ์ การเป็นเจ้าของ และการแสวงหาความหมายถูกถักทอเข้ากับการเล่าเรื่อง สถานการณ์ที่ยากลำบากของเซนยาทำหน้าที่เป็นอุปมาสำหรับประสบการณ์ของมนุษย์ ในขณะที่เขาต่อสู้กับความซับซ้อนของอัตลักษณ์และการเป็นเจ้าของ การปฏิเสธที่จะยอมรับความเป็นจริงใหม่ของเขา แม้ว่าจะมีหลักฐานที่ชัดเจนขัดแย้งกัน ทำหน้าที่เป็นข้อคิดเห็นเกี่ยวกับแนวโน้มของมนุษย์ที่จะยึดติดกับสิ่งที่คุ้นเคย แม้ว่าจะเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคยก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องราวนี้เป็นข้อคิดเห็นที่น่าสะเทือนใจเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์และผลที่ตามมาจากการกระทำของเรา มันทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจว่าท่ามกลางความวุ่นวายและความไม่แน่นอน สิ่งสำคัญคือต้องปรับตัวและยอมรับความเป็นจริงของสถานการณ์ ไม่ว่ามันจะดูไร้สาระหรือไม่คาดฝันเพียงใดก็ตาม