บ้านมรณะ

บ้านมรณะ ภาพยนตร์แนวตลกสยองขวัญคลาสสิกปี 1932 กำกับโดยเจมส์ เวลล์ บอกเล่าเรื่องราวของนักเดินทางห้าคนที่แสวงหาที่หลบภัยจากพายุรุนแรงในคฤหาสน์เก่าแก่และน่าขนลุกซึ่งเป็นของขุนนางผู้สันโดษ เซอร์วิลเลียม พอร์เตอร์เฮาส์ ภาพยนตร์เรื่องนี้ดัดแปลงมาจากละครเวทีที่ประสบความสำเร็จของจอห์น แอล. บัลเดอร์สตัน ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากนวนิยายเรื่อง "Benighted" ในปี 1927 ของเจ.บี. พรีสต์ลีย์ ภาพยนตร์เริ่มต้นในคืนที่พายุโหมกระหน่ำในภูมิภาคชนบทของเวลส์ ซึ่งรถยนต์หรูหราที่บรรทุกนักเดินทางผู้มั่งคั่งกลุ่มหนึ่ง รวมถึง ฟิลิป เวมบลีย์ (รับบทโดยบอริส คาร์ลอฟฟ์), แกลดิส (รับบทโดย เมลวิน ดักลาส), แพดด็อก (รับบทโดย เออร์เนสต์ ธีซิเกอร์), รีเบคกา เวมบลีย์ (รับบทโดย อีวา มัวร์) และ มอร์แกน (รับบทโดย ชาร์ลส์ ลอว์ตัน) เสียหายใกล้กับคฤหาสน์เก่าแก่ที่ดูแปลกประหลาด กลุ่มซึ่งประกอบด้วยครอบครัวเวมบลีย์และคนขับรถของพวกเขา แพดด็อก ค้นพบว่าคฤหาสน์เป็นที่พำนักของเซอร์วิลเลียม พอร์เตอร์เฮาส์ ชายชราผู้สูงศักดิ์ที่มีชื่อเสียงในด้านการเป็นคนสันโดษและค่อนข้างประหลาด ในขณะที่กลุ่มพยายามหาที่หลบภัยภายในคฤหาสน์เพื่อหลีกหนีจากสภาพอากาศเลวร้าย พวกเขาก็พบกับตัวละครที่แปลกประหลาด รวมถึงสมาชิกในครอบครัวและคนรับใช้ของเซอร์วิลเลียม ตระกูลพอร์เตอร์เฮาส์ รวมถึง เออร์เนสต์ ผู้หยาบคาย มอร์แกน ผู้ประหลาด และ รีเบคกา หญิงชราที่นั่งรถเข็น เป็นกลุ่มที่แปลกประหลาด แต่ละคนมีบุคลิกและลักษณะท่าทางที่แตกต่างกัน กลุ่มยังได้พบกับมอร์แกน พ่อบ้านผู้ประหลาดของพอร์เตอร์เฮาส์ ซึ่งแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อเซอร์วิลเลียมอย่างผิดปกติ เมื่อเข้าไปในคฤหาสน์ นักเดินทางก็ตระหนักได้ว่าไม่ใช่แค่พายุที่โหมกระหน่ำอยู่ภายนอกเท่านั้นที่เป็นภัยคุกคามต่อความเป็นอยู่ของพวกเขา เสียงแปลก ๆ เสียงที่ไร้ร่าง และบรรยากาศทั่วไปที่น่าสะพรึงกลัว สร้างโทนสำหรับค่ำคืนแห่งความวุ่นวายและความหวาดกลัวภายในกำแพงที่ดังเอี๊ยดอ๊าดของบ้านเก่า เมื่อค่ำคืนผ่านไป เป็นที่ชัดเจนว่าตระกูลพอร์เตอร์เฮาส์ไม่ใช่ขุนนางที่มีอารยธรรมทั่วไปที่นักเดินทางคาดหวัง สมาชิกแต่ละคนในครอบครัวแสดงความบ้าคลั่งที่เป็นเอกลักษณ์ ขับเคลื่อนด้วยความผิดปกติและความแปลกประหลาดของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อเหตุการณ์คลี่คลาย นักเดินทางเริ่มสงสัยว่าสมาชิกแต่ละคนในบ้านกำลังซ่อนความลับดำมืด ซึ่งมีส่วนช่วยสร้างความรู้สึกไม่สบายใจและความกลัวโดยทั่วไปในคฤหาสน์ ขณะที่พายุกำลังโหมกระหน่ำอยู่ข้างนอก นักเดินทางก็พบว่าตัวเองติดอยู่ในคฤหาสน์โดยไม่มีทางหนีในทันที บ้านเก่าที่มืดมิดซึ่งเคยเป็นสัญลักษณ์ของที่พักพิงและที่หลบภัย กลายเป็นคุกที่ปิดผนึกกลุ่มไว้ภายในกำแพงของมัน ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่อึดอัดและน่ากลัวนี้เองที่เราได้เห็นการดำดิ่งสู่ด้านมืดของจิตใจมนุษย์ ตลอดทั้งเรื่อง เวลล์ผสมผสานองค์ประกอบของอารมณ์ขันมืดเข้ากับแง่มุมสยองขวัญได้อย่างเชี่ยวชาญ เพิ่มความไร้สาระให้กับเรื่องเล่า การใช้แสง องค์ประกอบ และการถ่ายทำภาพยนตร์ที่ชาญฉลาดของเวลล์ช่วยเพิ่มความรู้สึกตึงเครียดและความน่าสะพรึงกลัว ในขณะที่นักแสดงส่งมอบการแสดงที่น่าจดจำซึ่งจับภาพจิตวิญญาณของภาพยนตร์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ท่ามกลางความวุ่นวายทั้งหมด ฟิลิป เวมบลีย์ พบว่าตัวเองถูกฉีกขาดระหว่างความรู้สึกรับผิดชอบต่อผู้โดยสารและการดึงดูดที่เพิ่มขึ้นต่อรีเบคกา พอร์เตอร์เฮาส์ น้องสาวที่นั่งรถเข็นของเซอร์วิลเลียม เมื่อค่ำคืนดำเนินไป เวมบลีย์ก็เข้าไปพัวพันกับใยของความลับในครอบครัวและเหตุการณ์เหนือธรรมชาติมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้เขาตั้งคำถามกับการรับรู้ความเป็นจริงของตนเอง ในฉากไคลแม็กซ์ นักเดินทางต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่น่าสะพรึงกลัวหลายครั้ง ในขณะที่พวกเขาเดินผ่านทางเดินเขาวงกตของคฤหาสน์เก่า หลีกเลี่ยงความตั้งใจที่น่ากลัวของตระกูลพอร์เตอร์เฮาส์ ในท้ายที่สุด เวมบลีย์พบว่าตัวเองอยู่คนเดียวกับรีเบคกา และในขณะที่ทั้งสองแบ่งปันช่วงเวลาโรแมนติก เราก็ตระหนักว่ารถเข็นของรีเบคกาเป็นเพียงอุปกรณ์ประกอบฉากในเกมที่ถูกดัดแปลงมาอย่างระมัดระวัง ซึ่งออกแบบมาเพื่อให้เออร์เนสต์สามีของเธอไม่ว่าง บ้านมรณะเป็นภาพยนตร์ที่ผสมผสานองค์ประกอบของสยองขวัญ ตลก และปริศนาได้อย่างเชี่ยวชาญ โดยมีฉากหลังเป็นคฤหาสน์เก่าที่ทรุดโทรม ซึ่งเต็มไปด้วยตัวละครที่แปลกประหลาด การกำกับของเวลล์ทำให้ตัวละครมีชีวิตชีวา สร้างเรื่องราวที่จะทำให้ผู้ชมแทบนั่งไม่ติด เกาจนจบ