มนุษย์หิมะ

ในภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่น่าหลงใหลเรื่อง "มนุษย์หิมะ" เด็กชายคนหนึ่งซึ่งไม่ได้ระบุชื่อ แต่ถูกกล่าวถึงในฐานะผู้บรรยายเรื่องราวตลอดทั้งเรื่อง เริ่มต้นการเดินทางที่แปลกประหลาดไปกับเพื่อนมนุษย์หิมะที่เพิ่งสร้างเสร็จ ภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดย Dianne Jackson เป็นการดัดแปลงบทกวีที่น่าติดตามจากหนังสือเด็กที่ได้รับความนิยมของ Raymond Briggs เรื่องราวเริ่มต้นในคืนก่อนวันคริสต์มาสที่หนาวเย็นและเต็มไปด้วยหิมะ ซึ่งเด็กชายได้สร้างมนุษย์หิมะไว้ในสวนหลังบ้านของเขา ด้วยดวงตาที่ทำจากถ่านและผ้าพันคอพันรอบคอ มนุษย์หิมะมีชีวิตขึ้นมาเมื่อถึงเที่ยงคืน ทำให้เด็กชายประหลาดใจอย่างมาก มนุษย์หิมะที่ไม่เคยพูด แต่สื่อสารผ่านชุดของการแสดงออกและการบิดเบี้ยวบนใบหน้าที่น่ารัก ชี้ชวนให้เด็กชายเข้าร่วมการผจญภัยกับเขา เมื่อเด็กชายลังเลที่จะยอมรับคำเชิญของมนุษย์หิมะ พวกเขาออกเดินทางสู่ค่ำคืนฤดูหนาวที่สดใส เดินข้ามภูมิประเทศที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในละแวกบ้านของเด็กชาย และในที่สุดก็ไปถึงชานเมืองของหมู่บ้านใกล้เคียง มนุษย์หิมะและเด็กชายล่องลอยอย่างง่ายดายไปในอากาศ เท้าของพวกเขาเหนือพื้นดินขณะที่พวกเขาเต้นรำและเล่นในภูมิประเทศที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ การใช้สีที่นุ่มนวลและเงียบสงบของภาพยนตร์และดนตรีที่เงียบสงบจับภาพความมหัศจรรย์อันเงียบสงบของโลกที่ปกคลุมไปด้วยหิมะได้อย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่พวกเขาเดินผ่านหมู่บ้านที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ เด็กชายและมนุษย์หิมะได้พบกับทะเลสาบแช่แข็ง ซึ่งพวกเขาได้เล่นสเก็ตน้ำแข็งอย่างสนุกสนาน การเคลื่อนไหวที่ลื่นไหลของมนุษย์หิมะและเสียงหัวเราะที่ไร้กังวลของเด็กชายทำให้เกิดฉากที่สนุกสนาน และความสนิทสนมของพวกเขาสัมผัสได้ถึง การให้ความสำคัญกับรายละเอียดของภาพยนตร์ในการพรรณนาถึงการเคลื่อนไหวของมนุษย์หิมะและความสุขที่ไร้เดียงสาของเด็กชายเป็นสิ่งที่น่าสังเกต ทำให้ผู้ชมรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังสัมผัสประสบการณ์การผจญภัยไปพร้อมกับพวกเขา เมื่อค่ำคืนผ่านไป มนุษย์หิมะนำเด็กชายไปยังสนามบินเล็กๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งพวกเขาขึ้นรถเลื่อน ซึ่งชวนให้นึกถึงเครื่องบินสองชั้นแบบวินเทจ ขณะที่พวกเขาโผบินขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน เด็กชายและมนุษย์หิมะได้เห็นภาพที่น่าทึ่งของแสงเหนือที่เต้นระบำเหนือแสงออโรร่า มนุษย์หิมะชี้ขึ้นไปด้านบน และเด็กชายอ้าปากค้างด้วยความสงสัย เป็นสัญลักษณ์ของความมหัศจรรย์ของการค้นพบและความงามของโลกธรรมชาติ การเดินทางทางอากาศของพวกเขานำพวกเขาล่องลอยเหนือพื้นที่กว้างใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขนาดใหญ่ และในที่สุดพวกเขาก็เข้าใกล้ขั้วโลกเหนือที่ยิ่งใหญ่และคึกคัก มนุษย์หิมะพาเด็กชายไปทัวร์ชมโรงงานที่พลุกพล่าน ซึ่งซานตาคลอสและทีมเอลฟ์ของเขาต่างเตรียมงานเฉลิมฉลองคริสต์มาสที่กำลังจะมาถึงอย่างบ้าคลั่ง มนุษย์หิมะและเด็กชายเฝ้าดูด้วยความเกรงขามในขณะที่เอลฟ์ทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อสร้างของเล่น และอากาศก็อบอวลไปด้วยกลิ่นไม้หอมหวานและเสียงหัวเราะ ซานตาคลอสด้วยท่าทีที่สนุกสนานและรอยยิ้มที่อบอุ่น ต้อนรับมนุษย์หิมะและเด็กชายเข้าสู่โรงงานของเขา เขาเสนอการต้อนรับอย่างอบอุ่น จานคุกกี้แสนอร่อย และโอกาสที่จะได้นั่งบนบัลลังก์ของเขา ขณะที่เด็กชายนั่งบนบัลลังก์ เขารู้สึกถึงความมหัศจรรย์และความตื่นเต้น ราวกับว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของโลกแห่งเวทมนตร์แห่งคริสต์มาส มนุษย์หิมะและเด็กชายใช้ช่วงเวลาที่น่ารื่นรมย์ในการดูซานต้าและเอลฟ์ของเขาทำงาน แช่ตัวอยู่ในความสุขและความอบอุ่นของขั้วโลกเหนือ เมื่อค่ำคืนผ่านไป มนุษย์หิมะเริ่มแก่ลง แขนขาและร่างกายของมันเริ่มละลาย เด็กชายตระหนักว่าเวลาของพวกเขาด้วยกันเหลือน้อยแล้ว ถามมนุษย์หิมะว่าเขาจะอยู่กับเขาได้ไหม มนุษย์หิมะแสดงท่าทางเศร้า ขอให้เด็กชายกล่าวคำอำลา เด็กชายร่ำไห้ลาจากเพื่อนใหม่ของเขา กอดเขาสองสามครั้งสุดท้ายก่อนที่เขาจะละลายหายไป เมื่อพระอาทิตย์เริ่มขึ้น เด็กชายกลับไปที่สวนหลังบ้านของเขา ที่ซึ่งซากของมนุษย์หิมะนอนอยู่ แม้ว่ามนุษย์หิมะจะละลายไปแล้ว แต่เด็กชายก็ยังคงรู้สึกขอบคุณสำหรับการผจญภัยสุดมหัศจรรย์ที่พวกเขามีร่วมกัน ภาพยนตร์จบลงด้วยการที่เด็กชายครุ่นคิดถึงการเดินทางที่ยากจะลืมเลือนของพวกเขา และความทรงจำเกี่ยวกับความเมตตาและความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของมนุษย์หิมะยังคงอยู่กับเขาตลอดทั้งปี "มนุษย์หิมะ" เป็นเรื่องราวที่กินใจและน่าติดตามซึ่งเฉลิมฉลองความมหัศจรรย์ของวัยเด็กและความงามของโลกธรรมชาติ แอนิเมชั่นที่ละเอียดอ่อนของภาพยนตร์และดนตรีที่เงียบสงบจับภาพความสุขและความมหัศจรรย์อันเงียบสงบของภูมิประเทศที่ปกคลุมไปด้วยหิมะได้อย่างสมบูรณ์แบบ ธีมเรื่องมิตรภาพเหนือกาลเวลาและความล่วงเลยของเวลาถูกถักทออย่างเชี่ยวชาญตลอดทั้งเรื่อง ทำให้ "มนุษย์หิมะ" เป็นภาพยนตร์คริสต์มาสคลาสสิกที่อบอุ่นหัวใจและยากจะลืมเลือน