The Substance (สารัตถะ)
พล็อต
ในภาพยนตร์ที่ทุกคนรอคอยอย่าง "The Substance (สารัตถะ)" เรื่องราวหมุนรอบตัว จูลส์ จอร์แดน นักแสดงที่ครั้งหนึ่งเคยมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่กำลังดิ้นรนเพื่อรักษาสถานะของเธอไว้ในฮอลลีวูด แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ตัวเองยังคงเป็นที่รู้จัก แต่เธอก็พบว่าตัวเองถูกลดบทบาทให้ไปอยู่ในภาพยนตร์เกรดสอง เนื่องจากรูปลักษณ์ที่แก่ชราลงของเธอ เมื่อจอร์แดนเริ่มหมดหนทางที่จะหวนคืนสู่ความรุ่งโรจน์ในอดีต เธอจึงเริ่มสำรวจหาวิธีการที่ไม่ธรรมดา เพื่อที่จะฟื้นฟูอาชีพการงานของเธออีกครั้ง ไม่เพียงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงรูปลักษณ์ภายนอกของเธอด้วย ระหว่างการค้นคว้า จอร์แดนบังเอิญไปเจอกับสารจากตลาดมืดที่รู้จักกันในชื่อ "Elysium (อีลิเซียม)" ซึ่งทำการตลาดโดยบริษัทลึกลับที่ดูเหมือนจะถูกต้องตามกฎหมาย Elysium อ้างว่าสามารถฟื้นฟูผู้ใช้ได้โดยการมอบพลังงานและความมีชีวิตชีวาที่พวกเคยมีในวัยหนุ่มสาว ทำให้พวกเขาสามารถโกงกาลเวลาได้ แนวคิดนี้ดึงดูดใจจอร์แดน เธอจึงซื้อสารนี้จากผู้ขายใต้ดินเพื่อพยายามที่จะฟื้นฟูอาชีพที่กำลังร่วงโรยของเธอ เมื่อจอร์แดนเสพ Elysium เข้าไป เธอได้พบกับผลลัพธ์ที่ไม่ธรรมดา ร่างกายของเธอได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง ใบหน้าที่ครั้งหนึ่งเคยเหนื่อยล้าของเธอกลับมาเปล่งปลั่งและไร้ที่ติ ราวกับสมัยที่เธอเป็นดาวเด่นในยุคทองของเธอ ผิวของเธอกลับมากระจ่างใส และดวงตาที่เคยดูเหนื่อยล้าของเธอกลับมาเป็นประกายด้วยพลังที่สดใส ทำให้เธอได้รับการสังเกตจากผู้คนในวงการอีกครั้ง การกลับมามีชื่อเสียงอย่างกะทันหันของเธอแทบจะไม่น่าเชื่อ Elysium กลายเป็นเส้นเลือดใหญ่ในชีวิตใหม่ของจอร์แดนอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับแหล่งจำหน่ายจากตลาดใต้ดิน 'สาร' ที่ค้นพบใหม่นี้ทำให้เธอมีความมั่นใจราวกับมีพลังเหนือธรรมชาติ ส่งให้เธอกลับขึ้นสู่จุดสูงสุดของอาชีพที่กำลังกลับมา จอร์แดนได้รับผลจากความรู้สึกเคลิบเคลิ้มที่ Elysium มอบให้ เปลี่ยนแปลงท่าทีที่ครั้งหนึ่งเคยคิดในแง่ร้ายของเธอ และส่งความมั่นใจของเธอให้สูงขึ้นกว่าบทบาทนำในปัจจุบันของเธอ ณ จุดนั้นในชีวิตของเธอ อย่างไรก็ตาม สิ่งต่างๆ กลับพลิกผันไปในทางที่มืดมนเมื่อจอร์แดนเริ่มตระหนักถึงราคาที่ไม่อาจหยั่งถึงของชื่อเสียงที่กลับมาและความมีชีวิตชีวากลับคืนมาของเธอ เมื่อเธอตอบรับโครงการที่ให้ผลกำไรมากขึ้นเรื่อยๆ และภาพลักษณ์ของเธอในที่สาธารณะเริ่มเชื่อมโยงกับความเยาว์วัยที่ค้นพบใหม่ของเธอ เธอพบว่าตัวเองหลุดออกจากความเป็นจริงและหลงทางไปกับการแสวงหาความงามชั่วคราว ในทางกลับกัน Elysium ดูเหมือนจะมีราคาแพงขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางอารมณ์ ทำให้เธอเสพมันมากขึ้นอย่างไม่อาจควบคุมได้เพื่อรักษารูปลักษณ์แห่งความสมบูรณ์แบบที่ไม่เปลี่ยนแปลง จอร์แดนเริ่มตั้งคำถามถึงธรรมชาติที่แท้จริงของ Elysium โดยสงสัยว่าผลกระทบอาจไม่ได้เป็นของแท้อย่างที่กล่าวอ้าง เธอเริ่มหวาดระแวง และเริ่มสงสัยเพื่อนร่วมงานของเธอ แม้แต่คนที่ใกล้ชิดกับเธอมากที่สุด ก่อให้เกิดความขัดแย้งภายในทุกครั้งที่เธอเห็นสิ่งนั้นในตัวเอง การแสวงหาความงามนิรันดร์อย่างหมกมุ่นของจอร์แดนก็ส่งผลตามมาในที่สุด นำไปสู่ความรู้สึกผิดและความวิตกกังวลอย่างรุนแรง เมื่อเผชิญหน้ากับอาการติดยาของเธอ จอร์แดนได้พบกับรายละเอียดที่ไม่น่าพอใจเกี่ยวกับวิธีการสร้าง Elysium ซึ่งเป็นส่วนผสมที่ไม่ศักดิ์สิทธิ์ที่ทำโดยผู้ป่วยที่สิ้นหวังและเดือดร้อนที่ถูกทำลายล้างจากโรคร้าย ซึ่งการต่อสู้ที่สิ้นหวังเพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกวันได้ล่อลวงผู้ที่เกี่ยวข้องให้ข้ามพ้นขอบเขตทางศีลธรรมด้วยวิธีการที่หายนะ ยิ่งจอร์แดนเจาะลึกลงไปในอดีตอันมืดมิดของ Elysium มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสิ้นหวังมากขึ้นเท่านั้น ทำลายการยึดเหนี่ยวกับความเป็นจริงที่เปราะบางของเธอ เมื่อรอยร้าวเริ่มปรากฏให้เห็นในรูปลักษณ์ที่สร้างขึ้นใหม่ของเธอ เธอกล้าที่จะยืนหยัดเพื่อสิ่งที่เธอเคยเชื่อมั่น ยอมให้ตัวเองเผชิญหน้ากับการเสพติดที่เป็นอันตรายต่อตนเอง ในการเผชิญหน้ากับภาพสะท้อนของตัวเองอย่างน่าสะเทือนใจ จอร์แดนตระหนักถึงราคาของการเลือกของเธอในการพยายามเอาชนะกาลเวลา การเดินทางมาถึงจุดสุดยอดด้วยการที่จอร์แดนปล่อยวางการพึ่งพาแบบไม่แน่นอนของเธอ ขับไล่ Elysium ออกไปอย่างเด็ดขาด และเตรียมพร้อมที่จะกลับขึ้นไปสู่ความเป็นจริงอันเยือกเย็นที่เธอหวาดกลัวที่จะทิ้งไว้เบื้องหลังอย่างต่อเนื่อง ในการยอมจำนนต่อตนเองที่ดูเหมือนจะกลับมามีชีวิตชีวาและอ่อนเยาว์ จูลส์ไถ่ความสง่างามของเธอและนำความจริงมาสู่ยุคที่เต็มไปด้วยการหลอกลวงและการยั่วยวน แม้กระทั่งได้รับมากขึ้นเพราะมันนำพาเธอให้กลับมาค้นพบความรัก ความหลงใหล และงานฝีมือเก่าๆ ของเธออีกครั้งด้วยวิธีการที่ซื่อสัตย์
วิจารณ์
Sadie
Okay, here's a translation that tries to capture the tone and the somewhat absurd nature of the detail: "The protagonist, a fitness guru on the screen, is ridiculously multi-talented. We're talking IV drips, spinal taps, intracardiac injections... and home renovation skills? This woman is on another level!"
Leo
They say the neck is a woman's second face, the legs are a woman's second face, the hair is a woman's second face, the hands are a woman's second face. A woman, it seems, is just covered head-to-toe in faces.
Brandon
What exactly are Americans laughing at? Why the laughter at the monstrous Liz adorning herself with accessories? Why mock an aging woman's yearning for youth and beauty? The film shockingly culminates in a moral judgment, inviting all viewers, particularly male ones, to relish in close-ups of Margaret Qualley's beautiful breasts and buttocks while simultaneously punishing the greedy "old woman," Demi Moore. While the film does acknowledge the true perpetrators as the men in the entertainment industry, they, along with the male audience outside the screen, evade accountability. The long-awaited ending proves to be anticlimactic, amounting to nothing more than a gratuitous splatter-fest, achieving effects far inferior to the movies it attempts to emulate.
Ava
It seems like female directors can now get away with the male gaze, catfights, and exploiting female characters... as long as they throw in some satire at the end to appease their audience, all is forgiven.
คำแนะนำ
