ด่วนซอมบี้คลั่ง

ด่วนซอมบี้คลั่ง เป็นภาพยนตร์สยองขวัญสัญชาติเกาหลีใต้ปี 2016 ที่กำกับโดย ยอน ซัง-โฮ ท่ามกลางการระบาดของซอมบี้อย่างรวดเร็วในเกาหลี การเร่งรีบเพื่อหลบหนีความโกลาหลที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว นำไปสู่รถไฟ KTX ที่แออัดยัดเยียดมุ่งหน้าไปยังปูซาน ซึ่งเป็นเมืองที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในด้านท่าเรือและเขตการค้าเสรี ในตอนแรก ผู้โดยสารจำนวนมากไม่ทราบถึงภัยพิบัติที่เกิดขึ้นนอกรถไฟ ในขณะที่บุคคลที่คลั่งไคล้พยายามไปให้ถึงจุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็วที่สุด ในช่วงเริ่มต้นของภัยพิบัติ ซอ มยอง-กึน พนักงานบริษัทที่พิการและโดดเดี่ยว พยายามที่จะกลับไปรวมตัวกับภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ในปูซาน รถไฟที่บรรจุผู้โดยสารจนเต็มดูเหมือนจะเป็นส่วนขยายของความโกลาหลที่ครอบงำทั่วประเทศ ยอง-ซู สามีและศิลปินที่ขึ้นรถไฟในโซลพร้อมกับภรรยาของเขา ซอก-อุน ยึดที่นั่งว่างที่สงวนไว้สำหรับคนพิการ ซึ่งเขาบิดเบือนตัวเองว่าเป็นทหารที่พิการในอัฟกานิสถาน ในไม่ช้า ยอง ซู ถูกบังคับให้เข้าร่วมกลุ่มผู้รอดชีวิตในขณะที่ความสงบเรียบร้อยบนรถไฟยังคงแย่ลง ความผิดปกติเกิดขึ้นเมื่อผู้คนตื่นตระหนกและดิ้นรนเพื่อให้จับสิ่งที่ดูเหมือนเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะไปถึงปูซาน ซึ่งเป็นเขตปลอดภัยอย่างยิ่งที่ผู้โดยสารทุกคนเชื่อมั่นว่าจะมอบความปลอดภัยจากภัยพิบัติที่กำลังเกิดขึ้น ซึ่งรวมถึงลำดับผู้โดยสารที่ตื่นตระหนกอย่างไม่เป็นระเบียบในขณะที่พวกเขาพยายามคว้าทุกสิ่งทุกอย่างที่จำเป็น รวมทั้งสัมภาระ อาหาร สมาชิกในครอบครัว และเด็กๆ ราวกับคาดหวังว่าปูซานจะเป็นเหมือนสวรรค์แห่งความหวัง เมื่อความตึงเครียดเพิ่มขึ้นทั้งภายในและภายนอกรถไฟ ผู้เสียชีวิตหลายรายเริ่มเกิดขึ้นในหมู่ผู้โดยสาร ไม่นานเกินไปก่อนที่ความจริงที่น่ารำคาญเกี่ยวกับสถานการณ์ที่น่าอับอายของพวกเขาเริ่มเปิดเผยต่อหน้าต่อตา โดยเน้นถึงองค์ประกอบที่น่าขยะแขยงที่สุด: การระบาดของซอมบี้ที่ติดต่อได้ ซึ่งขับเคลื่อนด้วยความกลัวอย่างสุดซึ้งที่จะอยู่อย่างปลอดภัยและมีชีวิตอยู่ ผู้โดยสารคนอื่นๆ รวมทั้งซูในสถานการณ์นี้ เช่นเดียวกับแร็ปเปอร์ที่ต้องการเป็น และที่สำคัญที่สุดคือ ผู้หลบหนีที่ถูกเจ้าหน้าที่นำตัวไปเผชิญหน้ากับอาชญากรรมของพวกเขา พบว่าตัวเองอยู่ใกล้กันมากภายในตู้เหล็กที่จะช่วยให้พวกเขามีชีวิตรอดหรือตายจากอันตรายภายนอกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หลังจากกลุ่มรวมตัวกันและการหลงผิดหลายครั้ง ผู้โดยสารก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะแตกสลายและล้มลงท่ามกลางจำนวนศพที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาทั้งหมดทำลายโอกาสของตนเองด้วยการไร้ความปราณีซึ่งกันและกัน เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ที่ตื่นตระหนก ชายคนหนึ่งผลักเพื่อนร่วมงานของเขาอย่างดุดันเพื่อให้ไปถึงห้องโดยสารที่ปิดสนิทโดยมีความเสี่ยงอย่างมากสำหรับการเดินทางที่ไม่รู้จัก ในที่สุดก็ค้นพบมันและหนีออกจากห้อง โดยไม่สนใจความจริงที่ว่าเขาอาจทิ้งภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ไว้กับอาการบาดเจ็บถึงแก่ชีวิตที่อื่นบนรถไฟ ในที่สุด กลุ่มต่างๆ เช่น กลุ่มที่ประกอบด้วย ชี-วู และแม่ของเขาก็สามารถรักษาการควบคุมเหนือความคาดหวังในการเอาชีวิตรอดในทันทีได้ดีกว่า หลังจากที่ในที่สุดก็พลิกสถานการณ์อย่างโหดร้ายต่อบุคคลที่ไม่ให้ความร่วมมืออื่นๆ ที่ไม่สามารถประสบความสำเร็จในการพัฒนาที่คล้ายคลึงกันในกลยุทธ์การเอาชีวิตรอดที่มุ่งเน้นความปลอดภัยได้ กลยุทธ์ของพวกเขาในการสิ้นหวังของพวกเขากลับพิสูจน์ได้ว่าไร้ประโยชน์ แม้ว่ามันจะดูเหมือนว่ามีมูลค่าสูงมาก ในช่วงเวลาที่ผู้โดยสารคิดว่าพวกเขายังสามารถรักษาชีวิตของพวกเขาพร้อมกับครอบครัวของพวกเขาได้ เป็นที่ชัดเจนว่าไม่ใช่ทั้งหมดที่สำคัญ - หรือผู้ที่สามารถรอดชีวิตได้ - ปลอดภัยอย่างแท้จริง เป็นที่ชัดเจนมากว่าไม่มีใครรู้สึกปลอดภัยซึ่งกันและกันในขณะที่รถไฟรีบมุ่งหน้าไปยังปูซานในการเดินทางที่เต็มไปด้วยศพที่เปื้อนเลือด ผู้ที่เหลือรอดสุดท้ายสามารถต่อสู้กับหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นและส่งมอบมันให้กับผลลัพธ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้โดยสิ้นเชิง เมื่อบุคคลสุดท้ายออกจากรถไฟที่ใช้งานไม่ได้ พวกเขาก็ยืนอยู่ในพื้นที่สถานีที่รกร้างว่างเปล่าซึ่งเต็มไปด้วยเลือด แต่ละคนเดินจากไปด้วยความสิ้นหวังที่แสดงถึงชีวิตของพวกเขาในช่วงการระบาดใหญ่ที่กำลังเกิดขึ้นในฉากหลังของเมืองที่มีอิทธิพลมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ เรื่องราวนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความหมายของการอนุรักษ์ในการเผชิญกับสถานการณ์การเอาชีวิตรอดที่สิ้นหวังในโลกที่กำลังดำเนินไปอย่างรวดเร็วในทิศทางของทั้งความวิตกกังวลทางสังคมและภัยพิบัติที่ทำลายล้าง