วิวาห์อลวน คนอลเวง
พล็อต
วิวาห์อลวน คนอลเวง (2005) เล่าเรื่องราวของแอนเดอร์สัน "แอนดี้" แม็คไพรด์ นายธนาคารเพื่อการลงทุนที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งเพิ่งได้รับความเสียหายครั้งใหญ่ต่ออัตตาและความมั่นใจหลังจากถูกผู้หญิงที่เขาคิดว่าสมบูรณ์แบบสำหรับเขาปฏิเสธ เพื่อเอาชนะความเสียใจ เพื่อนสนิทของแอนดี้ชักชวนให้เขาไปร่วมงานแต่งงานที่พวกเขาได้พบกับเคธี่ พนักงานเสิร์ฟที่แปลกและมีเสน่ห์ซึ่งไม่ประทับใจกับความสัมพันธ์ปัจจุบันของเธอ แอนดี้รู้สึกประมาทและมีอารมณ์ ตัดสินใจที่จะเสี่ยงและขอเคธี่แต่งงานกลางงานเลี้ยง เคธี่ตกใจกับการขอแต่งงานอย่างกะทันหันในตอนแรก ตกลงที่จะแต่งงานกับแอนดี้โดยมีเงื่อนไขเดียวคือเธอต้องวางแผนงานแต่งงานทั้งหมด รวมถึงรายชื่อแขก สถานที่จัดงาน และแม้แต่อาหาร แม้จะเริ่มต้นอย่างไม่ธรรมดา แอนดี้และเคธี่ก็เริ่มพัฒนาความรู้สึกดีๆ ให้กันและกันเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับความวุ่นวายในการวางแผนงานแต่งงาน เมื่อวันสำคัญของพวกเขาใกล้เข้ามา ความลังเลในตอนแรกของแอนดี้เกี่ยวกับการแต่งงานก็เปลี่ยนไปสู่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เขาต้องการจากชีวิตและความรัก ในขณะเดียวกัน อดีตของเคธี่ก็เริ่มปรากฏขึ้น เผยให้เห็นความสัมพันธ์และความไม่มั่นคงที่ซับซ้อนซึ่งคุกคามที่จะทำลายความรักที่กำลังเบ่งบานของพวกเขา ภาพยนตร์สำรวจธีมของความรัก ความเปราะบาง และความไม่แน่นอนของความสัมพันธ์ ในขณะที่แอนดี้และเคธี่เรียนรู้ที่จะไว้วางใจซึ่งกันและกันและตัวพวกเขาเอง ด้วยบทสนทนาที่คมคาย การแสดงที่มีเสน่ห์ และอารมณ์ขันที่แปลกประหลาด วิวาห์อลวน คนอลเวง เป็นภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ที่อบอุ่นหัวใจ ซึ่งจะทำให้ผู้ชมเอาใจช่วยให้คู่รักที่ไม่น่าเป็นไปได้คู่นี้ได้ลงเอยกัน
วิจารณ์
Camille
"In this offbeat romantic comedy, Wedding Daze explores the unpredictable nature of love. After a painful loss, Anderson's spontaneous proposal to waitress Katie leads to a chaotic and hilarious whirlwind romance. As they navigate their mismatched relationship, they discover that love can be found in the most unexpected ways. With witty banter and laugh-out-loud moments, this charming film proves that love can conquer all, even in the most unlikely of circumstances."
Juliette
"Watch it if you're in the mood for a lighthearted, feel-good rom-com with a twist of unexpected humor. Anderson's spontaneous proposal feels less like a promise of forever and more like a desperate attempt to avoid loneliness—kinda relatable, right?"
