เกมเทวดา

ในวันเรียนที่แสนน่าเบื่อหน่าย ชุน ทาคาฮาตะ นักเรียนมัธยมปลาย นั่งเหม่อลอยอยู่ในสนาม ดวงตาของเขาว่างเปล่าด้วยความรู้สึกเบื่อหน่ายที่ถาโถมเข้ามา เพื่อนร่วมชั้นของเขากำลังพูดคุยเรื่องธรรมดาทั่วไป แต่ความคิดของชุนล่องลอยไปไกลกว่านั้น เขาปรารถนาอย่างยิ่งยวดถึงการเปลี่ยนแปลง สิ่งใดก็ตามที่จะทำลายความจำเจในชีวิตประจำวันของเขาลงให้ได้ ด้วยความรู้สึกชั่ววูบ ชุนตัดสินใจอธิษฐาน ขอให้มีเรื่องน่าตื่นเต้นเข้ามาในโลกของเขา ชุนหารู้ไม่ว่าคำอธิษฐานของเขาจะได้รับการตอบสนองในแบบที่คาดไม่ถึง เมื่อวันเรียนใกล้จะสิ้นสุดลง นักเรียนต่างพากันเข้าแถวไปรวมตัวกันที่โรงยิมของโรงเรียนเพื่อจัดกิจกรรมหลังเลิกเรียน ครูประจำชั้นมิสนิชิกะยืนอยู่ด้านหน้า จ้องมองนักเรียนที่มารวมตัวกันด้วยสีหน้าแปลกประหลาด ชุนสังเกตเห็นบรรยากาศที่แปลกประหลาดและน่าขนลุกในอากาศ แต่เขาก็บอกไม่ได้ว่าทำไม จุดเริ่มต้นคือการปรากฏตัวของตุ๊กตาดารุมะพูดได้ขนาดเล็กที่ถูกออกแบบอย่างประณีต ใบหน้าสีแดงขาวสดใสของตุ๊กตาดูเหมือนจะจ้องมองนักเรียนขณะที่มันเริ่มพูดด้วยเสียงที่ทำให้ทุกคนขนลุก ตุ๊กตาประกาศกฎและบทลงโทษแปลกๆ มากมาย ซึ่งจะควบคุมกิจกรรมของนักเรียนในอนาคตอันใกล้นี้ ตามที่ตุ๊กตาได้ประกาศ นักเรียนจะต้องเข้าร่วมชุดของเกมเด็กเล่นที่อันตรายถึงชีวิต พวกเขาจะได้รับหมายเลขสุ่มตั้งแต่ 1 ถึง 10 และไม่ว่าจะมาพร้อมกับความท้าทายใดๆ พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน นักเรียนคนใดที่ไม่ปฏิบัติตามจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง ชุนสับสน ไม่เชื่อ และหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่ตุ๊กตาดารุมะยังคงประกาศเกมโชว์สุดพิสดารของมันต่อไป เขากวาดสายตามองไปรอบห้อง เพื่อหาความมั่นใจจากเพื่อนร่วมชั้น แต่พวกเขาก็ดูสับสนและหวาดกลัวไม่ต่างจากเขา ตัวเลขถูกเปิดเผย และเกมก็เริ่มต้นขึ้น นักเรียนถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มเล็กๆ ได้รับหมายเลขของตน และถูกปล่อยเข้าสู่สนามแข่งขัน ชุนพบว่าตัวเองจับคู่กับเพื่อนร่วมชั้น รวมถึง อากาเนะ นักเรียนยอดนิยม และเออิริ เด็กชายเงียบขรึม ในขณะที่พวกเขาเดินทางผ่านโลกของเกมที่เต็มไปด้วยอันตราย ชุนและเพื่อนๆ ได้เผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตที่น่าหวาดกลัวมากมาย ซึ่งทั้งหมดถูกออกแบบมาเพื่อทดสอบทักษะ ความกล้าหาญ และการทำงานเป็นทีมของพวกเขา พวกเขาเผชิญหน้ากับมาเนะกิเนะโกะ (หรือแมวกวัก) กรงเล็บแหลมคม ซึ่งรูปลักษณ์ที่ดูไร้เดียงสานั้นตรงกันข้ามกับความดุร้าย พวกเขาต้องชิงไหวชิงพริบกับ “โออิโชะ-คาบุโตะ” ที่ชั่วร้ายและซาดิสม์ – หมวกปีศาจที่มีความสามารถในการควบคุมจิตใจได้ ตลอดช่วงเวลาอันน่าสะพรึงกลัวนี้ ชุนพยายามทำความเข้าใจกับโลกเหนือจริงที่เขาดำรงอยู่ เขาเกาะติดกับเพื่อนๆ และความรู้สึกแห่งความหวังอันเปราะบางที่พวกเขาเป็นตัวแทน แม้ว่าจำนวนผู้เสียชีวิตจะเพิ่มขึ้นและเดิมพันจะยิ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ทีละคน นักเรียนก็พ่ายแพ้ต่อความโหดร้ายของเกม บางคนถูกขย้ำด้วยกรงเล็บมรณะของมาเนะกิเนะโกะ ในขณะที่คนอื่นๆ ถูกความทรมานทางจิตใจของโออิโชะ-คาบุโตะกลืนกิน ชุนและเพื่อน ๆ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อปรับตัว เอาชีวิตรอด และหาทางออกจากฝันร้ายที่บิดเบือนนี้ เมื่อเกมดำเนินต่อไป การเยาะเย้ยและการยั่วยุของตุ๊กตาดารุมะก็ยิ่งทวีความซาดิสม์ นักเรียนเริ่มหันมาต่อสู้กันเอง ซึ่งเกิดจากความสิ้นหวัง ความกลัว และความรู้สึกของความสิ้นหวังที่เพิ่มขึ้น ชุนตระหนักว่าพวกเขาไม่ได้เป็นผู้ควบคุมอีกต่อไป – เกมกำลังบงการพวกเขา บังคับให้พวกเขาต้องทำการเลือกที่เป็นไปไม่ได้ซึ่งจะนำไปสู่ความหายนะของพวกเขา ในที่สุด สิ่งที่เปลี่ยนชุนไม่ใช่ตัวเกม แต่เป็นประสบการณ์ที่ได้รับ การทดลองที่เขาเผชิญ เพื่อนที่เขาสูญเสีย และการต่อสู้เอาชีวิตรอดที่สิ้นหวัง ทั้งหมดทิ้งรอยประทับอันลบไม่ออกไว้ในจิตใจของเขา นักเรียนมัธยมปลายที่เคยเบื่อหน่ายผู้นี้ได้ถือกำเนิดขึ้นใหม่จากโลกแห่งหายนะใบนี้อย่างถาวร – ชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นจากความน่าสะพรึงกลัวที่เขาได้เห็น แต่ก็แข็งแกร่งขึ้นจากประสบการณ์การเผชิญหน้ากับความกลัวที่ซ่อนเร้นที่สุด และค้นพบความกล้าหาญที่จะก้าวต่อไป