Burning (เบิร์นนิ่ง)

Burning (เบิร์นนิ่ง) เป็นภาพยนตร์ระทึกขวัญสัญชาติเกาหลีใต้ กำกับโดย อีชางดง สร้างจากนวนิยายเรื่อง 'Burnng' โดย Ciege Choi แต่จริงๆแล้วสร้างจากนวนิยายปี 1998 เรื่อง 'Come, Come, Byoung-Ho' และนวนิยายเรื่อง 'Burning' สร้างจากเรื่องราวของ ฮารูกิ มูราคามิ นักเขียนชาวญี่ปุ่น เรื่อง 'Barn Burning' ซึ่งไม่ได้ถูกนำมาใช้ในภาพยนตร์ ภาพยนตร์เริ่มต้นด้วยการแสดงให้เห็นถึงชีวิตที่แสนธรรมดาของจงซู (แสดงโดย ยูอาอิน) คนส่งของที่เห็นกำลังเดินโซเซไปตามถนนในเมืองบนมอเตอร์ไซค์ของเขา ใบหน้าของเขาแสดงถึงความเบื่อหน่ายและความไม่แยแส ชีวิตของเขาปราศจากความตื่นเต้น วันเวลาของเขาผสมผสานกันอย่างน่าสงสาร ปฏิสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนร่วมงานนั้นแข็งทื่อ และเขามักจะใช้เวลาว่างส่วนใหญ่อยู่ในความคิด อย่างไรก็ตาม ชีวิตของเขาก็พลิกผันไปเมื่อเขาได้พบกับแฮมี (แสดงโดย จอนจงซอ) หญิงสาวที่เคยอาศัยอยู่ในละแวกบ้านของเขา แต่ได้ย้ายออกไปเมื่อนานมาแล้ว เธอทักทายจงซูเมื่อเธอขอความช่วยเหลือจากเขา เธอกำลังจะไปเที่ยวแอฟริกาและสงสัยว่าเขาจะช่วยดูแลแมวของเธอได้ไหม จงซูตกลง และภาพยนตร์ก็เบี่ยงเบนไปสู่โลกแห่งชีวิตที่แปลกประหลาดของแฮมีเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม การพักผ่อนจากความซ้ำซากจำเจในชีวิตของเขาเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนที่จงซูจะได้ประมวลผลโลกที่แปลกประหลาดของแฮมี เธอก็กลับมาอีกครั้ง คราวนี้มาพร้อมกับชายหนุ่มลึกลับชื่อเบน (แสดงโดย สตีเว่น ยวน) ซึ่งเธอพบระหว่างเดินทาง ปรากฎว่าเบนมีเสน่ห์และมั่นใจ มีความเย่อหยิ่งที่ทำให้จงซูรู้สึกเคอะเขินและแปลกแยก พลวัตระหว่างเบนและแฮมีนั้นน่าสนใจ พูดน้อยที่สุด ดูเหมือนว่าจะบ่งบอกถึงความเชื่อมโยงทางอารมณ์ที่ลึกซึ้งระหว่างพวกเขา ซึ่งทั้งเข้มข้นและน่าอึดอัด เมื่อเบนเริ่มปรับตัว เขาก็เริ่มเปิดเผยแง่มุมต่างๆ ในบุคลิกของเขาที่จงซูรู้สึกทึ่ง ภาพยนตร์เรื่องนี้มีโทนการแอบดูเล็กน้อย โดยที่จงซูทำหน้าที่เป็นแมลงวันบนผนัง สังเกตปฏิสัมพันธ์ระหว่างเบนและแฮมี วันหนึ่ง เบนเล่าให้จงซูฟังเกี่ยวกับ 'งานอดิเรก' ของเขา เขาเล่าถึงวิธีการทำงานในสำนักพิมพ์ แต่ความหลงใหลที่แท้จริงของเขาคือการเขียนนวนิยาย สิ่งที่น่าสนใจคือเขาหมกมุ่นอยู่กับแนวคิดเรื่องการวางเพลิง แนวคิดของเขาคือการจุดไฟเผายุ้งฉางเก่าแก่ในฟาร์มร้างแห่งหนึ่งบนเกาะชนบทนอกชายฝั่งของเกาหลี เพียงเพื่อดูโลกเผาไหม้ ด้วยความสนใจในเรื่องนี้ จงซูพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าหาเบน เช่นเดียวกับที่เบนถูกดึงดูดเข้าหาแฮมี เขาเริ่มสังเกตเบนอย่างใกล้ชิดมากขึ้น พยายามทำความเข้าใจความซับซ้อนของบุคลิกของเขา มีความรู้สึกเกรงขามบางอย่างที่จงซูรู้สึกเมื่ออยู่ในที่ประทับของเบน อย่างไรก็ตาม เมื่อวันเวลาผ่านไป จงซูก็เริ่มสังเกตเห็นด้านมืดของบุคลิกของเบน เบนมีอารมณ์แปรปรวนและครุ่นคิด มีอารมณ์โกรธวูบวาบที่ยากจะเพิกเฉย ความตึงเครียดระหว่างเบนและแฮมีเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น ทำให้จงซูรู้สึกติดอยู่ตรงกลาง แม้จะรู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้นเรื่อยๆ จงซูพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าไปในโลกของเบนมากขึ้น เขาเริ่มตั้งคำถามกับการดำรงอยู่ของตัวเอง และทางเลือกที่เขาเคยทำในชีวิต ในแง่หนึ่ง เบนก็เหมือนตัวเร่งปฏิกิริยา บังคับให้จงซูเผชิญหน้ากับความว่างเปล่าในชีวิตของเขา จุดสุดยอดของภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งเข้มข้นและสะเทือนใจ มันเหมือนกับการดูรถไฟชนกันอย่างช้าๆ คุณไม่สามารถละสายตาได้ แม้ว่าคุณจะรู้ว่ามันจะจบลงด้วยความหายนะ หากไม่เปิดเผยมากเกินไป เบนจุดไฟเผายุ้งฉาง และผลที่ตามมาก็ร้ายแรง เมื่อภาพยนตร์ดำเนินไป อีชางดงตั้งคำถามเกี่ยวกับความหมายของชีวิต และผลกระทบที่เรามีต่อผู้อื่น จงซูถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความว่างเปล่าในการดำรงอยู่ของเขา และทางเลือกที่เขาได้ทำในชีวิต ในแง่หนึ่ง เบนก็เหมือนสัญญาณเตือนใจ เป็นเครื่องเตือนใจถึงอำนาจทำลายล้างของความหลงใหล ในท้ายที่สุด ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำให้เรามีความรู้สึกไม่สบายใจอย่างหลอกหลอน ขณะที่เราไตร่ตรองถึงผลที่ตามมาจากการกระทำของเรา Burning เป็นภาพยนตร์ที่จะทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจ แต่ก็ทำให้คุณใคร่ครวญด้วย บังคับให้คุณเผชิญหน้ากับด้านมืดของธรรมชาติมนุษย์