ไข้ป่า

Cabin Fever หรือ ไข้ป่า ออกฉายในปี 2002 เป็นภาพยนตร์สยองขวัญที่กำกับโดย อีไล รอธ ที่เจาะลึกเข้าไปในโลกที่มืดมิดและน่าหวาดกลัวของไวรัสกินเนื้อที่สร้างความหายนะให้กับกลุ่มนักศึกษาจบใหม่ที่ไม่สงสัย ซึ่งเสี่ยงโชคเข้าไปในป่าเพื่อเฉลิมฉลองอิสรภาพที่เพิ่งค้นพบ ภาพยนตร์เริ่มต้นด้วยฉากที่แสดงให้เห็นถึงการฆาตกรรมที่น่าสยดสยอง ซึ่งเป็นตัวกำหนดน้ำเสียงของความสยองขวัญที่เปิดเผย อย่างไรก็ตาม เรื่องราวที่แท้จริงเริ่มต้นด้วยกลุ่มเพื่อนห้าคน ได้แก่ มาร์ซี (จอร์แดน แลดด์), เจฟฟ์ (เจมส์ เดอบิello), คาเรน (ไรเดอร์ สตรอง), พอล 'เดอะ คิด' (โจเอล คาร์เตอร์) และเบิร์ต (แมทธิว เฮล์มส์) ซึ่งเช่ากระท่อมที่อยู่ห่างไกลในป่าเพื่อเฉลิมฉลองการสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัย เมื่อมาถึง กลุ่มพบว่ากระท่อมตั้งอยู่ในพื้นที่ที่เงียบสงบโดยไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือ และพวกเขาตระหนักว่าพวกเขาจะต้องพึ่งพาซึ่งกันและกันเพื่อความอยู่รอด เมื่อค่ำคืนคลี่คลาย กลุ่มตัดสินใจที่จะดื่มด่ำกับการสังสรรค์ ดื่มกันอย่างหนัก และมีพฤติกรรมที่ดุเดือด ซึ่งสร้างบรรยากาศของความสนิทสนมและความประมาท การเฉลิมฉลองกลับกลายเป็นสิ่งที่เลวร้ายอย่างรวดเร็วเมื่อเจฟฟ์บาดขาจากมีดโกนที่ติดเชื้อ และกลุ่มตัดสินใจที่จะพยายามทำความสะอาดบาดแผลด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ อย่างไรก็ตาม โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว ความพยายามในการปฐมพยาบาลนี้ได้แพร่กระจายไวรัสที่ติดเชื้อในบาดแผลของเจฟฟ์ไปยังส่วนที่เหลือของกลุ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ ในตอนแรก อาการดูเหมือนเล็กน้อย โดยเจฟฟ์รู้สึกไม่สบายและผื่นแดงบ้าง อย่างไรก็ตาม เมื่อค่ำคืนผ่านไป ไวรัสจะเร่งตัวอย่างรวดเร็วและกลุ่มเริ่มตกเป็นเหยื่อของผลกระทบของมัน เมื่อมาร์ซี พอล และเบิร์ตเริ่มประสบกับความเจ็บปวดทรมานและรอยโรคที่ผิวหนังที่เกี่ยวข้องกับไวรัส พวกเขาตระหนักว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรก สถานการณ์ของกลุ่มเริ่มควบคุมไม่ได้เมื่อพวกเขาพยายามอย่างบ้าคลั่งเพื่อคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาและวิธีแก้ไขผลกระทบของไวรัส น่าเสียดายที่ความพยายามของพวกเขาล้มเหลวเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากไวรัสลุกลามอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกเขากลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าเกลียดและน่ารังเกียจ เมื่อไวรัสแพร่กระจาย กลุ่มก็หวาดระแวงและก้าวร้าวมากขึ้น และเส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงกับภาพลวงตาก็เริ่มพร่ามัว ในความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเอาชีวิตรอด พวกเขาหันมาต่อสู้กันและมีส่วนร่วมในการต่อสู้ที่โหดร้ายและการระเบิดที่รุนแรง ซึ่งสร้างบรรยากาศที่ตึงเครียดและน่ารบกวนตลอดทั้งภาพยนตร์ ในขณะเดียวกัน นอกกระท่อม ชาวบ้านที่น่ากลัวชื่อ Chutzpah (โจ สวอนเบิร์ก) เริ่มสะกดรอยตามและข่มขู่กลุ่ม โดยถูกดึงดูดด้วยเสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดและการปะทะกันอย่างรุนแรง เมื่อสถานการณ์ของกลุ่มยังคงเลวร้ายลง ชุตซ์ปาห์ พร้อมกับกลุ่มคนที่น่ากลัวไม่แพ้กัน เข้าใกล้กระท่อมอย่างรวดเร็ว โดยกระตือรือร้นที่จะใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายและความอนาธิปไตยภายใน เมื่อไวรัสแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และชาวบ้านกำลังบีบเข้ามาหาพวกเขา กลุ่มเผชิญกับความเป็นจริงที่น่าขนลุก นั่นคือเวลาของพวกเขากำลังจะหมดลง และพวกเขามักจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไปของไวรัส ในตอนจบที่น่าตกใจและน่ากลัว ภาพยนตร์ไปถึงจุดไคลแม็กซ์เมื่อสมาชิกของกลุ่มยอมจำนนต่อไวรัส โดยพบกับจุดจบที่น่าสยดสยองและไม่ละเว้น ตลอดทั้งเรื่อง อีไล รอธ สร้างบรรยากาศที่ตึงเครียดและน่ากระอักกระอ่วนได้อย่างเชี่ยวชาญ โดยดึงแรงบันดาลใจจากภาพยนตร์สยองขวัญคลาสสิก เช่น The Evil Dead และ Friday the 13th การใช้ภาพที่น่าสยดสยอง เอฟเฟ็กต์เชิงปฏิบัติ และดนตรีประกอบที่น่าขนลุกของรอธ มีส่วนช่วยให้เกิดความรู้สึกหวาดกลัวและไม่สบายใจโดยรวม สร้างประสบการณ์ที่สัมผัสได้สำหรับผู้ชม โดยสรุป Cabin Fever เป็นภาพยนตร์สยองขวัญที่น่าสะพรึงกลัวที่เจาะลึกเข้าไปในโลกที่มืดมิดและน่าหวาดกลัวของไวรัสกินเนื้อที่สร้างความหายนะให้กับกลุ่มนักศึกษาจบใหม่ที่ไม่สงสัย ด้วยภาพที่สื่อความหมาย บรรยากาศที่ตึงเครียด และจุดไคลแม็กซ์ที่น่าตกใจ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ต้องดูสำหรับแฟนหนังสยองขวัญ และมอบประสบการณ์ที่น่าจับใจและไม่สบายใจที่จะทำให้ผู้ชมแทบจะนั่งไม่ติด