Okuribito (Departures)

ในภาพยนตร์ดราม่าที่แสนกินใจและสะท้อนถึงจิตใจเรื่อง "Okuribito (Departures)" ผู้กำกับชาวญี่ปุ่นมากความสามารถ ทาคาชิ มิอิเกะ สำรวจธีมของการสูญเสีย อัตลักษณ์ และประสบการณ์ของมนุษย์ได้อย่างเชี่ยวชาญ ผ่านเรื่องราวของไดโกะ โคบายาชิ นักเชลโลผู้มากความสามารถแต่หมดศรัทธา หลังจากถูกเลิกจ้างจากวงออร์เคสตรา ไดโกะพบว่าตัวเองเคว้งคว้าง พยายามทำความเข้าใจกับการสูญเสียอัตลักษณ์ทางอาชีพของเขา และความตึงเครียดที่เกิดขึ้นกับความสัมพันธ์ของเขากับมิกะ ภรรยาของเขา เมื่อทั้งคู่เตรียมตัวย้ายกลับไปที่บ้านเกิดเล็กๆ ของไดโกะในชนบทของญี่ปุ่น เขาก็เริ่มเก็บตัวและหมดหวังมากขึ้น ในภาวะกึ่งกลางนี้เองที่ไดโกะได้รับโอกาสที่ไม่คาดฝัน นั่นคืองานเป็นผู้ช่วยสัปเหร่อ จากบริษัทจัดงานศพชื่อดังในโตเกียว Tsugawa Coffin สิ่งที่เริ่มต้นจากการเข้าใจผิดเกี่ยวกับลักษณะงาน (ไดโกะคิดว่าเขาสมัครงานที่บริษัทท่องเที่ยว) ค่อยๆ นำไปสู่การยอมรับอย่างเสียไม่ได้ ความรู้สึกรับผิดชอบ และความรู้สึกถึงเป้าหมายใหม่ ภายใต้การแนะนำของซัตสึกิ พี่เลี้ยงที่สูงวัยและมีความเมตตา สัปเหร่อผู้มากประสบการณ์และมีความสุขุม ไดโกะเริ่มต้นการเดินทางเพื่อค้นหาตัวเอง ที่นี่เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับความซับซ้อนและความศักดิ์สิทธิ์ของการเตรียมผู้เสียชีวิตสำหรับการอำลาครั้งสุดท้าย และด้วยความพยายามอย่างขยันขันแข็ง เขาเริ่มตระหนักถึงความสำคัญและความกินใจของงานบริการประเภทนี้ การที่ไดโกะได้สัมผัสกับโลกแห่งความตายนี้ ไม่เพียงแต่เป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตการทำงานของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นการเปลี่ยนแปลงส่วนตัวอย่างเข้มข้นอีกด้วย ในตอนแรก ความสัมพันธ์ของเขากับมิกะและชาวเมืองถูกทดสอบเมื่อเขาพยายามทำความเข้าใจกับแนวคิดเรื่องการช่วยเหลือผู้ที่จากไปให้ "จากไป" หรือเปลี่ยนผ่านไปยังอีกโลกหนึ่ง ทักษะการเล่นเชลโลของเขาถูกนำมาใช้ในที่สุดสำหรับเพลงงานศพแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม (ที่เรียกว่า 'shinigui') แต่น้ำหนักทางอารมณ์ของความเป็นจริงใหม่ของเขาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ความรู้สึกของการปลีกตัวที่เคยควบคุมดนตรีของเขาในฐานะนักเชลโลเริ่มเปิดทางให้เห็นถึงความสำคัญของการให้เกียรติผู้เสียชีวิต ความแตกต่างของการเอาใจใส่ที่งานนี้ต้องการจากไดโกะทำให้เขาได้สร้างความผูกพันอย่างลึกซึ้งกับมิกะ และพวกเขาร่วมกันนำทางอนาคตที่ไม่แน่นอนของพวกเขา ผ่านชุดภาพสเก็ตช์ที่กินใจและเป็นมนุษย์อย่างลึกซึ้ง "Okuribito (Departures)" สำรวจชีวิตของผู้ที่พบจุดประสงค์ในงานนี้อย่างเจ็บปวด ทั้งเจ้าของบ้านจัดงานศพในโตเกียวที่ลึกลับ และซัตสึกิที่สุขุมแต่ลึกลับ สัปเหร่อผู้มากประสบการณ์และเอาใจใส่ ผู้ที่เศร้าโศกและครอบครัวของผู้เสียชีวิตแต่ละคนที่ไดโกะพบเจอ มีส่วนช่วยในเรื่องราว: มีหญิงม่ายสูงอายุที่ไม่สามารถพูดได้ แสดงความขอบคุณด้วยน้ำตา แม่ที่ถูกความโศกเศร้ากัดกิน แต่ในที่สุดก็สามารถปล่อยลูกของเธอไปสู่ความว่างเปล่าแห่งความตายได้ ในการเผชิญหน้าเหล่านี้ "Okuribito (Departures)" นำเสนอวิสัยทัศน์ของมนุษยชาติที่แท้จริงและกินใจที่สุด ที่ซึ่งทุกท่าทางและการกระทำมีความสำคัญอย่างยิ่ง "Okuribito (Departures)" เป็นการสำรวจอารมณ์และความอ่อนแอของมนุษย์ที่เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง โดยมีฉากหลังเป็นวัฒนธรรมอันรุ่มรวยของญี่ปุ่น ในฐานะงานเขียนเชิงสร้างสรรค์ มันให้ความกระจ่างอย่างเชี่ยวชาญถึงความซับซ้อนและความแตกต่างของความสัมพันธ์ภายในครอบครัวชาวญี่ปุ่น ในขณะที่ต้องรับมือกับปัญหาพื้นฐานและสากล นั่นคือความหมายของความตาย ความสง่างามที่เรียบง่ายของเรื่องราว ควบคู่ไปกับความสมบูรณ์ทางอารมณ์ที่เป็นส่วนตัวอย่างลึกซึ้งและสัมผัสได้ถึงสากล ทำให้ "Okuribito (Departures)" เป็นผลงานชิ้นสำคัญของภาพยนตร์ญี่ปุ่น