Drop (หยดมรณะ)

ไวโอเล็ต วอล์คเกอร์ แม่ม่ายสาววัย 30 กว่าๆ ก้าวลงจากรถและเดินเข้าไปในร้านอาหารหรู ความตื่นเต้นประหม่าปรากฏบนใบหน้าของเธอ เป็นเวลาหลายปีแล้วนับตั้งแต่สามีของเธอเสียชีวิต และการที่จะกลับไปออกเดทอีกครั้งเป็นสิ่งที่น่ากังวล แต่เธออยู่คนเดียวมาสักพักแล้ว และความต้องการที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนก็แข็งแกร่งขึ้น คืนนี้เป็นคืนที่เธอจะลองเสี่ยงออกเดทกับเฮนรี่ ชายที่เธอรู้จักผ่านเพื่อน ขณะที่เธอเดินเข้าไปในร้านอาหาร ไวโอเล็ตก็รู้สึกประทับใจกับการตกแต่งที่หรูหราและการสนทนาที่ซับซ้อน เธอเห็นเฮนรี่รอเธออยู่ที่บาร์ และความรู้สึกประหลาดใจก็ถาโถมเข้ามา เขาหล่อเหลายิ่งกว่ารูปโปรไฟล์ของเขาเสียอีก ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์และดวงตาสีฟ้าที่เปล่งประกายเมื่อพวกเขาสบตากัน ช่วงเย็นเริ่มต้นด้วยความเก้อเขิน แต่เมื่อพวกเขาเริ่มสนทนากัน ไวโอเล็ตก็รู้สึกผ่อนคลายเมื่ออยู่กับเฮนรี่ เขาเป็นคนมีไหวพริบ ใจดี และมีอารมณ์ขันที่ทำให้เธอรู้สึกสบายใจ ขณะที่พวกเขาจิบเครื่องดื่มและลิ้มรสอาหารเรียกน้ำย่อย ไวโอเล็ตก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงขึ้น นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของบางสิ่งที่พิเศษหรือไม่ อย่างไรก็ตาม เมื่อค่ำคืนผ่านไป ความสนใจของไวโอเล็ตก็เริ่มลดลง เธอรู้สึกรำคาญมากขึ้นเรื่อยๆ กับข้อความที่ไม่คาดคิดจากหมายเลขที่ไม่รู้จักที่ส่งเข้ามาในโทรศัพท์ของเธออย่างต่อเนื่อง ตอนแรกเธอคิดว่าเฮนรี่อาจจะหยอกล้อเธอเล่นๆ แต่เมื่อข้อความยังคงไหลเข้ามาเรื่อยๆ เธอก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ข้อความนั้นสั้นและตรงประเด็น แต่เนื้อหาของมันทำให้ไวโอเล็ตขนลุก ผู้ส่งอ้างว่ากำลังเฝ้าดูเธออยู่ รู้รายละเอียดส่วนตัวเกี่ยวกับชีวิตของเธอ และขู่ว่าจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับเฮนรี่ให้เพื่อนของพวกเขารู้ ไวโอเล็ตพยายามปัดมันออกไปว่าเป็นเรื่องตลกหรือคนรักเก่าที่หึงหวง แต่ลึกลงไป เธอก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่น่ากลัวกำลังก่อตัวขึ้นได้ เมื่อค่ำคืนใกล้จะสิ้นสุดลง ความไม่สบายใจของไวโอเล็ตก็กลายเป็นความหวาดกลัวอย่างเต็มที่ เธอขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังขับรถกลับบ้านด้วยความเร็วสูง หัวใจของเธอเต้นระรัวด้วยความวิตกกังวล เฮนรี่สัมผัสได้ถึงความทุกข์ของเธอ และพยายามปลอบโยนเธอว่ามันเป็นแค่อดีตคนรักที่บ้าคลั่งหรือเบอร์โทรผิด แต่สัญชาตญาณของไวโอเล็ตกลับบอกว่าไม่ใช่ เธอรู้ว่านี่เป็นมากกว่าเรื่องตลก ไวโอเล็ตนอนไม่หลับในคืนนั้น จิตใจของเธอเต็มไปด้วยสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เธอคอยตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอเพื่อหาข้อความใหม่ๆ แต่สิ่งเดียวที่เธอได้รับคือข้อความเดียว: "ฉันจะคอยจับตาดูเธอเสมอ” ข้อความนั้นน่ากลัวเกินกว่าจะเป็นเรื่องตลก และความกลัวของไวโอเล็ตก็เปลี่ยนเป็นความโกรธ ใครคือคนๆ นี้ และทำไมพวกเขาถึงเลือกที่จะกำหนดเป้าหมายมาที่เธอ? วันรุ่งขึ้น ไวโอเล็ตบอกความลับกับเพื่อนของเธอ ซึ่งเปิดเผยว่าเฮนรี่มีอดีตที่ไม่ค่อยดีนัก ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับธุรกิจที่น่าสงสัย และทิ้งร่องรอยของความสัมพันธ์ที่พังทลายเอาไว้ ดวงตาของไวโอเล็ตเบิกกว้างเมื่อชิ้นส่วนต่างๆ เข้าที่ นี่อาจเป็นเหตุผลเบื้องหลังข้อความที่ไม่ระบุชื่อหรือไม่? ด้วยความมุ่งมั่นที่จะค้นหาความจริง ไวโอเล็ตตกลงที่จะพบกับเฮนรี่ที่ร้านกาแฟ แต่คราวนี้เธอมีข้อมูลอยู่ในมือขณะที่พวกเขาเผชิญหน้ากัน ท่าทีของเฮนรี่ก็เปลี่ยนไป และเพียงชั่วครู่เดียว ไวโอเล็ตก็เห็นประกายของบุคคลที่หลอกลวงที่เธอสงสัย "ฉันรู้ว่าเธอจะต้องคิดออก" เฮนรี่เยาะเย้ย ขณะที่เขาเปิดเผยความจริงเบื้องหลังข้อความที่ถูกทิ้ง "เธอเป็นแค่เบี้ยในเกมที่ใหญ่กว่ามาก และฉันเกรงว่าเธอจะเข้ามาเกี่ยวข้องมากเกินไปแล้ว” เมื่อเป็นเช่นนั้น ขอบเขตที่แท้จริงของแผนการของเฮนรี่ก็ชัดเจน เขาใช้ไวโอเล็ตเป็นเครื่องมือในการเล่นกับเธอ บงการเธอ และทำลายชื่อเสียงของเธอในที่สุด ขณะที่ไวโอเล็ตหนีออกจากร้านกาแฟทั้งน้ำตา เธอก็รู้ว่าช่วงเย็นของเธอได้พลิกผันไปในทางที่เลวร้าย รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ที่ทำให้เธอหลงใหลเมื่อวันก่อนได้เผยให้เห็นถึงฉากหน้าที่บิดเบี้ยว เธอสาบานว่าจะสร้างชีวิตใหม่ โดยพบกับความสบายใจในการสนับสนุนจากเพื่อนฝูง และเครื่องมือที่เธอจะใช้เพื่อเสริมสร้างศักยภาพให้กับตัวเองเพื่อต่อต้านผู้คนที่แสวงหาผลประโยชน์และทำร้ายเธอ การผจญภัยของไวโอเล็ตจะทำให้เธอสั่นคลอนแต่แข็งแกร่งขึ้น เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความยืดหยุ่นของเธอในการเผชิญหน้ากับความมืด และความสามารถของมนุษย์ในการหลอกลวง