ทะลุมิติ

ทะลุมิติ (From Beyond) เป็นภาพยนตร์สยองขวัญวิทยาศาสตร์ปี 1986 ที่เขียนบทโดย Dennis Paoli และกำกับโดย Stuart Gordon เรื่องราวหมุนรอบ Resonator สิ่งประดิษฐ์ล้ำสมัยที่คิดค้นโดยนักวิทยาศาสตร์ที่ฉลาดและแปลกประหลาด ดร. เคอร์ติส อาร์มิติจ อุปกรณ์ที่เป็นนวัตกรรมของอาร์มิติจคือ Resonator ได้รับการออกแบบมาเพื่อควบคุมสมองของมนุษย์ โดยแตะเข้าไปในญาณที่หกที่มักเข้าใจผิด ซึ่งก็คือความสามารถในการรับรู้และเชื่อมต่อกับโลกที่อยู่เหนือขอบเขตของประสาทสัมผัสทั้งห้าแบบดั้งเดิม ภาพยนตร์เริ่มต้นด้วยชุดของอาชญากรรมที่น่าสยดสยองและไม่สามารถอธิบายได้ ซึ่งไม่มีความเชื่อมโยงหรือแรงจูงใจที่ชัดเจน นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ไม่สบายใจที่ว่าเหยื่อทั้งหมดมีสมองที่ผิดรูปอย่างน่ากลัว เป็นผลมาจากความวุ่นวายและความสับสน อาร์มิติจถูกพบว่าเสียชีวิต เหยื่อจากการสร้างสรรค์ของเขาเอง โดยสมองของเขาถูกทำลายอย่างโหดร้ายและถูกทำลายโดย Resonator หนึ่งในเพื่อนร่วมงานและผู้ร่วมงานของอาร์มิติจ ดร. จอห์น เอลเลียตต์ เป็นพยานในเหตุการณ์ที่น่าสยดสยองและแทบจะหนีพ้นหายนะ อย่างไรก็ตาม ความบอบช้ำจากสิ่งที่เขาได้เห็นผลักดันให้เขาเข้าใกล้ความบ้าคลั่ง และในที่สุดเขาก็ถูกส่งตัวไปอยู่ในสถาบัน ถือว่าไม่เหมาะสมสำหรับสังคมเนื่องจากพฤติกรรมที่ผิดปกติของเขาและภาพนิมิตที่มืดมิดที่หลอกหลอนทุกช่วงเวลาที่เขาตื่น ปีผ่านไป และผู้มาใหม่ที่สถานบำบัดคือ ดร. แคทเธอรีน แมคมิเคิลส์ จิตแพทย์ที่ฉลาดหลักแหลมและมีเมตตา ซึ่งเชี่ยวชาญด้านผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความผิดปกติทางจิตที่มีลักษณะที่อธิบายไม่ได้และแปลกประหลาดโดยเฉพาะ เมื่อเธอเจาะลึกลงไปในจิตใจของผู้ป่วยที่มีปัญหาภายใต้การดูแลของเธอ เธอเริ่มหลงใหลในกรณีที่ลึกลับและเข้าใจยากของ ดร. เอลเลียตต์ ชายผู้ซึ่งสติปัญญาและความฉลาดของเธอเชื่อว่ามีศักยภาพที่จะได้รับการฟื้นฟูอย่างเต็มที่ การแสวงหาความรู้ที่ไม่ย่อท้อของดร. แมคมิเคิลส์และความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ต่องานของเธอขับเคลื่อนเธอไปสู่ข้อสรุปที่กล้าหาญ: นั่นคือ กุญแจสำคัญในการไขความลับเบื้องหลังภาวะจิตใจที่ดูเหมือนจะเอาชนะไม่ได้ของเอลเลียตต์อยู่ที่การสานต่องานของอาร์มิติจกับ Resonator แม้จะมีคำเตือนอย่างท่วมท้นจากเพื่อนร่วมงานของเธอและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจน ดร. แมคมิเคิลส์ตัดสินใจที่จะประกอบอุปกรณ์ใหม่ โดยมุ่งมั่นที่จะผลักดันขอบเขตของวิทยาศาสตร์ให้เกินขีดจำกัดของความเข้าใจของมนุษย์ เธอไม่รู้เลยว่าเมื่อเธอหมกมุ่นอยู่กับพลังงานลึกลับและนอกโลกที่แผ่ออกมาจาก Resonator ว่าอันที่จริงแล้วเธอกำลังพาตัวเองไปสู่การเดินทางที่อันตราย ซึ่งจะเปิดประตูสู่ดินแดนแห่งความสยดสยองและความมืดที่ไม่สามารถหยั่งถึงได้ เมื่อเธอเปิดใช้งาน Resonator เป็นครั้งแรก เธอทำลายโครงสร้างที่เปราะบางที่แยกความจริงของเราออกจากความกว้างใหญ่ที่ไม่มีใครสำรวจของความน่าสะพรึงกลัวที่ไม่ยอมลดละโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งเป็นจักรวาลคู่ขนานที่เป็นปฏิปักษ์ จักรวาลคู่ขนานพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นอาณาจักรที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่น่าเกลียดและกลายพันธุ์ที่ท้าทายกฎแห่งตรรกะและความเข้าใจของมนุษย์ทั้งหมด ในมิตินี้ ผู้อยู่อาศัยที่เรียกว่า "สิ่งมีชีวิต" เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว มีรูปลักษณ์ที่น่าขนลุกและเหนือธรรมชาติซึ่งยึดครองจิตใจของมนุษย์ ทำให้เหยื่อของมันจมดิ่งลงสู่ความบ้าคลั่งที่ทนไม่ได้ เมื่อการทดลองของดร. แมคมิเคิลส์กับ Resonator ทวีความรุนแรงมากขึ้น ผู้อยู่อาศัยในสถานบำบัดจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มพัวพันอยู่ในกระแสวนที่น่ากลัว ถูกดึงกรีดร้องเข้าไปในประตูสู่จักรวาลคู่ขนานอันมืดมิด ที่ซึ่งโลกใหม่แห่งความโหดร้ายที่ไม่อาจพรรณนาและความน่าสะพรึงกลัวที่เก่าแก่รออยู่ เมื่อเวลาสำหรับพวกเขาทั้งหมดเหลือน้อยลง มันก็กลายเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดว่ามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถยุติความสยดสยองที่ไม่ยอมลดละได้ นั่นคือ ดร. เอลเลียตต์ ผู้ซึ่งถือกุญแจสู่การทำลาย Resonator ในตอนจบสุดยอดของภาพยนตร์ ความผูกพันที่เปราะบางที่รวมความเป็นจริงและจักรวาลคู่ขนานเริ่มแตกสลาย คุกคามที่จะคลี่คลายโครงสร้างของทั้งสองอาณาจักร ด้วยสติสัมปชัญญะของเธอเองที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย ดร. แมคมิเคิลส์จึงถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความหวาดกลัวที่น่ากลัวที่เธอปลดปล่อยออกมาจากการยุ่งเกี่ยวกับพลังที่เธอแทบจะไม่เข้าใจ ในสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้ ดร. จอห์น เอลเลียตต์ ซึ่งได้รับการฟื้นฟูความสามารถอย่างเต็มที่แล้ว พบว่าตัวเองเผชิญหน้ากับความหวาดกลัวที่ไม่อาจบรรยายได้ซึ่งได้กลืนกินเพื่อนร่วมงานของเขา และต้องตัดสินใจอย่างยากลำบากซึ่งปิดผนึกชะตากรรมของโลกที่ถูกสาป