รอวันตาย

รอวันตาย

พล็อต

"รอวันตาย" เป็นภาพยนตร์สยองขวัญเขย่าขวัญปี 2010 ที่บอกเล่าเรื่องราวที่น่ากระอักกระอ่วนของความสัมพันธ์แม่ลูกที่ตึงเครียดจากความหวาดระแวงของแม่ ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอเรื่องราวความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างจีนน์และเพียร์ ลูกสาววัยรุ่นของเธอ หลังจากที่เพียร์ประสบอุบัติเหตุเฉียดตาย เรื่องราวเริ่มต้นด้วยจีนน์และเพียร์ที่พยายามเชื่อมต่อกัน ในขณะที่เพียร์เก็บตัวมากขึ้น ปิแอร์ เลอ เทสซิเออร์ ลุงผู้หวังดีของพวกเขา พยายามเข้ามาแทรกแซงและเชื่อมช่องว่างระหว่างจีนน์และเพียร์ เขาเตือนจีนน์ว่าพฤติกรรมของเพียร์อาจเป็นเรื่องปกติหลังจากประสบการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจที่เธอได้รับ อย่างไรก็ตาม จีนน์ยังคงไม่เชื่อ โดยคาดเดาว่าเพียร์ได้ 'นำบางสิ่งกลับมา' จาก 'อีกฝั่ง' เมื่อเรื่องราวย่ำแย่ลงและเพียร์หวาดระแวงมากขึ้นเรื่อยๆ จีนน์เริ่มสงสัยว่าเพียร์นำสิ่งที่เป็นอันตรายกลับมาจริงๆ ผู้คนเริ่มทำตัวแปลกๆ รอบตัวเพียร์ ส่งเสียงเหมือนสัตว์เล็กๆ แสดงพฤติกรรมผิดปกติ และมักจะจ้องมองเข้าไปในอวกาศโดยไม่มีอารมณ์ใดๆ บรรยากาศที่น่ากระอักกระอ่วนนี้สร้างความตึงเครียด ในขณะที่จีนน์เริ่มตรวจสอบเพิ่มเติมเกี่ยวกับกิจกรรมเหนือธรรมชาติที่เกิดขึ้นรอบตัวเพียร์ วันหนึ่ง หลังจากไปเยี่ยมเพื่อนของเธอ โคเล็ตต์ จีนน์ก็เชื่อมั่นว่าการปรากฏตัวที่เป็นอันตรายที่ดูเหมือนจะติดตามเพียร์มาได้เริ่มแสดงความรุนแรง ในเย็นวันนั้น หลังจากดูข่าวเกี่ยวกับการกินเนื้อคน จีนน์พบเพียร์ด้วยสีหน้าที่น่ากระอักกระอ่วนและอธิบายไม่ได้ ราวกับว่าสีหน้านั้นเป็น 'การเชื่อมต่อ' บางอย่าง สิ่งนี้ทำให้ความหวาดระแวงและความกังวลของจีนน์รุนแรงขึ้น ด้วยความมุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือเพียร์ จีนน์ได้เชิญผู้เชี่ยวชาญของปิแอร์มาเฝ้าดูเพียร์และพิจารณาว่าพฤติกรรมของเธอเป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติจริงๆ ค่อยๆ เส้นแบ่งการรับรู้ของจีนน์เริ่มพร่ามัว เธอเริ่มสงสัยทุกคนและทุกสิ่งรอบตัวเธอ ครอบครัว เพื่อน รวมถึงคนที่บันทึกชีวิตเธอให้กับผู้หญิงลึกลับคนนั้นในโทรทัศน์ ตลอดทั้งเรื่อง ภาพความทรงจำที่หลอกหลอนสอดแทรกกับตอนที่โหดร้ายและน่าสยดสยองของการมีปฏิสัมพันธ์ที่น่าสะพรึงกลัวของทั้งคู่ ทำให้ความรู้สึกหวาดกลัวและลางร้ายของภาพยนตร์ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ความสัมพันธ์ที่สับสนของพวกเขาทำให้บรรทัดฐานที่จีนน์และเพียร์เคยมีร่วมกันตึงเครียด ในที่สุด เมื่อคุณดูความเชื่อมโยงระหว่างจีนน์และเพียร์ ความลับที่น่ารำคาญก็คลี่คลาย ความตึงเครียดคลี่คลายลงบ้างเมื่อมีการเปิดเผยเกี่ยวกับประสบการณ์เฉียดตายของเพียร์ ความบอบช้ำทางจิตใจของเธอ มีแนวโน้มว่าจะปลดปล่อยสภาวะแห่งความโกลาหลหรือความชั่วร้ายนี้ออกมาในตัวเธอ หรือไม่? หลักฐานชิ้นหนึ่งยังคงหมุนวนด้วยความเร็วคลั่ง จนกระทั่งโชคชะตาที่น่าสะพรึงกลัวที่รอคอยเพียร์กลายเป็นความจริง

รอวันตาย screenshot 1
รอวันตาย screenshot 2
รอวันตาย screenshot 3

วิจารณ์

S

Scarlett

The opening disaster sequence finally justifies the film's Oscar nomination for visual effects – truly stunning. However, the three interwoven storylines don't quite achieve a magical chemical effect, instead weakening the plot and emotional impact. At over eighty years old, Eastwood, in this film, seems to be exploring his own future rather than simply telling a story about humanity and emotion.

ตอบกลับ
6/19/2025, 11:05:11 PM
V

Vivian

Clint Eastwood's storytelling pace grows ever more deliberate, and this time he juggles three slowly developing parallel narratives. After two hours of waiting, the story's climax proves disappointingly bland, even laughable. Only the young boy's tears manage to evoke any genuine emotion. The film's opening act, however, is quite strong, delivering a thrilling disaster sequence that doesn't overshadow the narrative. The early atmosphere of sadness and isolation is also masterfully created. Sadly, as the plot meanders, the emotional resonance fades, leaving very little impact by the end. Ultimately, it's the underwhelming script that lets the film down.

ตอบกลับ
6/18/2025, 3:03:46 AM
L

Lucas

This story champions the idea that like should marry like – a psychic absolutely needs to find a fellow psychic.

ตอบกลับ
6/17/2025, 5:05:33 PM
R

Raelynn

No surprise, it's a Clint Eastwood film! P.S. I just finished watching this last night, and then a tsunami actually hit Japan today...

ตอบกลับ
6/17/2025, 9:54:35 AM
M

Mabel

For the final encounter that lasts less than 30 minutes, the film spends three-quarters of its runtime on setup, which feels truly lengthy and convoluted. Moreover, the three storylines offer almost no clues or hints about how the characters are connected, making the viewing experience quite depressing. I still miss the Eastwood who told solid, grounded stories. However, it's also a pleasure for fans to see an accomplished veteran like him, unburdened by the need for acclaim, occasionally dabbling in something different in his twilight years.

ตอบกลับ
6/16/2025, 12:36:25 PM