ลูกขุนหมายเลข 2
พล็อต
ลูกขุนหมายเลข 2 เปิดตัวในปี 2008 เป็นภาพยนตร์แนวระทึกขวัญจิตวิทยา กำกับโดย กี่ ยุง ภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับจัสติน ทาเยอร์ เคมป์ ชายผู้รักครอบครัวที่พบว่าตัวเองอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อทางศีลธรรมเมื่อปฏิบัติหน้าที่เป็นลูกขุนในคดีฆาตกรรมที่ได้รับความสนใจอย่างสูง จัสติน เคมป์ นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและสามีที่น่ารัก ถูกเลือกให้เป็นคณะลูกขุนในคดีฆาตกรรมที่โด่งดัง ผู้ต้องหาคือ มาริโอ ซานเชซ ถูกกล่าวหาว่าฆาตกรรม เฮเลน อดีตภรรยาผู้ร่ำรวยของเขา ตั้งแต่เริ่มต้น จัสตินมีส่วนร่วมในคดีนี้เป็นพิเศษ โดยมีคำให้การของพยานสำคัญและหลักฐานที่ไม่อาจหักล้างได้ว่ามีสมาชิกอยู่ในที่พักของผู้เคราะห์ร้ายในคืนเกิดเหตุ ในฐานะสามีและพ่อที่ซื่อสัตย์ จัสตินเห็นอกเห็นใจครอบครัวและลูกๆ ของเหยื่อ ซึ่งชีวิตของพวกเขาต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลจากอาชญากรรมที่น่าสยดสยองนี้ เป็นผลให้ความขัดแย้งของจัสตินต่อการอ้างเหตุป้องกันตัวของซานเชซทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นและกล่าวโทษผู้ถูกกล่าวหา เมื่อเริ่มมีการพิจารณา จัสตินจับตามองมาริโออย่างวิพากษ์วิจารณ์เป็นเวลาหลายสัปดาห์ เขาหมดหวังในทุกช่วงเวลาที่ตื่นอยู่ และเฝ้าติดตามข่าวสารของคดีนี้ในสื่อต่างๆ บ่อยครั้ง แม้ว่าเขาจะต่อต้านการเสียชีวิตของผู้เคราะห์ร้ายอย่างกระตือรือร้น แต่จัสตินกลับขัดแย้งกับมุมมองของเพื่อนร่วมคณะลูกขุนอย่างไม่คาดฝันระหว่างการอภิปรายในวันแรกของการพิจารณา ประการแรก ในบรรดาคณะลูกขุนที่สำคัญคนอื่นๆ คือ ผู้สนับสนุนมาริโอที่เปิดเผยและมั่นใจ นักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์และผู้สนับสนุนเหยื่อที่ประกาศตนเองชื่อ ดาน่า วีดอน ท่าทางที่เร่าร้อนของดาน่าและความสามารถในการให้ข้อคิดเห็นที่ไม่ธรรมดา ดูเหมือนจะเสริมความแข็งแกร่งให้กับข้อโต้แย้งของเธอเกี่ยวกับการฆาตกรรมและได้รับการเคารพจากสมาชิกคณะลูกขุนคนอื่นๆ ของเธอ เธอได้รับการจับคู่ ในความแข็งแกร่งและการชักจูงโดยลูกขุนอีกสองคนที่คิดเหมือนกันซึ่งจัสติน struggle ด้วย และทำให้จุดยืนของจัสตินซับซ้อนขึ้น ในช่วงเวลาดังกล่าว คณะลูกขุนตรวจสอบหลักฐานจำนวนมากที่ต่อต้านมาริโอและเพิกเฉยต่อข้อโต้แย้งของดาน่าว่ามีหลักฐานบางอย่างที่ชี้ไปในทางอื่น ในช่วงเวลาหลายวันของการโต้เถียงที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ ความคิดของพวกเขากลับเปลี่ยนจาก การโต้เถียงไปสู่ความขัดแย้งและความเป็นปรปักษ์ เนื่องจากสมาชิกแต่ละคนพัฒนาทฤษฎีที่แตกต่างกัน ด้วยอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน และความกังวลที่แท้จริงเกี่ยวกับข้อกล่าวหาเกี่ยวกับอาชญากรรมที่น่าตื่นเต้นนี้ที่กดทับเขา ทำให้เกิดอารมณ์หดหู่ แยกตัว เกือบเฉยเมย คุกคามการกัดกร่อนความไว้วางใจของจัสตินในตำแหน่งของเขามากขึ้น เนื่องจากเหยื่อฆาตกรรมและทั้งสองฝ่ายตรงข้ามอ้างว่าคำตัดสินนี้ 'จะคงอยู่ตลอดไป ตราบเท่าที่พวกเขาทำ'
วิจารณ์
Adeline
Casting votes doesn't work, and neither do opinion leaders; you have to let everyone have their say. Only then can a wise consensus emerge.
Sofia
Knew this would be a great movie, just didn't expect it to be THIS great.
Owen
Prejudice, reasonable doubt. The ability to maintain skepticism at all times. Finally, when the verdict is reached, everyone silently puts on their coats and leaves. The table bears the marks of the massive upheaval that unfolded in the past hour and a half: ashtrays, crumpled paper, scattered documents, pens, and the knife. After the turmoil, the twelve men, no matter how stubbornly they clung to their prejudices before, now gleam with a light. This is the light of human progress.
Maeve
"We're not here to argue. We have a grave responsibility. I always thought that was the beauty of a democracy. We get a letter, we're told to come here and decide whether some person we've never known is guilty or not. No matter what we decide, we get no profit, no loss. That's what makes our country so strong." Brilliant! Outstanding script, direction, and performances across the board. ★★★★★
คำแนะนำ
