จ้าวแห่งแมลงวัน
พล็อต
เรื่องย่อของ จ้าวแห่งแมลงวัน: เมื่อเครื่องบินตกบนเกาะลึกลับและโดดเดี่ยว กลุ่มนักเรียนชายชาวอังกฤษก็ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแล ความตื่นเต้นและความสนิทสนมกันในตอนแรกระหว่างเด็กชายกลับกลายเป็นความวุ่นวายและอนาธิปไตยเมื่อพวกเขาพยายามเอาชีวิตรอดด้วยตนเอง ราล์ฟ หัวหน้ากลุ่ม พยายามสร้างระเบียบโดยการสร้างกฎเกณฑ์และระบบการปกครอง ในขณะที่แจ็ค เมอร์ริดิว ผู้มีเสน่ห์ดึงดูดแต่กระหายอำนาจ รับหน้าที่ล่าและจัดหาอาหารให้กลุ่ม เมื่อเวลาผ่านไป พฤติกรรมของเด็กชายก็เริ่มดุร้ายและป่าเถื่อนมากขึ้น พวกเขาสร้างสังคมดั้งเดิมของตนเอง โดยมี "กฎหมาย" ที่อิงจากความกลัวและการข่มขู่มากกว่าเหตุผลหรือศีลธรรม เส้นแบ่งระหว่างพฤติกรรมที่มีอารยธรรมและความป่าเถื่อนเริ่มเบลอ และความเสื่อมถอยของกลุ่มไปสู่ความวุ่นวายและความรุนแรงก็เร่งตัวขึ้น ในขณะเดียวกัน สัตว์ร้ายที่ร่ำลือกันว่าซ่อนตัวอยู่ในป่า กลับกลายเป็นจุดสนใจของความกลัวและความเชื่อโชคลางของเด็กชาย ในที่สุดสิ่งมีชีวิตในตำนานนี้ก็ถูกเปิดเผยว่าเป็นนักบินที่เสียชีวิตซึ่งกำลังเน่าอยู่บนชายหาด แต่ก่อนที่มันจะทำหน้าที่เป็นตัวเร่งให้กลุ่มเสื่อมโทรมไปสู่ความป่าเถื่อนมากยิ่งขึ้น เมื่อนวนิยายดำเนินไป ราล์ฟและแจ็คก็ขัดแย้งกันมากขึ้นเรื่อยๆ ความแตกต่างของพวกเขาเป็นการสะท้อนถึงความขัดแย้งพื้นฐานระหว่างอารยธรรมและความป่าเถื่อน เปลือกหอยสังข์ ซึ่งเดิมใช้เรียกประชุมและรักษาระเบียบ กลับกลายเป็นสัญลักษณ์ของการสูญเสียความไร้เดียงสาของเด็กชายและความไม่สามารถในการปกครองตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในท้ายที่สุด ความเสื่อมถอยของกลุ่มไปสู่ความวุ่นวายก็เสร็จสมบูรณ์ เด็กนักเรียนที่ครั้งหนึ่งเคยไร้เดียงสาและไร้ประสบการณ์ได้กลายเป็นคนป่าที่โหดร้ายและป่าเถื่อน สะท้อนให้เห็นถึงด้านมืดของธรรมชาติมนุษย์ที่ถูกเปิดเผยเมื่ออารยธรรมถูกลิดรอน นวนิยายจบลงด้วยความรู้สึกถึงความหลีกเลี่ยงไม่ได้อันน่าเศร้า ในขณะที่ชะตากรรมของเด็กชายทำหน้าที่เป็นคำเตือนเกี่ยวกับอันตรายของอำนาจที่ไม่ถูกตรวจสอบและแนวโน้มการทำลายล้างที่สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อละทิ้งบรรทัดฐานทางสังคม
วิจารณ์
Summer
When a group of boys crash-land on an island, they think they're the last survivors—until they realize their inner "Lord of the Flies." Leadership battles and a little greed make this more than just a plane crash; it's a full-blown survival game with no rules. Who knew being stranded could reveal so much about human nature? And who really needs a compass when you've got a little socialdarwinism in your pocket?