บุรุษเพศ

ในภาพยนตร์เรื่อง บุรุษเพศ (Men) ฮาร์เปอร์ (เจสซี บัคลีย์) เป็นตัวละครที่ซับซ้อนและมีปัญหาอย่างมาก ชีวิตของเธอเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่อาจแก้ไขได้จากความสูญเสียส่วนตัวอันน่าเศร้า เราเห็นความสูญเสียนี้ผ่านฉาก回回回รำลึกความหลังที่กระจัดกระจาย ประกอบร่างการเล่าเรื่องชีวิตของฮาร์เปอร์ก่อนที่เธอจะถอยกลับไปสู่ชนบทอังกฤษที่งดงามราวภาพวาด เพื่อแสวงหาความปลอบประโลมและความสงบสุข ในฐานะหญิงสาวที่เคยประสบกับความเจ็บปวดอย่างใหญ่หลวง ฮาร์เปอร์แสดงออกถึงความเปราะบางทางอารมณ์อย่างดิบเถื่อน บังคับให้สภาพแวดล้อมของเธอกลายเป็นส่วนขยายของโลกภายในที่ปั่นป่วนของเธอ ความงามอันเงียบสงบของเนินเขาที่ทอดตัว ทิวป่าที่เขียวชอุ่ม และหมู่บ้านที่แปลกตา ทำหน้าที่เป็นจุดตัดกับความวุ่นวyายภายในของฮาร์เปอร์ ทำให้บรรยากาศรู้สึกราวกับเป็นตัวละครด้วยตัวมันเอง เมื่อเธอมาถึง ฮาร์เปอร์ได้พบกับเบน (ฮาร์วีย์ สคริมชอว์) วัยรุ่นที่เงียบและครุ่นคิด ซึ่งกลายเป็นเพื่อนบ้านคนสำคัญของเธอ ในขั้นต้น ปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นไปอย่างไม่แน่นอนและระมัดระวัง ขณะที่ฮาร์เปอร์พยายามที่จะประนีประนอมโลกภายในของเธอกับความเงียบสงบอ่อนโยนของชนบท ผ่านเบน เราได้เห็นแวบหนึ่งอดีตของฮาร์เปอร์ ความสัมพันธ์ของเธอ และเหตุการณ์ที่นำพาเธอมายังสถานที่อันโดดเดี่ยวแห่งนี้ อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าฮาร์เปอร์ก็รู้สึกกระสับกระส่ายมากขึ้นเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวที่ไม่น่าไว้วางใจแฝงตัวอยู่เลยขอบเขตการรับรู้ของเธอ ในตอนแรก ความรู้สึกนี้ถูกมองข้ามว่าเป็นความหวาดระแวงหรือความวิตกกังวลที่เกิดจากความเศร้าโศก อย่างไรก็ตาม เมื่อความตึงเครียดเพิ่มขึ้น ก็เป็นที่ชัดเจนว่าแท้จริงแล้วมีพลังชั่วร้ายกำลังทำงานอยู่ ปรากฏตัวในรูปร่างของชุมชนที่อาศัยอยู่ในชนบทและป่าดงดิบ เมื่อความตึงเครียดเพิ่มสูงขึ้น ภาพยนตร์เรื่องนี้สำรวจพลวัตของชุมชนชนบทอังกฤษ ความเงียบที่เป็นรหัส และเส้นแบ่งที่มักจะพร่ามัวระหว่างมิตรและศัตรูได้อย่างเชี่ยวชาญ ฮาร์เปอร์พบว่าตัวเองกำลังนำทางในโลกที่ซับซ้อนนี้ ที่ทุกคนดูเหมือนจะซ่อนความลับหรือเก็บงำปีศาจของตนเอง บรรยากาศนี้กดขี่มากขึ้นเรื่อยๆ บังคับให้ฮาร์เปอร์เผชิญหน้ากับแง่มุมที่มืดมนกว่าของธรรมชาติมนุษย์และจิตใจของเธอเอง ตลอดทั้งเรื่อง การแสดงที่ยอดเยี่ยมของบัคลีย์นำพาความลำบากของฮาร์เปอร์มาสู่แถวหน้า ทำให้เธอเป็นตัวเอกที่หลากหลายและเข้าถึงได้ ตัวละครของฮาร์เปอร์แสดงออกถึงความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะรับมือกับอดีตของเธอ แม้ว่ามันจะหมายถึงการเผชิญหน้ากับความกลัวที่ลึกที่สุดที่หลอกหลอนเธอ การขับเคลื่อนนี้ผลักดันการเล่าเรื่องไปข้างหน้า สร้างความรู้สึกไม่สบายใจและความตึงเครียดที่ขับเคลื่อนเรื่องราวไปสู่จุดไคลแม็กซ์ การใช้ภาพยนตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่มีอะไรที่น่ายกย่อง จับภาพอารมณ์และพื้นผิวที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาของชนบทอังกฤษได้อย่างงดงาม ผู้กำกับ อเล็กซ์ การ์แลนด์ ใช้บรรยากาศที่น่ากังวลและกดขี่อย่างมาก เพื่อเน้นย้ำถึงความไม่สบายใจและความสิ้นหวังที่เพิ่มมากขึ้นของฮาร์เปอร์ รูปแบบภาพนี้ทำหน้าที่เป็นจุดตัดกับองค์ประกอบสยองขวัญพื้นบ้านที่สานทออยู่ทั่วเรื่อง ส่งผลให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มีกลิ่นอายแห่งลางร้ายที่ขับเคลื่อนเรื่องราวไปสู่บทสรุปที่น่าขนลุก บุรุษเพศ ตัวเลขที่ปรากฏในป่า อาศัยอยู่ในพื้นที่กึ่งกลางระหว่างความเป็นจริงและขอบเขตของความทรงจำและความกลัวที่มืดมนที่สุดของฮาร์เปอร์ 'บุรุษ' เหล่านี้เป็นทั้งการแสดงออกถึงจิตใจใต้สำนึกของฮาร์เปอร์และผลผลิตของพลวัตที่บิดเบี้ยวระหว่างชุมชนในชนบทและคนนอกอย่างฮาร์เปอร์เอง ท้ายที่สุดแล้ว บุรุษเพศ กลายเป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับพลังทำลายล้างที่หล่อหลอมเรา วิธีที่บาดแผลและความเจ็บปวดของเราสามารถบิดเบือนการรับรู้ของเราเกี่ยวกับโลกรอบตัวเรา และแนวคิดที่น่าสงสัยอยู่บ่อยครั้งในการค้นหาความปลอบประโลมหรือที่หลบภัยในสภาพแวดล้อมที่โดดเดี่ยว การเดินทางของฮาร์เปอร์ถือเป็นการสำรวจที่เจ็บปวดถึงความสามารถของมนุษย์ในการฟื้นตัวและความหวัง แม้ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด