คู่ขนาน

วาเนสซ่ายืนอยู่ริมทะเลสาบอันเงียบสงบ ความเงียบสงบช่างแตกต่างจากความวุ่นวายที่เกิดขึ้นภายในใจเธอ ความเศร้าโศกจากการสูญเสียลูกของเธอกดทับอยู่บนบ่าของเธออย่างหนัก ความเจ็บปวดที่คุกคามที่จะกลืนกินเธอ เธอลี้ภัยไปยังบ้านริมทะเลสาบอันโดดเดี่ยวแห่งนี้ด้วยความพยายามอย่างยิ่งที่จะหลีกหนีจากความเจ็บปวด เพื่อค้นหาความสบายใจ และเพื่อทำความเข้าใจกับการสูญเสียที่ไม่อาจจินตนาการได้ ขณะที่เธอมองออกไปยังผืนน้ำอันเงียบสงบ วาเนสสาสังเกตเห็นร่างหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเธอ ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกับตัวเธอทุกประการ ทั้งดวงตาสีเขียวที่เจิดจ้า ผมสีดำขลับ และสีหน้าแน่วแน่เหมือนกัน แต่มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับวาเนสซ่าอีกคนหนึ่ง ร่องรอยของความไม่แน่นอนที่ดูเหมือนจะเต้นระบำอยู่ในอากาศรอบตัวเธอ การโต้ตอบในช่วงแรกของพวกเธอแข็งทื่อและตึงเครียด ผู้หญิงทั้งสองระแวงในเจตนาของกันและกัน วาเนสซ่าอีกคนที่แนะนำตัวเองว่าอีวี่ดูเหมือนจะซ่อนความลับของตัวเองไว้ ขณะที่พวกเขาเดินไปตามริมทะเลสาบ อีวี่เปิดเผยข้อความลับที่สลักอยู่บนต้นไม้ใกล้เคียง: "ประตูเปิดแล้ว" วาเนสซ่าปัดมันทิ้งว่าเป็นเรื่องตลกหรือการไล่ล่าตามลม แต่คำพูดของอีวี่จุดประกายความอยากรู้อยากเห็นภายในตัวเธอ ในอีกไม่กี่วันต่อมา วาเนสซ่าพบว่าตัวเองถูกดึงดูดเข้าหาอีวี่อย่างอธิบายไม่ได้ บทสนทนาของพวกเขาเป็นเหมือนใยแมงมุมที่พันกันยุ่งเหยิงไปด้วยอารมณ์และความลับ อีวี่พูดถึงโลกที่เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นไม่ใช่สิ่งที่เป็นอยู่ โลกที่ประตูสู่พหุจักรวาลเป็นกุญแจสำคัญในการปลดล็อกความปรารถนาที่ลึกที่สุดและความกลัวที่มืดมนที่สุดของมนุษยชาติ แนวคิดนี้เป็นสิ่งที่วาเนสซ่าไม่เข้าใจ แต่ความเชื่อมั่นของอีวี่นั้นชัดเจน ขณะที่พวกเขาสืบสวนลึกลงไปในปริศนา พวกเขาค้นพบชุดสัญลักษณ์โบราณที่สลักอยู่บนต้นไม้และหินรอบๆ ทะเลสาบ สัญลักษณ์แต่ละอันดูเหมือนจะสอดคล้องกับอารมณ์ที่แตกต่างกัน ความถี่ที่แตกต่างกันของประสบการณ์ของมนุษย์ วาเนสซ่าเริ่มรู้สึกถึงพลังงานแปลกๆ ที่แผ่ออกมาจากสัญลักษณ์ ราวกับว่าพวกเขากำลังเรียกหาเธอในระดับพื้นฐาน อีวี่เปิดเผยว่าสัญลักษณ์เหล่านี้เป็นแผนที่ เป็นกุญแจสำคัญในการปลดล็อกประตูที่แบ่งแยกจักรวาลคู่ขนาน เธอเชื่อว่าพหุจักรวาลมีพลังที่จะพาผู้คนกลับมาจากความตาย เพื่อฟื้นฟูคนที่รักที่จากไปตลอดกาล วาเนสซ่าที่ยังคงงุนงงกับการสูญเสียของตัวเอง ถูกฉีกออกเป็นสองทางระหว่างความหวังและความสงสัย ขณะที่พวกเขาสำรวจสัญลักษณ์ต่อไป พวกเขาได้พบกับบุคคลลึกลับที่รู้จักกันในชื่อ "สถาปนิก" สิ่งมีชีวิตลึกลับนี้อ้างว่าเป็นผู้สร้างประตูสู่พหุจักรวาล ซึ่งเป็นประตูสู่ความเป็นไปได้และเส้นเวลาที่ไม่มีที่สิ้นสุด สถาปนิกพูดถึงโลกที่ความเศร้าโศกและความเจ็บปวดเป็นเพียงภาพลวงตา ที่ทุกคนได้รับโอกาสที่จะหวนรำลึกถึงความทรงจำที่หวงแหนที่สุดของพวกเขา สถาปนิกยื่นข้อเสนอที่เป็นไปไม่ได้ให้กับวาเนสซ่า: จะต้องติดอยู่กับความเจ็บปวดและความเศร้าตลอดไป หรือเสี่ยงโชคกับประตูสู่พหุจักรวาล ดูเหมือนว่าอีวี่ได้ข้ามไปแล้ว หายเข้าไปในทางเดินเขาวงกตของพหุจักรวาล สถาปนิกอ้างว่าตอนนี้อีวี่เป็นส่วนหนึ่งของเส้นเวลาใหม่ ที่ซึ่งเธอพบจุดประสงค์ใหม่และอยู่อย่างสงบ วาเนสซ่าตระหนักถึงความจริงอันน่ากลัวว่าไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่สูญเสียคนที่รัก ทุกจักรวาล ทุกความเป็นจริง มีเรื่องราวความเศร้าและความสูญเสียของตัวเอง แต่ถึงกระนั้น ประตูสู่พหุจักรวาลก็มอบความหวังริบหรี่ สัญญาว่าแม้ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด ก็ยังมีโอกาสที่จะได้รับการไถ่บาป เพื่อการปิดฉาก เมื่อเดิมพันสูงขึ้น วาเนสซ่าก็ถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความกลัวของเธอเองในการสูญเสียมากยิ่งขึ้น เธอจะเสี่ยงโชคกับประตูสู่พหุจักรวาล หรือเธอจะผูกมัดอยู่กับความเศร้าโศกของเธอตลอดไป การตัดสินใจเป็นของเธอ และของเธอแต่เพียงผู้เดียว เสียงกระซิบของสถาปนิกก้องกังวานไปตามทางเดินแห่งกาลเวลา กระตุ้นให้เธอก้าวเข้าสู่สิ่งที่ไม่รู้จัก วาเนสซ่าคู่ขนานหายตัวไปในทะเลสาบ ทิ้งข้อความลับไว้บนผิวน้ำ: "ทางเลือกเป็นของคุณเสมอ" ระลอกจากการหายตัวไปของเธอยังคงแพร่กระจายออกไป แบกรับเสียงสะท้อนของความเป็นไปได้นับไม่ถ้วน ขณะที่วาเนสซ่ายืนอยู่ ณ จุดเริ่มต้น ก้ำกึ่งระหว่างความเศร้าโศกและความเป็นไปได้ โดยมีประตูสู่พหุจักรวาลกวักมือเรียกเธอไปยังอนาคตที่ไม่แน่นอนและไร้ขีดจำกัด