คืนสู่ดินแดนมหัศจรรย์ออส

โดโรธีพบว่าตัวเองอยู่ในสถานบำบัดที่มืดมิดและน่าขนลุก ล้อมรอบไปด้วยบุคคลแปลกประหลาดและน่ากลัว ความทรงจำของเธอเกี่ยวกับออสเริ่มเลือนลาง ถูกแทนที่ด้วยความเป็นจริงอันโหดร้ายของสถานพยาบาลจิตเวช อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเธอก็เตะตาเด็กสาวชื่อ โดโรธี เกล ซึ่งดูเหมือนจะติดอยู่ในสถานบำบัดพร้อมกับเธอ โดโรธีทั้งสองเริ่มสื่อสารและแบ่งปันเรื่องราวกัน และเป็นที่ชัดเจนว่าพวกเธอเป็นคนเดียวกัน ถูกส่งตัวเข้าไปในกำแพงของสถานบำบัด เมื่อพวกเขาเดินทางผ่านทางเดินเขาวงกตและทางเดินที่น่าขนลุก พวกเขาก็ได้พบกับกลุ่มผู้ป่วยที่มีอาการทางประสาท ซึ่งดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาโดยความเข้าใจผิดของตัวเอง ฮิกคอรี่ อดีตทหารที่ความทรงจำเกี่ยวกับการรบกำหนดตัวตนของเขา หัวของหุ่นไล่กา ซึ่งถูกเย็บติดกับตุ๊กตาแต่ยังคงไว้ซึ่งไหวพริบและประชดประชัน และชาวมินชกิ้นที่พิการและนั่งรถเข็นวีลแชร์ ซึ่งมีความเศร้าลึกซึ้ง ขณะที่นำทางอยู่ในโลกเหนือจริงของสถานบำบัด โดโรธีค้นพบชุดของเบาะแสและสัญลักษณ์ที่ซ่อนอยู่ซึ่งสลักไว้บนผนัง นำเธอไปสู่เด็กสาวลึกลับที่ช่วยชีวิตเธอไว้ ขณะที่เธอคลี่คลายความลึกลับ เธอก็เปิดเผยธรรมชาติที่มืดมนและโหดร้ายของกลุ่มคนที่ลักพาตัวเธอไป ซึ่งก็คือแพทย์ที่สถานบำบัด ที่ทำการทดลองกับผู้ป่วยโดยใช้การผสมผสานระหว่างการบงการทางจิตวิทยาและการทรมานทางร่างกาย ในขณะเดียวกัน โดโรธียังเริ่มค้นพบจุดประสงค์อันน่ากลัวเบื้องหลังการกลับมายังออสของเธอ ซึ่งเป็นดินเเดนเเห่งการสร้างสรรค์ของเธอเอง เกิดจากจินตนาการเเละความกลัวของเธอ มันคือโลกที่บิดเบี้ยวเเละมหัศจรรย์ เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์เเละความอัศจรรย์ เเต่ก็เต็มไปด้วยอันตรายเเละความไม่เเน่นอน เมื่อเธอขุดลึกลงไป เธอก็ค้นพบกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว เช่น ชาววีลเลอร์ เเละวีล ซึ่งเป็นผู้บังคับใช้เจ้าหญิงมอมบีผู้โหดร้าย ผู้ปกครองโลกที่บิดเบี้ยวนี้ ขณะที่โดโรธีนำทางข้ามพรมแดนอันเปราะบางระหว่างจิตใจของเธอเองกับโลกเเห่งออส เธอเริ่มตระหนักว่าสติสัมปชัญญะของเธอกำลังถูกคุกคาม การยึดมั่นในความเป็นจริงของเธอเริ่มบั่นทอนลง เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงเเละจินตนาการเริ่มพร่าเลือน เพื่อนใหม่ของเธอ ฮิกคอรี่ หุ่นไล่กา เเละชาวมินชกิ้น เริ่มไม่มั่นคงมากขึ้นเรื่อยๆ เเละโดโรธีเริ่มสงสัยว่าเธอสามารถไว้ใจพวกเขาได้หรือไม่ หรือว่าพวกเขาก็เป็นผลผลิตจากความคิดที่เเตกสลายของเธอเอง ขณะที่เธอเผชิญหน้ากับพลังมืดที่จับตัวเธอมา โดโรธีค้นพบว่าความทรงจำเเละประสบการณ์ของเธอถูกบงการโดยเเพทย์ เเละการกลับมายังออสของเธอเป็นเพียงการฉายภาพจากจิตใต้สำนึกของเธอเอง ซึ่งเป็นการพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะหลีกหนีจากความน่ากลัวเเละความบอบช้ำทางจิตใจที่เธอได้รับที่สถานบำบัด ท้ายที่สุด โดโรธีต้องเผชิญหน้ากับศัตรูร้ายกาจ บุคลิกของการเป็นบ้าของเธอ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์โดยบุคคลลึกลับเเห่งโนมคิง ซึ่งเป็นตัวเเทนของมุมที่มืดมนที่สุดในจิตใจของเธอเอง ขณะที่การต่อสู้ระหว่างจิตสำนึกเเละจิตใต้สำนึกของเธอดำเนินต่อไป โดโรธีถูกบังคับให้เลือกระหว่างการยึดมั่นในความเป็นจริงของเธอ กับความปรารถนาอย่างยิ่งยวดที่จะกลับไปยังออส ดินเเดนที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของทั้งอิสรภาพเเละการถูกกักขังของเธอ