เสียงกรีดร้องแผ่วเบาแห่งฤดูร้อน

ในหมู่บ้านบนภูเขาอันห่างไกลของคুরুคุมะ อากาศอบอวลไปด้วยเสียงกระซิบของความชั่วร้ายโบราณที่หลับใหล รอคอยช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบที่จะโจมตี ที่นี่คือที่ที่เคอิจิ มาเอดะ จิตวิญญาณที่อ่อนเยาว์และประทับใจง่าย เริ่มต้นฤดูร้อนที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล เคอิจิถูกส่งตัวมายังหมู่บ้านแห่งนี้โดยพ่อแม่ของเขา ในตอนแรกเขารู้สึกลังเลที่จะทิ้งชีวิตเก่าไว้เบื้องหลัง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเริ่มสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับกลุ่มเด็กผู้หญิง รวมถึงเอมิโกะ ยูมิ และฮิโรมิ เขาเริ่มรู้สึกถึงความผูกพันที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า สาดแสงสีทองลงบนหมู่บ้าน บรรยากาศก็เริ่มเงียบสงบ เด็กผู้หญิงทุกคนที่มีอายุระหว่าง 10 ถึง 14 ปีดูเหมือนจะรวบรวมจิตวิญญาณอันไร้กังวลของวัยรุ่น รอยยิ้มและเสียงกระซิบของพวกเขาล่องลอยไปตามสายลมขณะที่พวกเขาสำรวจป่าและเล่นในทะเลสาบใกล้เคียง เคอิจิซึ่งในตอนแรกรู้สึกลังเลที่จะเข้าร่วมในกิจกรรมเหล่านั้น ในไม่ช้าก็พบว่าตัวเองถูกดึงเข้าไปในวงสนทนาที่ใกล้ชิดของพวกเขา และเขาเริ่มสัมผัสกับความสุขของการสร้างมิตรภาพกับเด็กผู้หญิงเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศอันแสนสุขเริ่มสั่นคลอนเมื่อหมู่บ้านเริ่มประสบกับคดีฆาตกรรมที่น่าสยดสยองและอธิบายไม่ได้ ทุกฤดูร้อน เด็กในท้องถิ่นดูเหมือนจะหายตัวไปโดยไม่ผิดพลาด แล้วกลับมาปรากฏตัวอีกครั้งในอีกไม่กี่วันต่อมา ร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น และจิตใจของพวกเขาแตกสลาย เมื่อชาวบ้านพยายามปัดเป่าเหตุการณ์เหล่านี้ว่าเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ เคอิจิเริ่มรู้สึกว่ามีบางสิ่งชั่วร้ายแฝงตัวอยู่เบื้องหลัง ความสงสัยที่เพิ่มขึ้นของเคอิจิในตอนแรกได้รับการตอบโต้ด้วยการปฏิเสธจากเพื่อนๆ ของเขา ซึ่งดูเหมือนจะไม่รู้ถึงความมืดมิดที่ปกคลุมหมู่บ้านของพวกเขา เมื่อเขาเริ่มสืบสวนเพิ่มเติม เขาค้นพบเบาะแสที่เป็นปริศนาที่ชี้ให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมของเพื่อนและครอบครัวของเขา หลักฐานเพิ่มขึ้น และเคอิจิเริ่มมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่ารอยยิ้มที่ดูเหมือนไร้เดียงสาของผู้หญิงซ่อนความจริงอันน่ากลัวไว้ ชาวบ้านที่ดูเหมือนจะลุ่มหลงอยู่กับพลังที่มองไม่เห็น ยังคงประกอบพิธีกรรมประจำปีของพวกเขาโดยแสร้งทำเป็นว่าคดีฆาตกรรมไม่มีอยู่จริง ซึ่งเป็นความหวาดกลัวหมู่ที่ใกล้เคียงกับความพิกลพิการ เมื่อเคอิจิเข้าไปพัวพันกับการค้นหาความจริงมากขึ้น เขาก็เริ่มรู้สึกโดดเดี่ยวจากเพื่อนๆ และชุมชนโดยรวม เด็กผู้หญิงที่เคยใกล้ชิดกับเขากลับดูเหมือนกำลังซ่อนความลับ รอยยิ้มและเสียงกระซิบของพวกเขากลายเป็นการจ้องมองที่น่ากลัว บรรยากาศในหมู่บ้านมีชีวิตเป็นของตัวเองราวกับว่าแผ่นดินนั้นมีชีวิตและหล่อเลี้ยงความกลัวและหวาดกลัวที่แผ่ซ่านไปทั่วผู้คน โลกของเคอิจิกลับตาลปัตรเมื่อเขาติดอยู่ในฝันร้ายที่มีชีวิตซึ่งเขาไม่สามารถหนีรอดได้ โครงสร้างของความเป็นจริงเริ่มบิดเบี้ยว และเคอิจิเริ่มตั้งคำถามกับความสมเหตุสมผลของตัวเองเมื่อชาวบ้านเริ่มคุ้นเคยกับความหวาดกลัวที่อยู่รอบตัวพวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ เคอิจิถูกฉีกขาดระหว่างความภักดีต่อเพื่อนๆ และความรู้สึกไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้น เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงอันน่ากลัวที่ซ่อนเร้นอยู่ตรงหน้ามาโดยตลอด เขาจะสามารถเปิดเผยความลับที่ปกคลุมหมู่บ้านได้หรือไม่ หรือเขาจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไปของความชั่วร้ายที่ซุ่มซ่อนอยู่ภายใน? เส้นแบ่งระหว่างความเป็นจริงและความบ้าคลั่งเริ่มพร่าเลือน และเมื่อฤดูร้อนดำเนินไป เคอิจิพบว่าตัวเองกำลังจ้องมองลงไปในห้วงอเวจีที่คุกคามที่จะกลืนกินพวกเขาทั้งหมด ท้องฟ้าที่เคยแจ่มใสกลับกลายเป็นเมฆครึ้มด้วยความหวาดกลัว และเสียงกระซิบของเด็กผู้หญิงดูเหมือนจะแฝงไปด้วยเจตนาร้าย ฤดูร้อนที่เคยสงบสุขของเคอิจิได้กลายเป็นการเดินทางสู่ใจกลางความมืดมิด และเขาต้องนำทางไปในภูมิประเทศที่เหมือนฝันร้ายนี้เพื่อค้นหาความจริง เขาจะสามารถหลบหนีจากเงื้อมมือของกองกำลังชั่วร้ายของหมู่บ้านได้หรือไม่ หรือเขาจะยอมจำนนต่อความสยดสยองแบบเดียวกับที่คร่าชีวิตเด็กคนอื่นๆ มาก่อนหน้านี้? คำตอบซ่อนอยู่ในป่าบิดเบี้ยวของคুরুคุมะ ที่ซึ่งความจริงได้รับการปกป้องโดยผู้ที่ยอมตายแทนที่จะพูด