จมหรือว่าย

ในภาพยนตร์ที่แสนกินใจและมักจะตลกขบขันเรื่อง "จมหรือว่าย" นักเขียนและผู้กำกับชาวฝรั่งเศส Julien Rambault ถ่ายทอดการต่อสู้ดิ้นรนของชายวัยกลางคนได้อย่างเชี่ยวชาญ ที่ต้องผจญกับโรคซึมเศร้า ก่อนที่จะพบแหล่งปลอบใจและจุดมุ่งหมายที่ไม่น่าเป็นไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ นั่นคือ ทีมว่ายน้ำ synchronised ชายล้วน Bertrand ชายวัย 40 ปีจากปารีส กำลังต่อสู้กับโรคซึมเศร้ามาเป็นเวลาสองปีที่ยาวนานและยากลำบาก แม้จะพยายามอย่างเต็มที่ แต่เขาก็พบว่าตัวเองไม่สามารถรวบรวมพลังงานเพื่อจัดการกับงานที่เล็กที่สุดได้ นับประสาอะไรกับการกลับมาเชื่อมต่อกับความปรารถนาในชีวิตของเขา กิจวัตรประจำวันของเขาเต็มไปด้วยพิธีกรรมการกินยา เช่นเดียวกับคำพูดให้กำลังใจจากภรรยาผู้ใจเย็นของเขา แต่ความน่าเบื่อของชีวิตของเขากลับดูเหมือนจะทำให้เขาหายใจไม่ออก ทำให้เขาต้องค้นหาประกายไฟเพื่อจุดประกายความรู้สึกของเขาอีกครั้ง ชีวิตของ Bertrand ห่างไกลจากชีวิตที่สดใสและไร้กังวลที่เขาเคยเป็นมา อาชีพที่ครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรืองของเขาในฐานะผู้บริหารด้านการตลาดได้ถูกแทนที่ด้วยกิจวัตรประจำวันที่น่าเบื่อหน่ายของการกินยาและการเดินโซเซผ่านวันที่ดูเหมือนจะผสมผสานเข้าด้วยกันอย่างราบรื่น ภรรยาของเขา ซึ่งเป็นสัญญาณแห่งการสนับสนุนตลอดการต่อสู้ดิ้นรนของเขา เริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อความหดหู่ใจของ Bertrand ยังคงส่งผลกระทบอย่างหนักต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา เบื้องหลังที่มืดมนนี้เองที่ Bertrand เริ่มต้นการเดินทางที่ไม่คาดฝัน ซึ่งจะพาเขาไปสู่ห้วงลึกของความเปราะบางของตัวเอง และท้ายที่สุด ไปสู่สถานที่แห่งอิสรภาพที่ไม่คาดฝัน ขณะที่เขาเริ่มไปที่สระว่ายน้ำในท้องถิ่นบ่อยขึ้น Bertrand เริ่มสังเกตกลุ่มผู้ชายที่เข้าร่วมการว่ายน้ำ synchronised ในมุมมองที่ยังไม่ได้รับการฝึกฝนของเขา การแสดงของพวกเขาดูเหมือนเป็นภาพที่ไร้สาระ เป็นการผสมผสานระหว่างความแข็งแกร่งและความฉูดฉาด อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นท่าเต้นที่ไร้รอยต่อและความกระตือรือร้นอย่างเต็มที่ของพวกเขา บางสิ่งก็กระตุ้นภายในตัวเขา Bertrand เข้าหา Bruno (Éric Elmosnino) โค้ชของกลุ่ม ซึ่งเป็นบุคคลที่ฉูดฉาดและมีเสน่ห์ พร้อมกับความหลงใหลในการว่ายน้ำ synchronised ในขั้นต้น Bruno รู้สึกงงงวยกับความสนใจอย่างกะทันหันของ Bertrand และทีมของเขาก็ตกใจกับการปรากฏตัวของคนแปลกหน้าเช่นกัน ถึงกระนั้นก็ตาม ความอยากรู้อยากเห็นของ Bertrand ค่อยๆ มีชัย และในที่สุดเขาก็โน้มน้าวให้ Bruno อนุญาตให้เขาเข้าร่วมทีม เมื่อ Bertrand เริ่มเข้าร่วมในการฝึกซ้อมของทีม เขาก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าการว่ายน้ำ synchronised นั้นห่างไกลจากภาพที่สนุกสนานทางน้ำที่เขาจินตนาการไว้ในตอนแรก มันต้องมีวินัย ความไว้วางใจ และเหนือสิ่งอื่นใด ความเต็มใจที่จะเปราะบาง ทีมซึ่งประกอบด้วยกลุ่มผู้ชายที่หลากหลาย จากหลากหลายสาขาอาชีพ เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของประสบการณ์ที่แบ่งปันกัน ด้วยมิตรภาพและความยากลำบากที่แบ่งปันกันของทีม Bertrand เริ่มรู้สึกถึงความรู้สึกเป็นเจ้าของที่เขาหายไปนานหลายปี ภายใต้การดูแลของ Bruno Bertrand เริ่มเชี่ยวชาญการเคลื่อนไหวและท่าทางที่ซับซ้อนที่จำเป็นในการว่ายน้ำ synchronised เมื่อเขามั่นใจในความสามารถของตัวเองมากขึ้น เขาก็เริ่มสลัดเกราะอารมณ์ที่ปกป้องเขามานาน ทีมก็ได้รับผลกระทบจากการปรากฏตัวของ Bertrand เช่นกัน เนื่องจากมุมมองที่เป็นเอกลักษณ์และความลึกซึ้งทางอารมณ์ของเขาช่วยให้ประสบการณ์โดยรวมของพวกเขาเป็นมนุษย์มากขึ้น ตลอดการเดินทางของเขา Bertrand ค่อยๆ เริ่มสร้างชีวิตใหม่ของเขาขึ้นมาใหม่ทีละเล็กทีละน้อย การว่ายน้ำ synchronised กลายเป็นช่องทางในการบำบัด ให้ความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมายและความสำเร็จที่เขาหลงลืมไปนาน ขณะที่ทีมเตรียมพร้อมสำหรับการแสดงเปิดตัว ความคืบหน้าของ Bertrand ก็เห็นได้ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ความปรารถนาที่เพิ่งค้นพบใหม่ได้จุดประกายไฟในตัวเขาอีกครั้ง และความสัมพันธ์ของเขากับคนรอบข้างก็เริ่มเบ่งบาน ภาพยนตร์เรื่องนี้มีเนื้อหาที่กินใจและมักจะตลกขบขันเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าและวิกฤตชีวิตวัยกลางคน โดยใส่ใจอย่างลึกซึ้งถึงพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของการเชื่อมต่อระหว่างมนุษย์ "จมหรือว่าย" คือการสำรวจความซับซ้อนและความเปราะบางของประสบการณ์ของมนุษย์ที่สร้างขึ้นอย่างเชี่ยวชาญ เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงวิธีพิเศษที่เราสามารถค้นหาความหมายและจุดมุ่งหมายในสถานที่ที่ไม่คาดฝันที่สุด ในท้ายที่สุด การเดินทางของ Bertrand คือความยืดหยุ่นและการไถ่บาป เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสามารถของมนุษย์ในการเติบโตและการเปลี่ยนแปลง ผ่านประสบการณ์ของเขา ภาพยนตร์เรื่องนี้เตือนเราว่าเราไม่มีวันแก่เกินไปที่จะเริ่มต้นใหม่ และแม้ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด ก็ยังมีความหวังเสมอสำหรับโอกาสครั้งที่สองในชีวิต