Superstar: เรื่องราวของคาเรน คาร์เพนเตอร์

Superstar: The Karen Carpenter Story เป็นภาพยนตร์ดราม่าทดลองอเมริกันปี 1988 กำกับโดย Todd Haynes ภาพยนตร์เรื่องนี้โดดเด่นด้วยแนวทางที่ไม่เหมือนใครในการถ่ายทอดชีวิตและการต่อสู้ของนักร้องและนักดนตรีชาวอเมริกัน คาเรน คาร์เพนเตอร์ แห่งวง The Carpenters ดูโอเพลงยุค 70 สิ่งที่ทำให้แตกต่างคือรูปแบบการเล่าเรื่องที่โดดเด่น เรื่องราวทั้งหมดบอกเล่าผ่านตุ๊กตาบาร์บี้ดัดแปลงที่สร้างโดย Haynes และ Lisa Craig ศิลปินและศิลปินประจำพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์ก ซึ่งให้ความรู้สึกเหนือจริงและมีสไตล์แก่ผู้ชม ภาพยนตร์นำเสนอในลักษณะที่ไม่เป็นทางการ โดยใช้ตุ๊กตาในการจัดฉากเพื่อสร้างฉากต่างๆ จากชีวิตของ Carpenter ไม่มีลำดับภาพเคลื่อนไหว เสียงพากย์ หรือเพลงประกอบในลักษณะที่คุณมักจะพบในชีวประวัติหรือภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ที่เน้นนักดนตรีชื่อดัง เสียงเดียวที่ได้ยินในภาพยนตร์มาจากส่วนต่างๆ ของร่างกายของตุ๊กตา เช่น เมื่อมีการบังคับให้ตุ๊กตาดื่มจากถ้วย คุณจะได้ยินเสียงถ้วยพลาสติกกระทบมือของตุ๊กตาขณะที่เธอขยับมือ ฉากแรกที่เราได้เห็นคือชุดตุ๊กตา ซึ่งเราได้รับแจ้งว่าจะเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตช่วงหลังของคาเรน คาร์เพนเตอร์ เมื่อภาพยนตร์เริ่มคลี่คลาย เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับการต่อสู้ที่น่าเศร้าและบอบช้ำที่ Carpenter เผชิญ ทั้งในชีวิตการงานและชีวิตส่วนตัว ผ่านฉากนิ่งต่างๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงการเต้นรำที่ซับซ้อนและสลับซับซ้อนของความสัมพันธ์และอารมณ์ในช่วงชีวิตของ Carpenter เมื่อเราเจาะลึกเข้าไปในชีวิตของคาเรน คาร์เพนเตอร์ ตุ๊กตาแสดงให้เห็นถึงช่วงเวลาและความสัมพันธ์สำคัญต่างๆ ที่หล่อหลอมชีวิตของเธอ ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งเสียชีวิต อย่างไรก็ตาม เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องทราบว่าเรื่องราวไม่ได้คลี่คลายตามลำดับเวลา แต่จะนำผู้ชมผ่านช่วงเวลาและธีมสำคัญๆ ในชีวิตของ Carpenter บ่อยครั้งในลำดับที่เป็นนามธรรมและกวี คาเรน คาร์เพนเตอร์เป็นนักร้องที่มีพรสวรรค์ และเธอเป็นพรสวรรค์ที่สำคัญสำหรับเพลงป๊อปในช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 เธอและริชาร์ด คาร์पेนเตอร์ พี่ชายของเธอ ได้ก่อตั้งวงดูโอที่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์อย่างมากด้วยเพลงป๊อปนุ่มๆ และเพลงที่ได้รับอิทธิพลจากดนตรีแจ๊ส อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แสดงให้เห็นผ่านตุ๊กตาในภาพยนตร์คือการต่อสู้ภายในและความขัดแย้งที่คาเรนเผชิญในอุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นไปที่รูปลักษณ์ภายนอกและความงาม ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างความงามบนผิวน้ำและความมืดมิดที่อยู่ข้างใต้ได้อย่างเชี่ยวชาญ ในขณะเดียวกันก็แสดงให้เห็นถึงแรงกดดันทางสังคมที่เธอเผชิญเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานความงามของสังคม ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่เพิ่มความขัดแย้งในการต่อสู้กับความผิดปกติในการกินของเธออย่างมาก ฉากที่โดดเด่นฉากหนึ่งจากภาพยนตร์คือตอนที่ตุ๊กตาถ่ายทอดเรื่องราวที่น่าเศร้าของคืนสุดท้ายของคาเรน คาร์पेนเตอร์ ดังที่เห็นในตอนต้นของภาพยนตร์ เช่น ตอนที่เราเห็นคาเรนดื่มน้ำด้วยความช่วยเหลือ ฉากนี้โดดเด่นเป็นพิเศษ และผู้ชมสัมผัสได้ถึงความเปราะบางและความอ่อนแอในท่าทางของร่างกายของตุ๊กตา ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นการยกย่องความยืดหยุ่นของ Carpenter แม้ในยามที่ต้องเผชิญกับความยากลำบากที่เกินจะจินตนาการได้ ในทุกช่วงเวลาที่แสดงให้เห็นผ่านตุ๊กตา เราได้รับ glimpses สู่ความเป็นจริงของบุคคลและความวุ่นวายภายในของพวกเขาที่มักถูกละเลยจากชีวประวัติหลายเรื่อง เน้นให้เห็นว่าแรงกดดันทางสังคมสามารถมีพลังในการกลืนกินชีวิตของบุคคลในรูปแบบที่ลึกซึ้งและทำลายล้างได้อย่างไร แม้ว่าจะไม่ได้ทำตามรูปแบบการเล่าเรื่องแบบเดิมๆ Superstar: The Karen Carpenter Story นำเสนอเรื่องราวเชิงลึกเกี่ยวกับชีวิตช่วงหลังของ Karen ด้วยคำพูดของเธอเอง แต่ผ่านสื่อของศิลปะ และทำหน้าที่เป็นเครื่องบรรณาการอันทรงพลังต่อจิตวิญญาณที่ยืนหยัดของเธอ