รถถังบนดวงจันทร์

ในช่วงสูงสุดของยุคสงครามเย็น สหภาพโซเวียตได้เริ่มต้นความพยายามที่ก้าวล้ำ นั่นคือ โครงการ Lunokhod ซึ่งเป็นชุดของยานสำรวจดวงจันทร์ที่ออกแบบมาเพื่อสำรวจพื้นผิวดวงจันทร์ รวบรวมข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ และอ้างสิทธิ์ความได้เปรียบทางเทคโนโลยีในการแข่งขันด้านอวกาศกับสหรัฐอเมริกา โครงการ Lunokhod ซึ่งเป็นมันสมองของวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์โซเวียต ถูกปกคลุมไปด้วยความลับ โดยมีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับทราบรายละเอียดของภารกิจที่ทะเยอทะยานนี้ ในบรรดาวิศวกรที่รับผิดชอบในการออกแบบ Lunokhod มีบุคคลที่มีความสามารถสองคนคือ Boris Rauschenbach และ Vladimir Kulygin Rauschenbach ผู้เชี่ยวชาญด้านหุ่นยนต์ที่มีชื่อเสียง และ Kulygin วิศวกรเครื่องกลที่ยอดเยี่ยม ทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อพัฒนาระบบหุ่นยนต์ที่ซับซ้อน ซึ่งจะช่วยให้ Lunokhod สามารถนำทางสภาพแวดล้อมที่รุนแรงของดวงจันทร์ได้ การสร้างสรรค์ของพวกเขาเป็นการปฏิวัติอย่างแท้จริง ขนาดกะทัดรัด น้ำหนักเบา และทนทานอย่างเหลือเชื่อ Lunokhod สามารถทนต่ออุณหภูมิที่สูงมาก รังสี และการขาดชั้นบรรยากาศบนพื้นผิวดวงจันทร์ได้ Lunokhod 1 ลำแรก ถูกปล่อยขึ้นสู่อวกาศเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 1969 บนยานอวกาศโซเวียต Luna-17 ยานอวกาศเดินทางเป็นเวลา 178 ชั่วโมง 38 นาทีอย่างยากลำบาก เพื่อไปถึงวงโคจรของดวงจันทร์ และลงจอดในทะเลแห่งสายฝนในที่สุดเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน ขณะที่โมดูลขึ้นของยานอวกาศ Luna-17 แยกออกจากโมดูลลง Lunokhod 1 ก็เริ่มต้นการเดินทางของตัวเอง โดยกลิ้งลงทางลาดดวงจันทร์และลงสู่พื้นผิวดวงจันทร์ ภาพแรกที่ส่งกลับมายังโลกโดยกล้องออนบอร์ดของ Lunokhod เผยให้เห็นภูมิประเทศที่รกร้างว่างเปล่า แต่สำหรับวิศวกรโซเวียตแล้ว มันเป็นภาพที่น่าทึ่ง ซึ่งเป็นหลักฐานสูงสุดของความสามารถทางเทคโนโลยีของพวกเขา ภารกิจหลักของ Lunokhod 1 คือการสำรวจพื้นผิวดวงจันทร์อย่างละเอียด ถ่ายทอดข้อมูลที่มีค่ากลับมายังโลกผ่านสัญญาณวิทยุ Lunokhod ติดตั้งชุดเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ รวมถึงกล้อง เรดาร์ และเครื่องวัดสนามแม่เหล็ก จับภาพความละเอียดสูงที่น่าทึ่งของภูมิประเทศของดวงจันทร์ เผยให้เห็นลักษณะทางธรณีวิทยามากมาย รวมถึงหลุมอุกกาบาต สันเขา และการไหลของลาวา ข้อมูลที่รวบรวมโดย Lunokhod 1 จะช่วยเพิ่มความเข้าใจของเราเกี่ยวกับต้นกำเนิดและวิวัฒนาการของดวงจันทร์อย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งจะให้แสงสว่างใหม่แก่ร่างกายลึกลับที่ดึงดูดจินตนาการของมนุษย์มานานหลายศตวรรษ ในช่วงปฏิบัติการ Lunokhod 1 เดินทางกว่า 10 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่กว้างใหญ่ของพื้นผิวดวงจันทร์ เครื่องมือออนบอร์ดของมันยังคงส่งข้อมูลที่มีค่า รวมถึงภาพของพื้นผิวดวงจันทร์ จนกระทั่งหยุดการส่งสัญญาณในวันที่ 14 กันยายน 1971 ภารกิจของ Lunokhod 1 ประสบความสำเร็จอย่างไม่มีใครเทียบ แสดงให้เห็นถึงความสามารถที่โดดเด่นของสหภาพโซเวียตในการสำรวจอวกาศและหุ่นยนต์ ความสำเร็จของ Lunokhod 1 ได้ปูทางไปสู่ผู้สืบทอด Lunokhod 2 ซึ่งเปิดตัวเมื่อวันที่ 12 มกราคม 1973 บนยานอวกาศ Luna-21 Lunokhod 2 ติดตั้งเครื่องมือที่ดีขึ้นและการออกแบบที่ล้ำสมัยยิ่งขึ้น สร้างมาตรฐานใหม่สำหรับการสำรวจดวงจันทร์ ถ่ายทอดข้อมูลมากมายเกี่ยวกับธรณีวิทยาและองค์ประกอบของดวงจันทร์ ในช่วงระยะเวลาปฏิบัติงาน Lunokhod 2 ทำระยะทางได้มากกว่ารุ่นก่อนหน้า โดยเดินทางเป็นระยะทาง 42 กิโลเมตรบนพื้นผิวดวงจันทร์ โครงการ Lunokhod แม้ว่าจะไม่ค่อยมีใครรู้จักเมื่อเทียบกับความสำเร็จด้านอวกาศอื่นๆ ของโซเวียต แต่เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความเฉลียวฉลาด ความมุ่งมั่น และความสามารถทางเทคโนโลยีของวิศวกรและนักวิทยาศาสตร์โซเวียตที่เกี่ยวข้องกับโครงการนี้ นวัตกรรมที่ก้าวล้ำของพวกเขามีบทบาทสำคัญในการขยายความรู้ของเราเกี่ยวกับดวงจันทร์ สร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นต่อไปในการสำรวจอวกาศ และปูทางสำหรับความสำเร็จที่โดดเด่นของภารกิจหุ่นยนต์สมัยใหม่