The Giver (ผู้ให้)

ในโลกที่เงียบสงบและกลมกลืนของชุมชนของโจนาส ความสมบูรณ์แบบดูเหมือนจะครองอำนาจสูงสุด ทุกแง่มุมของชีวิตได้รับการจัดการอย่างพิถีพิถันโดยคณะกรรมการผู้สูงอายุ เพื่อให้มั่นใจถึงการดำรงอยู่ที่ราบรื่นและสนุกสนานสำหรับผู้อยู่อาศัยทั้งหมด แนวคิดเรื่องอารมณ์ ความเจ็บปวด และความทุกข์ทรมานเป็นสิ่งที่ผ่านมา แทนที่ด้วยสังคมที่ความสม่ำเสมอและความเหมือนกันเป็นที่เคารพนับถือเหนือสิ่งอื่นใด ลำดับชั้นทางสังคมของชุมชนขึ้นอยู่กับระบบรหัสสี โดยผู้ที่ให้ผลงานมากที่สุดแก่สังคม เช่น ผู้ดูแล ซึ่งดูแลเด็ก และผู้ได้รับการแต่งตั้ง ซึ่งมีหน้าที่จัดการระบบของชุมชน ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งที่น่านับถือ เด็กเกิดมาโดยไม่มีความรู้สึกหรืออารมณ์ และเติบโตในสภาพแวดล้อมที่เหมือนกัน ถูกสุขลักษณะ และไร้จุดด่างพร้อย อากาศปราศจากสารมลพิษ และกลิ่นที่เป็นกลางชวนรื่นรมย์ถูกสูบผ่านอากาศ ทำให้บรรยากาศน่ารื่นรมย์และน่าต้อนรับ อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความสุขเทียมนี้ โจนาสวัย 11 ปีเริ่มตั้งคำถามถึงความสมบูรณ์แบบของโลกของเขา เมื่อเขาเติบโตขึ้น เขาเริ่มพัฒนาความอยากรู้อยากเห็นและความรู้สึกไม่สบายใจที่เพิ่มขึ้น เขาปรารถนาความรู้ และความรู้สึกยุติธรรมโดยธรรมชาติของเขาทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจกับแนวคิดของสังคมที่สร้างขึ้นบนความสอดคล้อง ซึ่งกีดกันความเป็นตัวของตัวเอง ความรู้สึกของเขาถูกกระตุ้นให้รุนแรงขึ้นจากการจัดพิธีแห่งการสิบสองที่กำลังจะมาถึง ซึ่งเด็กๆ จะได้รับมอบหมายบทบาทในอนาคตตามความสามารถที่ควรจะเป็นของพวกเขา ในทางตรงกันข้ามกับโลกของเขา พิธีแห่งการสิบสองเป็นโอกาสสำหรับการเฉลิมฉลองและการเติบโต เด็กๆ ต่างรอคอยตำแหน่งใหม่ของพวกเขาอย่างกระตือรือร้น เพราะมันบ่งบอกถึงอนาคตของพวกเขาภายในชุมชน โจนาสและเพื่อนๆ ของเขารอคอยการผลัดเปลี่ยนเวรของพวกเขา ตื่นเต้นแต่ก็กังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่รออยู่ข้างหน้า ในระหว่างพิธี มีการเปิดเผยว่าโจนาสจะกลายเป็นผู้รับความทรงจำ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ได้รับเกียรติซึ่งมาพร้อมกับความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ เขาจะได้เรียนรู้ความลับของอดีตของชุมชน ความทรงจำที่ซ่อนเร้นของความเจ็บปวดและความสุขที่สังคมของเขาได้ระงับไว้ เมื่อโชคชะตาคลี่คลาย โจนาสเริ่มต้นการเดินทางที่ไม่เหมือนใครภายใต้การแนะนำของผู้เฒ่าผู้ชาญฉลาด ผู้ให้ ซึ่งเป็นบุคคลลึกลับที่ปกคลุมไปด้วยความลึกลับ ผู้ให้ที่ชาญฉลาด ซึ่งมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับอารมณ์และประสบการณ์ของมนุษย์ แบ่งปันภาระในอดีตของเขากับโจนาส โดยเผยให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของโลกของพวกเขา ผ่านชุดของการออกกำลังกายที่สร้างขึ้นอย่างพิถีพิถัน ผู้ให้ถ่ายทอดความทรงจำของเขาให้กับโจนาส เผยให้เห็นความซับซ้อนของอดีต โจนาสเริ่มต้นการสำรวจประสบการณ์ของมนุษย์อย่างลึกซึ้ง เรียนรู้ที่จะรับรู้สี อารมณ์ และความรู้สึกที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีอยู่จริง เขาค้นพบความสุขในการสัมผัสกับแสงอาทิตย์ขึ้น ความเจ็บปวดของอาการปวดหัว ความอบอุ่นของการสัมผัสของมนุษย์ และรสชาติขมขื่นของความเศร้า ความทรงจำที่เขาได้รับเปลี่ยนเขา ขยายความเข้าใจของเขาที่มีต่อโลก และปลุกความปรารถนาอันลึกซึ้งภายในตัวเขา เขาเริ่มเข้าใจถึงคุณค่าที่แท้จริงของความเป็นตัวของตัวเอง อิสรภาพ และทางเลือก อย่างไรก็ตาม เมื่อโจนาสเจาะลึกลงไปในความทรงจำ โลกของผู้ให้ดูเหมือนจะเป็นของแท้มากกว่าเมื่อเทียบกับการดำรงอยู่ที่ปราศจากเชื้อโรคของชุมชน โจนาสปรารถนาที่จะสัมผัสชีวิตด้วยความเจ็บปวดและความสุขทั้งหมด เขาเริ่มตั้งคำถามถึงความสมบูรณ์แบบของโลกของเขา โดยรู้สึกถึงการจลาจลที่ฝังรากลึกที่ก่อตัวขึ้นภายในตัวเขา เมื่อความจริงเกี่ยวกับสังคมของเขาคลี่คลาย โจนาสเริ่มตระหนักถึงความร้ายแรงของการค้นพบของเขาและผลที่ตามมาของความเข้าใจที่เพิ่งค้นพบของเขา จุดไคลแม็กซ์ของเรื่องราวพลิกผันอย่างเจ็บปวดเมื่อโจนาสและผู้ให้ต้องต่อสู้กับความเป็นจริงอันโหดร้ายของโลกของพวกเขา ผู้ให้ที่เต็มไปด้วยภาระแห่งความทรงจำของเขา รู้สึกว่าชีวิตของเขากำลังหลุดลอยไป ทิ้งไว้เบื้องหลังซึ่งความว่างเปล่าที่ไม่สามารถเติมเต็มได้ โจนาสรู้ว่าเขาไม่สามารถอยู่ในโลกนี้ได้ตลอดไป เพราะความปรารถนาในการเปลี่ยนแปลงและการกบฏของเขาจะตามทันเขาในที่สุด พวกเขาแบ่งปันการบอกลาที่เจ็บปวด โดยรู้ว่าภาระแห่งการค้นพบของพวกเขาได้เปลี่ยนแปลงพวกเขาทั้งสองอย่างถาวร เมื่อโจนาสออกจากชุมชน เขาได้ทิ้งความเงียบสงบเทียมไว้เบื้องหลัง โดยเลือกโลกที่เปราะบาง สวยงาม และบางครั้งก็เจ็บปวด ซึ่งมอบความเป็นไปได้ของอิสรภาพที่แท้จริง การตัดสินใจของเขาส่งเขาไปสู่เส้นทางที่เต็มไปด้วยอันตราย เมื่อเขาเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่รู้จัก โดยแบกรับภาระแห่งความทรงจำและภาระแห่งความรู้ที่เพิ่งค้นพบ ด้วยการปฏิเสธโลกแห่งความสมบูรณ์แบบ โจนาสได้รับอิสรภาพในการเลือกชะตากรรมของเขาเอง โดยเปิดรับอนาคตที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอนและความเสี่ยงของโลกแห่งความจริง ตอนจบของเรื่องราวกลายเป็นทั้งความหวังและความไม่สงบ โจนาสออกเดินทางสู่สิ่งที่ไม่รู้จัก โดยแบกรับความทรงจำของผู้ให้ ซึ่งทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจที่เจ็บปวดถึงต้นทุนของการกบฏของเขา เขารู้ว่าจะมีช่วงเวลาแห่งความมืด ความไม่แน่นอน และความเจ็บปวด แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงความเป็นไปได้ของความสุขและพลังของการเชื่อมต่อของมนุษย์ เมื่อภาพยนตร์จบลง ผู้ชมจะครุ่นคิดถึงข้อแลกเปลี่ยนของโลกแห่งการควบคุมที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งอิสรภาพเป็นเพียงภาพลวงตา และโลกที่ความงามของประสบการณ์ของมนุษย์ที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ ท้ายที่สุด The Giver นำเสนอคำเตือนที่เจ็บปวดเกี่ยวกับอันตรายของสังคมที่กดขี่ความเป็นตัวของตัวเองและคุณค่าของประสบการณ์ของมนุษย์ ผ่านเรื่องราว มันท้าทายความคิดที่ว่าความสมบูรณ์แบบและการควบคุมสามารถทำได้ และส่งเสริมความเข้าใจถึงสภาพของมนุษย์ที่แตกต่างกันมากขึ้น ภาพยนตร์เรื่องนี้เชิญชวนให้ผู้ชมครุ่นคิดถึงข้อแลกเปลี่ยนระหว่างความปลอดภัยและอิสรภาพ ความสอดคล้องและความหลากหลาย และท้ายที่สุดคือราคาที่แท้จริงของความสมบูรณ์แบบ