โรดิโอครั้งสุดท้าย

ดวงตาของจอห์น ทอมป์สัน มองออกไปยังภูมิทัศน์ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ แสงแดดอันอบอุ่นสาดส่องพื้นดินอย่างอ่อนโยน เขาอยู่บริเวณรอบนอกของสนามโรดิโอเล็กๆ กลิ่นหญ้าแห้งและเหงื่อสดๆ โชยเข้าจมูกของเขา เป็นเวลาหลายปีแล้วที่จอห์นไม่ได้ผูกเชือกรองเท้าบู๊ตสำหรับโรดิโอ แต่ในวันนี้แตกต่างออกไป วันนี้ เขาขี่เพื่อเหตุผลเดียว: เพื่อช่วยหลานชายของเขา เด็กชายชื่อเจคที่ประสบอุบัติเหตุร้ายแรง ความกังวลของจอห์นที่มีต่อเจคไม่ได้เกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดีของเด็กชายเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับความเป็นอยู่ที่ดีของลูกสาวของเขา เอมิลี่ เธออยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก พยายามดิ้นรนเพื่อให้มีกินมีใช้และพยายามเลี้ยงดูเจคด้วยตัวคนเดียว ข่าวเรื่องอุบัติเหตุทำให้จอห์นออกจากวงการและเขารู้ว่าเขาต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว ขณะที่เขาดูนักขี่หนุ่มปีนขึ้นไปบนหลังวัวที่กำลังคำราม ความทรงจำเกี่ยวกับวันแห่งความรุ่งโรจน์ของเขาถาโถมเข้ามาในใจของเขา เขาเป็นตำนานโรดิโออย่างแท้จริง ผู้ซึ่งครองวงการด้วยทักษะที่หาตัวจับยากและทัศนคติที่ไม่เกรงกลัว การเผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันโหดร้ายในอดีตของเขาทำให้หัวใจของจอห์นหนักอึ้ง เอมิลี่เติบโตมาโดยเฝ้าดูพ่อของเธอโด่งดังขึ้นชื่อเสียง โดยมักจะไปกับเขาไปยังโรดิโอที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศ อย่างไรก็ตาม ชีวิตของพวกเขาต้องมัวหมองด้วยความขึ้นๆ ลงๆ ของความสำเร็จของจอห์น แคทเธอรีนผู้เป็นแม่ของเธอทิ้งจอห์นไปเนื่องจากแรงกดดันและความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับชีวิตโรดิโอ เอมิลี่เติบโตมาพร้อมกับความรู้สึกไม่มั่นคงในการเป็นเจ้าของและพยายามทำความเข้าใจว่าทำไมการเสพติดความตื่นเต้นของโรดิโอของพ่อเธอทำให้เขาต้องเดินทางตลอดเวลา ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเข้าสู่การแข่งขันเดิมพันสูงแม้จะมีอายุมาก จอห์นได้ลงทะเบียนสำหรับการแข่งขัน Wrangler National Finals ซึ่งเป็นงานที่เขาเคยฝันถึงมานาน แต่ไม่เคยมีความกล้าที่จะเข้าร่วม เมื่อดูนักขี่แข่งขันกัน จอห์นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นและกังวลใจ เพื่อนและเพื่อนร่วมแข่งขันของเขาถือว่าเขาบ้า เรียกการผจญภัยครั้งนี้ว่าเป็นสิ่งที่ทรยศต่อจิตวิญญาณของพวกเขาอย่างมากในการพยายามใช้ร่างกายและประสบการณ์ที่แก่ชราของเขาเพื่อเพิ่มเงินรางวัลและชื่อเสียง หลายเดือนผ่านไปนับตั้งแต่การตัดสินใจของจอห์น และความเจ็บปวดที่เขาพยายามปกปิดมานานเริ่มกลับมาปรากฏขึ้น ความทรงจำเกี่ยวกับแคทเธอรีนหลอกหลอนเขาทุกย่างก้าว ในช่วงเวลาอันเงียบสงบของคืน เขาอยู่ข้างนอกห้องนั่งเล่นที่รกร้างว่างเปล่าของเขาโดยมีวิสกี้อยู่ในมือ จ้องมองไปที่รูปถ่ายเก่าๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของแคทเธอรีนจ้องกลับมาที่เขา เตือนเขาถึงความรักที่พวกเขาสูญเสียไปเมื่อความรักกลายเป็นความล้มเหลว ความปรารถนาที่จะไถ่ตัวเองผ่านกีฬาวัวเริ่มรู้สึกเลือนราง ถูกบดบังไปด้วยความรู้สึกผิด แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่เอมิลี่ปฏิเสธที่จะปล่อยให้พ่อของเธอหลงทางไปจากเป้าหมาย โดยระบุว่าเธอพึ่งพาเงินรางวัลเพื่อรักษาความปลอดภัยในการฟื้นตัวของเจค เพื่อกระตุ้นให้จอห์น เธอเดินทางไปยังโรดิโอที่ห่างไกลทุกแห่งที่พ่อของเธอแข่งขัน ทำให้มั่นใจว่าเขาจะจดจ่ออยู่กับเป้าหมาย แต่ในโอกาสเหล่านั้น พวกเขาหลีกเลี่ยงหัวข้อครอบครัวโดยสิ้นเชิง เนื่องจากทั้งคู่รู้ดีว่าข้อเท็จจริงทั้งหมดทำให้เห็นได้ชัดว่าการเยียวยาและการก้าวไปข้างหน้าระหว่างพวกเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากและต้องใช้เวลานาน จอห์นมาถึงสนามแต่เช้าในวันแข่งขันชิงแชมป์ระดับประเทศ ทักทายด้วยเสียงดังของฝูงชนที่รวมตัวกันของผู้เข้าแข่งขันและผู้ประกาศโรดิโอที่ร่าเริงกำลังทดสอบไมโครโฟนของพวกเขา จอห์นรู้สึกโดดเดี่ยวในวัยและความสำเร็จของเขา จึงเข้าไปในห้องล็อกเกอร์แล้วล็อกประตู ในขอบเขต บริษัท ของตัวเอง เขาอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญของโรดิโอ เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งจากนักขี่รุ่นเยาว์ดึงดูดความสนใจของเขา ความทรงจำที่เต็มไปด้วยอารมณ์เจ็บปวดภายในตัวเขา ในค่ำคืนฤดูหนาวอันยาวนานนั้นในลานประลองที่เต็มไปด้วยฝุ่น สิ่งหนึ่งได้ตื่นขึ้นในตัวจอห์น ทอมป์สัน นั่นคือประกายไฟแห่งความมุ่งมั่นในอดีต นับตั้งแต่เขาเริ่มแข่งขัน ความทรงจำเกี่ยวกับการแข่งขันชิงแชมป์โรดิโอ การล้มอย่างรุนแรง และวันที่เหน็ดเหนื่อยที่ใช้ไปในการค้นหาวิธีค้นหาความหมายเริ่มฉายเข้ามาในหัวของเขาก่อนถึงเวลาแสดง พวกเขาให้จิตวิญญาณของเขามีความภาคภูมิใจที่เขาต้องการเพื่อให้คงอยู่ ด้วยความรู้สึกมุ่งมั่นที่ค้นพบใหม่ จอห์นจ้องมองภาพสะท้อนของเขาในป้ายที่จางหายไป เขาเดินหน้าเพื่อเข้าควบคุมชีวิตของเขาอีกครั้ง – เมื่อเผชิญหน้ากับสนามประลองที่น่ากลัวและเป็นส่วนตัวอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งเขาได้สร้างชีวิตของเขาขึ้นมาเพียงคนเดียว ในวัย 61 ปี ด้วยชีวิตที่ยากลำบากของเขาที่ไม่มีวันสิ้นสุด ในที่สุด จอห์น ทอมป์สก็ขี่เข้าไปในงานใหญ่เหมือนกับคู่แข่งที่แข็งแกร่งทั้งหมดที่เขาเคยเจอ