Traffic: Live at Santa Monica

การแสดงของ Traffic ในปี 1970 ที่ Santa Monica Civic Auditorium ซึ่งบันทึกไว้ในสารคดี 'Traffic: Live at Santa Monica' นำเสนอภาพรวมที่เจ็บปวดของวงดนตรีในช่วงการเปลี่ยนแปลงที่กำลังดิ้นรนเพื่อรักษาเสียงและความเหนียวแน่นที่เป็นเอกลักษณ์ ด้วยผู้เล่นตัวจริงชุดต่อมา ซึ่งประกอบด้วย Steve Winwood, Jim Capaldi, Chris Wood, Rebop Kwaku Baah, Roger Hawkins และ David Hood การแสดงนี้ให้ภาพรวมเชิงลึกเกี่ยวกับการทำงานภายในของวง แม้จะมีข้อบกพร่องก็ตาม ตัวรายการเองเป็นการบันทึกที่สวยงามตระการตา ต้องขอบคุณการทำงานที่เชี่ยวชาญของ Taylor Hackford ผู้อำนวยการสร้างวิดีโอ งานกล้องเป็นสิ่งที่น่าสังเกต โดยแสดงให้เห็นสมาชิกวงจากมุมต่างๆ และการจัดแสง แม้แต่ภายในเพลงเดียวกัน องค์ประกอบภาพยนตร์เหล่านี้เพิ่มมิติให้กับคอนเสิร์ต ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นอัลบั้มแสดงสดมากกว่าการบันทึกธรรมดา อย่างไรก็ตาม การแสดงนี้เกิดขึ้นในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของ Traffic ตามลำดับเหตุการณ์ เกิดขึ้นประมาณหนึ่งปีหลังจากการเปิดตัวอัลบั้ม 'Welcome to the Canteen' แต่ในช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายภายใน Steve Winwood บุคคลสำคัญของวงและหนึ่งในสมาชิกหลักของวง ป่วยหนักเมื่อปีก่อน ซึ่งจะส่งผลกระทบอย่างมากต่อการแสดงและท่าทีโดยรวมของเขาในระหว่างการแสดง นอกจากนี้ ผู้เล่นตัวจริงของ Traffic อยู่ในสถานะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ซึ่งเป็นปัญหาที่รบกวนวงมาตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง สมาชิกหลัก ซึ่งประกอบด้วย Winwood, Capaldi และ Wood มอบรากฐานที่จำเป็น แต่การเพิ่ม Kwaku Baah ในส่วนเพอร์คัชชัน และ Hawkins and Hood ในส่วนริธึมและเบส ตามลำดับ นำมาซึ่งไดนามิกใหม่ แต่ก็ยังไม่ทำให้ผู้เล่นตัวจริงมั่นคง ความลื่นไหลและความไม่สอดคล้องกันนี้จะนำไปสู่ความเสื่อมถอยและความเหนื่อยหน่ายในการสร้างสรรค์ในที่สุด แม้จะมีความท้าทายเหล่านี้ การแสดงที่ Santa Monica Civic Auditorium ก็แสดงให้เห็นถึงพลังงานและพรสวรรค์ที่เหลืออยู่ของวง ด้วยชุดเพลงที่ครอบคลุมหลากหลายแนวเพลงของพวกเขา ตั้งแต่เพลงร็อกบลูส์ไปจนถึงเพลงแจมแบบไซเคเดลิก Traffic แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการผสมผสานสไตล์และปรับเสียงให้เข้ากับสถานการณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Winwood ดูเหมือนจะมุ่งมั่นที่จะแสดงทักษะของเขา แม้ว่าจะหมายถึงการใช้ความพยายามอย่างหนักเพื่อให้เอาชนะปัญหาสุขภาพที่คุกคามเขาอยู่ วงเริ่มต้นชุดการแสดงด้วยการแสดงที่ดุเดือดของ 'Dear Mr. Fantasy' ซึ่งเป็นเพลงหลักในการแสดงสดของพวกเขา เสียงร้องที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณของ Winwood พุ่งสูงขึ้นเหนือวงดนตรีที่เหลือในขณะที่เขาชี้นำจังหวะที่ซับซ้อนของเพลงและการเล่นกีตาร์ แทร็กนี้กำหนดน้ำเสียงที่เหลือของการแสดง ซึ่งโดดเด่นด้วยความรู้สึกเร่งด่วนและการมุ่งมั่นจากสมาชิกที่เหลือ เมื่อการแสดงดำเนินไป Traffic เจาะลึกแทร็กที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก รวมถึง 'Freedom Fighter' และ 'Rainmaker' ซึ่งแสดงให้เห็นถึงด้านการทดลองและความเต็มใจที่จะผลักดันขอบเขตของเพลงร็อก การผสมผสานเครื่องดนตรีระหว่าง Winwood, Capaldi และ Wood เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การสังเกตเป็นพิเศษ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจและความไว้วางใจอย่างลึกซึ้งระหว่างสมาชิกวง ซึ่งหายากมากในการแสดงเพลงร็อก ใน 'Pearly Queen' ซึ่งเป็นเพลงหลักจากอัลบั้ม 'Welcome to the Canteen' ของพวกเขา Traffic แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการรวบรวมองค์ประกอบที่แตกต่างกันเพื่อสร้างเพลงที่เหนียวแน่นและติดหู ด้วยฝีมือกีตาร์ที่ยอดเยี่ยมของ Winwood วงวาดภาพชีวิตในเมืองที่มีชีวิตชีวา โดยเสียงร้องที่แสดงอารมณ์ของ Winwood จับภาพอารมณ์ดิบและความสิ้นหวังที่เป็นหัวใจสำคัญของเพลง แม้จะมีความขัดแย้งภายในและความเหนื่อยหน่ายในการสร้างสรรค์ แต่การแสดงของ Traffic ที่ Santa Monica Civic Auditorium ยังคงเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณที่ยั่งยืนและความมุ่งมั่นในดนตรีของพวกเขา ในขณะที่วงนำทางผ่านช่วงเวลาที่ท้าทายในประวัติศาสตร์ของพวกเขา 'Traffic: Live at Santa Monica' ทำหน้าที่เป็นเอกสารสำคัญ บันทึกช่วงเวลาหนึ่งที่จะหายไปตลอดกาล โดยสรุป 'Traffic: Live at Santa Monica' เป็นเครื่องเตือนใจที่เจ็บปวดถึงความเปราะบางของสินค้าที่มีค่าที่สุดของร็อก นั่นคือความคิดสร้างสรรค์และความเหนียวแน่น เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงจิตวิญญาณที่ยั่งยืนของวง และภาพรวมของช่วงเวลาหนึ่งที่ Traffic กำลังสั่นคลอนใกล้จะล่มสลาย แต่ก็ยังManaged to create music that was both raw and beautiful.