เซน

ภาพยนตร์เรื่อง "เซน" อาจดูเหมือนดำเนินตามเส้นทางของนิยายอิงประวัติศาสตร์ โดยเล่าถึงเหตุการณ์เกี่ยวกับชีวิตและคำสอนของเอเฮ โดเกน พระสงฆ์ชาวญี่ปุ่นที่ปฏิวัติประเพณีทางพุทธศาสนาในญี่ปุ่นในช่วงศตวรรษที่ 13 อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่การเล่าชีวประวัติของชีวิตโดเกน แต่เป็นการนำเสนอหลักการที่เขายึดมั่นในรูปแบบของเรื่องแต่ง เรื่องราวมีศูนย์กลางอยู่ที่ทาโรซาเอมอน พระสงฆ์หนุ่มจากตระกูลที่มีชื่อเสียง ซึ่งเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วยอันตรายไปยังประเทศจีนเพื่อแสวงหาความรู้เกี่ยวกับศิลปะลึกลับของเซน ทาโรซาเอมอน แม้ว่าในตอนแรกจะถูกผลักดันด้วยความปรารถนาที่จะยกระดับสถานะทางจิตวิญญาณของครอบครัว แต่ก็เริ่มตระหนักถึงผลกระทบอย่างลึกซึ้งของคำสอนของพุทธศาสนาจีนต่อการรับรู้ความเป็นจริงของตนเอง เมื่อเดินทางมาถึงประเทศจีน ทาโรซาเอมอนได้เข้าไปเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับคำสอนของปรมาจารย์ที่เคารพนับถือ ซึ่งสอนพื้นฐานของซาเซ็นให้เขา: ท่าทางของการนั่งอย่างสงบ ปล่อยให้จิตใจก้าวข้ามข้อจำกัดของโลกวัตถุ ทาโรซาเอมอนเริ่มเจาะลึกลงไปในขอบเขตของซาเซ็น และในที่สุดก็ได้รับความสนใจจากปรมาจารย์ของเขา ซึ่งตัดสินใจบวชให้เขาเป็นแม่ชีหนุ่มชื่อโชจิ เมื่อทาโรซาเอมอนเริ่มต้นเส้นทางที่เต็มไปด้วยวินัยทางจิตวิญญาณและความเข้มงวดในการบำเพ็ญตบะ เขาเริ่มตั้งคำถามถึงธรรมชาติของความเป็นจริงและข้อจำกัดของการรับรู้ของมนุษย์ ประสบการณ์ทางจิตวิญญาณที่ค้นพบใหม่ของเขานำเขาไปสู่ดินแดนแห่งความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ซึ่งความแตกต่างระหว่างตัวตนกับโลกภายนอกเริ่มพร่าเลือนมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะเดียวกัน ที่ญี่ปุ่น โดเกนถูกแสดงให้เห็นว่าเป็นพระหนุ่มผู้ทะเยอทะยานที่รู้สึกผิดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ กับหลักคำสอนและแนวปฏิบัติที่เข้มงวดที่แพร่หลายในนิกายพุทธศาสนาของญี่ปุ่นที่มีอยู่ เขาเห็นว่าคำสอนของปรมาจารย์ที่บวชให้ทาโรซาเอมอนเป็นวิธีการบรรลุอิสรภาพทางจิตวิญญาณ และเมื่อได้เรียนรู้เกี่ยวกับประสบการณ์ของทาโรซาเอมอน เขาก็ถูกผลักดันให้แบ่งปันหลักการอันลึกซึ้งเหล่านี้กับเพื่อนพระสงฆ์ชาวญี่ปุ่นของเขา เมื่อทาโรซาเอมอนกลับมาถึงญี่ปุ่น เขาเริ่มสอนเพื่อนใหม่ของเขา โดเกน เกี่ยวกับหลักการของซาเซ็น รวมถึงหลักการทางจิตวิญญาณที่เขาได้เรียนรู้จากปรมาจารย์ของเขาในประเทศจีน ด้วยแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของทาโรซาเอมอนและความปรารถนาของเขาเองที่จะหลีกหนีจากหลักคำสอนดั้งเดิมที่ควบคุมคำสั่งของเขา โดเกนจึงถูกครอบงำด้วยวิสัยทัศน์ของรูปแบบการปฏิบัติทางพุทธศาสนาใหม่ที่แท้จริงมากขึ้น ซึ่งเน้นการตระหนักรู้ส่วนบุคคลและการบรรลุความเป็นพระพุทธเจ้าภายในตนเอง วิสัยทัศน์ของโดเกนจุดประกายความขัดแย้งภายในซึ่งปูทางไปสู่การจากไปจากคำสั่งที่กำหนดไว้ในที่สุด ร่วมกับทาโรซาเอมอนและกลุ่มผู้ติดตามที่ผิดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ โดเกนเริ่มต้นเส้นทางที่จะนำไปสู่การก่อตั้งสำนักเซนโซโต ซึ่งเป็นประเพณีทางจิตวิญญาณที่มีพื้นฐานมาจากหลักการที่เขาได้เรียนรู้จากปรมาจารย์ของเขาในประเทศจีน และชั่วโมงแห่งการทำสมาธิและการใคร่ครวญอย่างนับไม่ถ้วนที่เขาได้ทำร่วมกับทาโรซาเอมอน ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยการที่โดเกนและเพื่อนร่วมเดินทางของเขาตั้งรกรากอยู่ในชนบทของญี่ปุ่น ซึ่งพวกเขาได้สร้างวัดที่เรียบง่าย และเริ่มต้นภารกิจของพวกเขาในการเผยแพร่คำสอนของซาเซ็นให้กับผู้ที่ต้องการรับฟัง ตลอดทั้งเรื่อง กล้องมักจะตัดไปที่ภาพทิวทัศน์ที่เงียบสงบแต่ทรงพลังของจีนและญี่ปุ่น สร้างอุปมาอุปไมยด้วยภาพสำหรับการเดินทางที่เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งนำทั้งตัวละครและผู้ชมไปสู่ประสบการณ์แห่งความว่างเปล่า (สโทริ) ที่ความขัดแย้งทั้งหมดหายไป และสภาวะการรับรู้ที่ลึกซึ้ง ซึ่งมักเรียกว่า "ความเป็นเช่นนั้น" หรือสาระสำคัญของความเป็นจริง สามารถเข้าถึงได้ ผ่านการสำรวจแก่นแท้ของซาเซ็นในรูปแบบภาพยนตร์นี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้เชิญชวนให้ผู้ชมสำรวจศักยภาพของตนเองในการเติบโตทางจิตวิญญาณ โดยเชิญชวนให้พวกเขาได้สัมผัสพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของคำสอนของโดเกนในระดับที่ลึกซึ้ง และในบางครั้งก็ยังไม่ได้สำรวจ เมื่อภาพยนตร์มาถึงจุดสิ้นสุด มันทิ้งไว้เบื้องหลังซึ่งเป็นภาพสะท้อนที่น่าสนใจของพลังที่ยั่งยืนของวิสัยทัศน์ของโดเกน ซึ่งหลายศตวรรษหลังจากเวลาของเขา ยังคงสร้างแรงบันดาลใจและให้ความกระจ่างแก่ผู้แสวงหาทางจิตวิญญาณจนถึงทุกวันนี้